krytykantka

Wtrace sie - nie chce mi sie czytac wszystkich postow, nawiaze do tytulu tematu i przytocze ku pokrzepieniu serc 3 historie z zycia wziete: 1. Sasiedzi - nie znam dokladnych szczegolow, wiem tylko, ze po 25 latach bezdzietnisci urodzila sie im corka, sasiadke bolal brzuch i slabo jej sie robilo, myslala ze to klimakterium:D 2. Znajoma z pracy - 10 lat starali sie o dziecko, 2 nieudane proby in vitro, rozpacz..wpadla w depresje, przestala chodzic na jakiekolwiek badania, do czasu, az zaczela wymiotowac - ciaza! A co najlepsze, jak maly mial 3 miesiace, zaszla znowu i teraz ma parke:D 3. Matka kolezanki - kobieta 45 lat, usuniety jeden jajnik i czesc drugiego, dorosle dzieci, wnuki w drodze. Przytylo sie jej troche, ale nie przypuszczala, ze jest w ciazy, bo prawdopodobienstwo bylo bardzo niskie.. Nie zalamujcie sie kobiety, czasem droga do macierzynstwa jest pod gore, ale trzeba wierzyc, ze kiedys bedzie z gory..

do to mialas szczescie - zupelnie nic nie robilam, tzn zadnych cwiczen, diet itp. - z tym, ze to po pierwszej ciazy, po drugiej juz nie bylo tak fajnie - przytylam "tylko" 12 kg, z czego 7 zostalo..

Ja przytylam 20 kg i to w ciagu 3 ostatnich miesiecy ciazy, nie bede mowic ze sie nie objadalam, bo to nieprawda:P ,bez cwiczen i diety po 2 miesiacach wazylam kilo mniej niz przed ciaza..