genewa

julk_a, LH i FSH masz faktycznie spore (pocieszające jest to, że LH jest niższe niż FSH). Prolaktyna jest hormonem stresu, więc niewykluczone, że po obronie spadnie samoistnie. Jednak niepokojące jest to, że masz tak wysokie steżenie PRL po obciążeniu. Pewnie lekarz wyśle Cię na dodatkowe badania. Dobrze, że już jutro idziesz do gina, nie ma na co czekać. Trzymaj się.

solaris, wyjazd należy chyba potraktować w kategoriach relaksu. Nawet jeśli jesteś w ciąży, to co? Nie jedziesz przecież do ciężkiej pracy fizycznej. teraz to już tylko wrzuć na luz:)

julk_a, miałaś ostatnio stresy: praca, studia (jak obrona?). To może być przyczyną wysokiej prolaktyny. Mogłabyś napisać dokładnie jakie masz wyniki?

Moje Drogie! Witajcie w ten pochmurny dzień (przynajmniej u mnie jest ponuro i mokro). Przesilenie wiosenne chyba na wszystkich działa, bo ostatnio jakieś pustki na naszym topiku. Mam nadzieję, że jesteście dzielne, nie poddajecie się i nie ustajecie w staraniach. Przez moje życie nadal przetacza się jakaś plaga dziwnych zdarzeń. Mam nadzieję, że czemuś to wszystko służy, że każde doświadczenie ma swój cel i sens. Czekam z ustęsknieniem na chwilę, w której będę mogła wkroczyć do mojego ogródka. Teraz nie jest to możliwe, bo dopiero co stopniał śnieg i jest strasznie mokro. Niestety, mroźna zima nie była łaskawa dla moich roślinek, kilka wymarzło. Trudno, zrobię nowe nasadzenia. Pozdrawiam Was serdecznie i życzę miłego dnia (i cudu, jak zwykle) :)

deorecha, a jaki jest właściwie Twój problem? Nie wierzysz, że można zdrowe dziecko urodzić w wieku 34 lat? Wielu się udało urodzić zdrowe dziecko w tym wieku, a nawet później. Jakiej pomocy oczekujesz? Czasy się zmieniają, kobiety rodzą coraz później. Myślę, że nie masz się czego obawiać. Problem tylko w tym, dlaczego przekreślasz najbliższe trzy lata. Pozdrawiam.

Ja natomiast czytałam, że naprawdę dużo kobiet zachodzi w ciążę po HSG i to często w tym samym cyklu , w którym odbyło się badanie. To mnie pociesza, więc trzymajmy się tej optymistycznej myśli.

Nic nie słyszałam o lewatywie, tylko o środkach przeczyszczających. Mam nadzieję, że na tym się skończy. Ja jżz mam skierowanie do szpitala i też czekam na termin @, a potem dzwonię do mojej giny i ustalam dokładną date stawienia sęe w szpitalu. Będzie dobrze, na pewno to przetrwamy. Zabajona, trzymaj się, głowa do góry.

Witajcie, zabajona, jak już wrócisz z HSG, to napisz jak było. Ja idę na HSG około 10 kwietnia. Kiedyś miałam robioną histeroskopię. Opisy hsg w internecie mnie przerażają, jeszcze bardziej niektóre wypowiedzi na ze stron poświęconych niepłodności. Pozdrawiam

Witajcie Dziewczynki!:) Po wczorajszym deszczu przyszło dziś piękne słońce. Aż chce się żyć. U mnie wciąż straszne objawy przesilenia wiosennego, mogłabym spać non stop. Życie daje mi ostatnio mocno w kość, sporo róznych zdarzeń, przeżyć. Muszę przyznać, że żyję w sporym stresie. Zaczynam sie powoli przywyczajać do myśli, że chyba zostaniemy bezdzietnym małżeństwem. Już pisałam, że starania do końca roku, a potem zobaczymy. Wszystkim życzę cudu, bo przecież każde nowe życie to cud. Pozdrawiam!

Witajcie!:) Też pracowałam w ten weekend i padnięta jestem. Jakieś straszne zmęczenie mnie wzięło, a może to reakcja na Norprolac? Mam teraz strasznie dużo pracy, muszę się tak zorganizować, żeby pójść ze spokojną głową na HSG. Prawdopodobnie badanie wypadnie mi ok. 10 kwietnia, więc przed świętami nie pojawię się już w pracy. Ale jak tu pracować na pełnych obrotach, kiedy człowiek usypia na stojąco??? Do tego jestem w dołku, ale o tym już pisać nie będę, nauczona wcześniejszym doświadczeniem. Wam i sobie też życzę cudu tej wiosny. Pozdrawiam

Czarna, musisz się podnieść. A dlaczego tak długo musisz czekać na wyniki? Ja robiłam kiedyś takie same badania w piątek (nawet więcej, bo jeszcze tarczycowe i PRL) i wyniki były już na poniedziałek. Czarna, odbierz pocztę. atena32, myślałam nad odpowiedzią na Twoje pytanie. Pełna odpowiedź wiąże się koniecznością przedstawienia na tym forum przynajmniej połowy mojego życia. A to raczej nie ma sensu. Staramy się od wielu lat, teraz to trzecie podejście, po półrocznej przerwie. Trzecie i ostatnie, próbujemy do końca tego roku, jeśli się nie uda, to odpuszczamy. Pozdrawiam Was.

A u nas piękne słońce. Ja też czasem płaczę, kiedy dowiaduję się o czyjejś ciąży. Ale tylko czasem. Płaczę, kiedy w ciążę zachodzą bratowe mojego męża lub jego siostra (ma dwóch braci i siostrę). W sumie moja teściowa ma 6 wnucząt. Do szewskiej pasji doprowadzają mnie jej pytania, czy się leczymy, czy coś już wiadomo. Czuję się wtedy okropnie. Natomiast potrafię się cieszyć, kiedy w ciążę zachodzą moje przyjaciółki lub osoby mi bliskie. To mnie utwierdza w przekonaniu, że nie jest ze mną tak źle, że potrafię z kimś dzielić jego radość. Każde dziecko to cud i jakaś iskierka nadziei. Zawsze mocno przeżywam wszelkie informacje podawane przez media o porzuceniu dzieci, zagłodzeniu lub biciu. Zdarza się, że nie mogę wtedy spać w nocy. Wtedy myślę, że to życie jest takie niesprawidliwe. Jedni chcą mieć dzieci i nie mają, inni dostają i nie potrafią docenić tego daru. Muszę wracać do pracy. Trzymajcie się.

atena32, podaję adres emotikonów: http://forum.o2.pl/emotikony.php Jestem rozchwiana emocjonalnie i to mnie martwi. atena, ja Ci odpowiem na Twoje pytanie, ale nie dziś, bo jestem w niezbyt dobrej kondycji. Pozdrawiam:)

No nie, Czarna, chyba mi się udzieliło od Ciebie. Wpadłam w jakąś czarną (no właśnie!) dziurę, rozpacz mnie bierze. Już mi się nawet na to HSG nie chce iść. Chce mi się tylko spać, żeby zapomnieć o wszystkim. Może powinnam przyzwyczajać się do myśli, że jednak nie bedę miała dziecka? Śpijcie dobrze.

Jakie są Wasze reakcje, kiedy dowiadujecie się, że jakaś bliska koleżanka, albo ktoś z rodziny jest w ciąży? Potraficie się z nimi cieszyć, czy odczuwacie lekkie ukłucie zazdrości?

Castopea, wiadomość poszła. Czarna, warto czekać i nie można się poddawać.

Czarna, bardzo dobrze rozumiem Twoje rozgoryczenie. Wiesz ile mam lat i jak długo się staram. Wszystko już przerabiałam. Mam za sobą wiele badań, lekarzy, diagnoz (najczęściej błędnych). Moje koleżanki z klasy mają już naprawdę duże dzieci. Ale czy to znaczy, że mam się poddać i nie walczyć dopóki jeszcze można?? Nie załamuj się, nikt nam nie obiecywał, że w życiu będzie nam łatwo. Czasem trzeba na coś długo czekać, ale potem tym bardziej się to ceni.

Witaj, jeśli podasz e-mail, to prześlę Ci informacje o progesteronie Witaj wśród starających się:)

Nieprawda, masz siłę. O wszystko co ważne trzeba walczyć. Ryczeć możesz, lżej Ci się zrobi.

Czarna, wytrwaj, proszę Cię, nie załamuj się. Zobacz, ile czasu ja walczę. Nachodzą mnie różne zwątpienia, ale walczę. Nie wolno się poddawać.

julk_a, wpadaj do nas częściej, Czarna, a co u Ciebie? Dziewczyny, czekam na najnowsze informacje! Miłego dnia, trzymajcie się:)

Czarna, trzymaj się, może jakiś bociek zostanie na Waszym dachu:)

A gina nie powiedziała Ci nic o tym, kiedy przerwać? Ja kiedyś miałam taką sytuację, że miałam brać luteinę od 14 do 25 dnia cyklu, potem przerwa. Tylko problem w tym, że luteina jest przepisywana z różnego powodu, a poza tym, każdy ginekolog może też mieć jakieś swoje tajniki leczenia. Nie wiem, co Ci poradzić. Bierz ją i tyle. A co do facetów, to też mają swoje bolączki...

Moje Drogie, a gdzież Wy jesteście? Odezwijcie się, bo tęsknię za Wami. Napiszcie co u Was słychać. Pozdrawiam:)

miało być starających się:)