Ambitny chłopak

Moj chłopak ma 18 lat i uczeszcza do technikum. Załatwił sobie płatne praktyki a co najważniejsze jest dobry w swoim fachu przez co "szefowie" go lubia i ciagle proponuja mu zlecenia oraz grzeja mu miejce w firmach. Jest inteligetny, ma swoje zdanie na każdy temat i jest na swój sposób wyjątkowy. Jest również bardzo ambitny ale mam wrażenie ze z każdym dniem coraz bardziej. Uczy sie, pracuje i sam kiedyś przyznał ze jest pracocholikiem. Ja jestem zupełnym przeciwieństwem. Chodzi mi o to ze mimo ze regularnie sie spotykamy, rozmawiamy, troche mniej niz na poczatku ale rozmawiamy to czuje ze praca i jego kariera jest ważniejsza odemnie. Tak wewnetrznie mi go brakuje. On ciagle sie uczy co jest równoznaczne z tym ze czesto jest zmeczony, podenerwowanu. Zaczynam coraz bladziej widziec nasza przyszłość chodz by z tego wzgledu ze boje sie iz bedzie sie na mnie zawodzić gdy nie bede osiagać sukcesów, tyle zarabic.. Nie wiem co zrobić bo zalezy mi na nim ale z drugiej strony nie wiem czy dla noego nie bedzie lepiej jak nie bede mu przeszkadzac w karierze.

Jesteście przecież młodzi. Może sama zacznij uczyć się, rozwijać, a nie zastanawiać się, czy sprostasz jego wymaganiom. Ile masz lat ?

Wiesz we związku nie możesz tylko brać ale też musisz dawać ;) Musisz po prostu zadbać o to aby dawał ci to czego ci brakuje tworząc ku temu "stymulujące" warunki

18. Wiem ze jesteśmy młodzi, ale on jest srasznie "dojrzały", juz teraz myśli o skąplikowanej przyszłości.. Mogła bym zaczac sie uczyc owszem, ale noo jestem leniem. Nie jest tak ze nie robie nic ale nie jestem ambitna.

tylko niestety jest bezplodny? :P stopka: robota mnie nuzy

To pewnie znajdzie sobie inną dziewczynę, ambitniejszą itg. Gdzie wybierasz się na studia ?

Nie, nie jest bezpłodny :D Mój cel to narazie matura ;) Myśle ze Levviatan ma racje.. Musze z nim porozmawiać.

Aha.. I dzieki za pocieszenie.. Zawsze jesteś tak sceptyczny? Bezposredni?