Czyy to dziwne, że w wieku 24 lat nie czuję potrzeby bycia w związku?

Hej. Rocznikowo ma 24 lata, nigdy nie miałam chłopaka, ba nawet  się nigdy nie całowałam i nawet mi za tym nie tęskno. I dziwnie mi, gdy czytam te żale dziewczyn w moim wieku uważają się za stare panny (!) Zawsze się też dziwiłam się ludziom którzy szukają miłości, przecież samemu też można być szczęśliwym,  rozwijać się  Co innego gdy człowiek się zakocha, na takich ludzi aż miło patrzeć

Mieszkam w bardzo wschodniej części kraju, i jest tu bardzo tradycyjnie, więc większość dziewczyn w moim wieku z mojej rodziny czy miejscowości są już żonami i matkami. Gdybym była zdrowa to pewnie by mnie męczyli o to czy mam kogoś, a tak jestem niepełnosprawna i mam spokój w tym temacie .  Nie wyobrażam sobie siebie w roli matki ani teraz ani nigdy. Nie mam w sobie większej sympatii i cierpliwości do maluchów, chociaż bardzo je szanuje. Może kiedyś  mi się odmieni, ale na razie nic się na to nie zapowiada. Żoną mogłabym być ale to musiałoby być naprawdę małżeństwo oparte na szacunku, miłości i zrozumienia, a nie z przypadku. Jeśli ktoś taki się nie znajdzie, to nie będę rozpaczać nad losem starej pany, nadal będę inwestować w  samorozwój, ba już to robię! rehabilituję się codziennie by chodzić jak najlepiej się da, piszę opowiadanie i wychodzi mi całkiem nieźle, czytam książki, słucham głownie polskiego rocka i poezji śpiewanej oraz całkiem sporo zwiedzam

Mam też znajomych, trójkę, ale to mi wystarczy  są w tej trójce osoby zajęte i mają dla mnie czas, nie często, ale i ja więcej nie potrzebuję, ba nawet z tą wolną częścią moich znajomych kontaktuje się rzadko, bo uwielbiam samotne spokojne dni

8 minut temu, Diana_na_wózku napisał:

Hej. Rocznikowo ma 24 lata, nigdy nie miałam chłopaka, ba nawet  się nigdy nie całowałam i nawet mi za tym nie tęskno. I dziwnie mi, gdy czytam te żale dziewczyn w moim wieku uważają się za stare panny (!) Zawsze się też dziwiłam się ludziom którzy szukają miłości, przecież samemu też można być szczęśliwym,  rozwijać się  Co innego gdy człowiek się zakocha, na takich ludzi aż miło patrzeć

Mieszkam w bardzo wschodniej części kraju, i jest tu bardzo tradycyjnie, więc większość dziewczyn w moim wieku z mojej rodziny czy miejscowości są już żonami i matkami. Gdybym była zdrowa to pewnie by mnie męczyli o to czy mam kogoś, a tak jestem niepełnosprawna i mam spokój w tym temacie .  Nie wyobrażam sobie siebie w roli matki ani teraz ani nigdy. Nie mam w sobie większej sympatii i cierpliwości do maluchów, chociaż bardzo je szanuje. Może kiedyś  mi się odmieni, ale na razie nic się na to nie zapowiada. Żoną mogłabym być ale to musiałoby być naprawdę małżeństwo oparte na szacunku, miłości i zrozumienia, a nie z przypadku. Jeśli ktoś taki się nie znajdzie, to nie będę rozpaczać nad losem starej pany, nadal będę inwestować w  samorozwój, ba już to robię! rehabilituję się codziennie by chodzić jak najlepiej się da, piszę opowiadanie i wychodzi mi całkiem nieźle, czytam książki, słucham głownie polskiego rocka i poezji śpiewanej oraz całkiem sporo zwiedzam

Mam też znajomych, trójkę, ale to mi wystarczy  są w tej trójce osoby zajęte i mają dla mnie czas, nie często, ale i ja więcej nie potrzebuję, ba nawet z tą wolną częścią moich znajomych kontaktuje się rzadko, bo uwielbiam samotne spokojne dni

Po prostu wiesz że jesteś bardzo brzydka i nigdy nie będziesz miała chlopaka