żałuje ze dopiero po 25 roku zacząłem żyć

Eh studia wszystko przeminęło bez imprez szaleństw byłem zblokowany  zpoczatku alkoholizmem ojca potem  kłótniami rodziców potem fałszywa miłością potem   przyjaciele mnie wystawili, wmiedzy czasie brak pieniędzy i psujące się oczy ;/ i dopiero w okolicach 25 lat zaczynam chodzić na imprezy takie z małolatami ale już trochę stary jestem ;/ smutno mi ze zawaliłem z 8 lat swego życia niby studia mam ale zmarniałem życie prywatne;/

gdybym ten czas wykorzystal ile bym dziewczyn miał:((

tu jest 90% takich jak ty, w dodatku wielu po 30-stce

ciesz się, ze przynajmniej zacząłeś w końcu żyć

niektórzy całe życia beda gnić w domu

No tak ale  spóźniłem 2 lata ini już magistra będą mieć;/ aja na inżynierce tylko skończyłem xd ale inaczej zacząłem sobie życie układać po swojemu ;/ samotnie wychodzę w nowe miejsca czasem jak ciołek sam siedzę ale jestem ogólnie zadowolony nie dostałem jeszcze od nikogo a zazwyczaj poznaje się nowe osoby zazwyczaj ktoś sie przysiadzie bo niema wyboru   ogólnie mam sporo planów ale zdrowotnie słabo staram sie wykorzystywać dobrze czas bo nie wiem ile mi zostało  czasu ze będę dobrze widział. szukam kobiet ale zajęte poznaje:D brakuje mi jeszcze pracy związanej z zawodem albo tu gdzie pracuje  by w końcu były dobre zarobki  w sensie  blacharka  zwykła ale na tym może być dobry pieniądz czuje to  tylko korci mnie by iść  do zawodu w którym się wyuczyłem.  No ale zobaczy sie  nieda sie wszystkiego naraz zrobić:) a co życie przyniesie  to kto wie;)

życie może być fajne tylko trzeba zmienić otoczenie albo  walczyć o sowoje niestety bez walki to zawsze będzie marność nad marnościami... wiem co mowie bo sam mam pecha ale jakos  ciesze sie z tego ze umie sobie zaplanowac czas i ze mam jakiś plan :Da zrealizacja jego bedzie ciezko