Uśpiłam moją kotkę:((

W niedzielę uśpiłam swoją kotkę i nadal cierpię, nie wiem czy ta pustka, tęsknota za nią kiedykolwiek minie. Muszę się z kimą podzielić tym bólem, bo dusi mnie od środka. Luna miała 13 lat i wiele problemów ze zdrowiem. Zaczęło się od guza, który rósł jej na brzuchu i który został usunięty. Po operacji czuła się nieźle ale potem zaczęło się jej pogarszać. Wypadała jej sierść, straciła zęby i zaczęła nam sikać po kątach, chowała się albo ciągle siedziała przy wodzie. I widać było że coś ją tam boli. Przestała miauczeć i jakby traciła orientację. Prawdopodobnie miała przeczuty a na pewno chore nerki. Próbowałam ją leczyć, chodziłam na zastrzyki brała antybiotyk ale polepszyło jej się tylko chwilowo. Mieszkam z mamą, która też ma problemy ze zdrowiem i miała już dość patrzenia jak kotka cierpi i tego, że musiałyśmy obie chodzić do weterynarza kawałek drogi. Zarabiam tyle że ledwo nam starczy na życie więc zwyczajnie nie było mnie stać na takie długie leczenie szukanie przyczyny a tym bardziej badania. Mama pociesza mnie że zrobiłyśmy wszystko co mogłyśmy na nasze możliwości ale i tak mam wyrzuty sumienia że nie powalczyłam o nią dłużej, że może by jeszcze pożyła. Nie cofnę czasu i tylko rozmyślam, czy to była dobra decyzja, czy lepiej było patrzeć jak z każdym dniem jej się pogarsza i próbować podtrzymywać ją zastrzykami. Mimo braku zębów jeszcze jadła choć z trudnością i musiałam karmić ją łyżeczką. Była wredna, ale teraz tego nie pamiętam, mam wrażenie że zaraz pojawi się w kuchni po coś smakowitego i ciągle chce mi się ryczeć:((((((

Czy ktoś z was miał podobną sytuację, że nie stać was było na dalsze leczenie zwierzaka?