Dziś umrę z głodu

Wiem, że po przeczytaniu tytułu nikt mi nie uwierzy. To bez znaczenia, bo nikt też tego nie przeczyta, mogę więc napisać tu finalne słowa.

Jestem pewna i przekonana, że wkrótce umrę z głodu. Może nie będzie to dzisiaj- dziś w końcu udało mi się znaleźć kawałek chleba, którego nie zeżarły gołębie, a więc przetrwam- ale jutro, pojutrze, nadejdzie mój koniec.

Nie, nie martwię się tym. Cokolwiek jest lub nie jest po drugiej stronie, czeka mnie tam tylko spokój i brak bólu- czegóż więc mam się bać? Bać to się można życia, a nie umierania.

Cały czas mam jednak omamy z głodu. Czasem wydaje mi się, że w kuchni jest ogórkowa i zaraz będę jeść ją z chlebem. Albo bigos. We śnie czuję zapach słodkiej herbaty z cytryną. 

Ale to tylko miraże umęczonego mózgu. 

Boże, wybacz mi, że nie umiałam sobie z tym wszystkim poradzić.

Pieczarkową mam. Chcesz? 

prze...e jest na tej Łotwie

Dnia 24.03.2021 o 18:38, muszeisc napisał:

Jestem pewna i przekonana, że wkrótce umrę z głodu.

Proszę się udać do osrodka opieki społecznej lub innego działającego wsparcia osobom w takiej sytuacji jak pani.