mam dość pracy w policji

chciałbym się zwolnić ale boje się że nie znajdę innej pracy:( sytuacja bez wyjścia

mam poważne problemy psychiczne, nie mogę spać bez leków jestem bliski załamania

zamień się ze mną, ja bardzo bym chciała pracować w policji a przez moją obecną pracę jestem na skraju załamania psychicznego, jestem mobbingowana przez moją szefową

popełniłem poważny życiowy błąd pracowałem w policji w rodzinnej miejscowości ale postanowiłem przeprowadzić się do Warszawy, zostawiłem w domu schorowaną mamę nie radzę sobie w tej warszawie

dlaczego przyjmujesz, ze ta sytuacja jet bez wyjścia?

a jaką pracę wykonujesz? przykro mi że tak jest:(

uważam że ta sytuacja jest bez wyjścia bo czuje że się to dla mnie wszystko źle skończy. Przyszłość jest mroczna, jak stawić jej czoła, jak wytrwać?

Zawsze możesz poprosić o przeniesienie do miejsca bliżej rodzinnej miejscowości ze względu na pogarszający się stan zdrowia mamy. Wypalenie zawodowe też można wyleczyć, tylko trzeba tego chcieć.

Zastanów się nad wizytą u dobrego terapeuty, który pomoże wyjść Ci z tego stanu i pokaże w czym tak naprawdę tkwi Twój problem.

czasami czuję że dla świata byłoby najlepiej gdybym umarł:(

Nie możesz tak myśleć!!! Postaw się w innej sytuacji, popatrz na wszystko z innej perspektywy.

wiem że nigdzie nie jest łatwo, czuję że życie mnie przerasta nigdy nie powinienem zostać policjantem

Wykonujesz zawód, który był moim marzeniem. Będąc na stażu w jednym z posterunków koledzy namawiali mnie żebym poszła do policji. Najpierw chciałam skończyć studia - Resocjalizację. Po studiach już mi się nie udało ze względu na pogłębiającą się wadę wzroku i problemy z kręgosłupem. Od czterech lat siedzę na d***e w domu bez pracy. Mam trzy letniego syna, którego dopiero w tym roku mogę wysłać do przedszkola, a jedyna praca w mojej okolicy to fabryka mebli :/ Nie mam szans na pracę w zawodzie, a tym bardziej na zrealizowanie marzenia.

Ile lat służby masz za sobą?

Potrzebujesz pomocy psychologa, uwierz to nie żaden wstyd. Ja bylam z policjantem, znam realia. Jeśli uważasz ze ta praca nie jest dla ciebie nie ma co się zastanawiać. Wazniejsze jest zdrowie psychiczne niż siedzenie w bagnie. Dlaczego zakładasz ze pracy nie znajdziesz? Może to nie być od razu nie wiadomo co, dlaczego np nie zatrudnić się w markecie budowlanym czy cos w tym rodzaju, tak żeby dalo ci jakies poczucie komfortu. Glowa do gory sytuacja nie jest bez wyjścia tylko ty musisz umiejętnie wszystkim pokierować. Musisz znaleźć w sobie sile i uwierz ze możesz.

w tym roku mija mi 8 lat słuzby

To już niestety złapało Cię wypalenie zawodowe. Da się z tym zrobić porządek i stanąć na nogach, ale jak pisałam wcześniej musisz udać się do dobrego psychologa. Przeniesienie też by Ci rozwiązało problem nadmiernego stresu w pracy. Szkoda tych 8 lat, bo jak dobrze się orientuję jesteś jeszcze z tych roczników co się łapią na emeryturę po 15 latach. Jeśli teraz masz problem z wypaleniem zawodowym, to możesz mieć je w każdej następnej pracy :/

Przepraszam, że o to pytam, ale czy masz żonę i dzieci?

nie ma żony i dzieci jestem kawalerem boje się tego że w innej pracy też mogę się wypalić a tutaj zostało mi jeszcze 7 lat do emerytury boje się że jednak nie podołam w tej policji...

Kiedyś mi kolega policjant powiedział, że najważniejsze w tej pracy to właśnie rodzina, która jest odskocznią od pracy. W domu się człowiek wycisza i nie myśl o tym co w pracy, bo "Praca to praca, a dom to dom"

dla mnie najgorsze jest to że nie mogę zasnąć bez leków nasennych świadomość tego że moga przestać działać napawa mnie wielkim lękiem

Jeśli chcesz mogę podać Ci mój "rezerwowy" mail. Oczywiście jeśli chcesz popisać ze zwykłym Pedagogiem po reso. Ja za chwilę muszę uciekać do spania, ale zawsze mogę "wysłuchać" i pomóc

ok to podaj dziękuje

jamom@wp.pl Dobrej nocy :)

Przeczytaj ksiazke: Jak przestac sie martwic i zaczac zyc. Mysle, ze strach nie daje ci spac, a brak snu z kolei wzmaga niepokoj - taka petla. Mozesz najpierw szukac innej pracy, a dopiero pozniej zostawic te w policji. Zawsze jest jakies wyjscie.

Kafeteria miejscem resocjalizacji dla policjantów :) Dobre, dobre! :D:D

Pamiętam Cię ;) To wszystko jest w Twojej głowie. Boisz się, że przestaniesz kontrolować sytuację i sam się przez to nakręcasz. Nie da się przygotować na wszystko. Czasami trzeba odpuścić.

Wierzysz w Boga?

Znam to. Nie myślisz racjonalnie. Obawiam się, że sam sobie nie poradzisz. Potrzebujesz kogoś kto spojrzy na Twoje życie z boku i nakieruje Cię.

Za dużo analizujesz. Jak leki przestaną działać to lekarz zmieni Ci na inne. Można Ci jakoś pomóc?