Ograniczony kontakt

Ograniczyłam kontakt z zonatym znajomym, którego darzylam uczuciem. On byc moze domyślał się, ale nigdy ode mnie tego nie usłyszał.. zdecydowałam ze to bez sensu. Juz nie piszemy, nie widzimy się i wiem że tak jest lepiej ale gdzieś tam o nim myślę. Czasem tylko obawiam sie ze to co bylo miedzy nami to mogla być.. Oboje odpusciliśmy. Tak po prostu trzeba. Uczę sie wszystkiego tak troche od nowa, chce brac życie garściami i cieszyć się chwilą:) Jednak wiem ze z mojej strony to bylo i byc moze jest prawdziwe uczucie.

Moze bylo,moze nie. Ja wychodze z zalozenia,ze gdyby bylo,to byscie byli razem. Przeszkod by nie bylo. Milosci w zyciu moze spotkac nas pare i warto kazda z nich doceniac. Nawet taka,z ktorej trzeba zrezygnowac. W calej tej sytuacji najwazniejsze jest,ze pomyslalas o sobie nie pchajac sie w cos,co moglo by Cie bardzo skrzywdzic.

Dokładnie tak, pomyślałam o sobie chyba po raz pierwszy w życiu . To nie było łatwe bo wiedzialam o jego uczuciu. Mimo to, ta sytuacja przynosiła mi więcej .. bólu?A podświadomie pragnęłam czegoś innego. Utrzymywalismy stały kontakt z przerwami 3 lata i tyle dokładnie trwała ta znajomosc. To trudne z dnia na dzień ograniczyc kontakt z kimś, kto nie jest nam obojętny .

Wiem. Nie ma jednak innego wyjscia,drogi na skroty nie ma. To nie byla milosc ostatnia, po bolu przyjdzie nastepna. Jesli z kims nie mozesz byc...no nie wiem. Milosc czy zauroczenie? Czas by pokazal. Wazne,ze jestes wazna dla siebie