mania50

Szczęśliwego Nowego Roku, szczególnie dla tych, które mnie kojarzą!!! Czy ktoś jeszcze mnie pamięta? Bo bardzo dawno mnie nie było na Werandzie, a dzisiaj samotnie spędzam tę wyjątkową noc. Pozdrawiam!

będziecie - oczywiście chciałam napisać!!!!

Czasem tu zaglądam, bo tęsknię za Wami, ale nie mam czasu żeby wczytywać się. Czy jak wrócę \"na dobre\" będzieci minie jeszcze pamiętać??????? Pozdrawiam!!!!

A mnie się przypomniał taki wiersz: Jest listopad, czarny, trochę złoty mokre lustro trzyma w ręku zemia, w oknie domu płacze żal tęskonty, nie ma listu, listonosza nie ma. Już nie przyjdzie ni we dnie nie w nocy wiatr mu torbę .../nie pamietam co?/ list za listem po drodze sie toczą /i pewnie coś dalej, ale nie pamiętam/. Bardzo lubilam ten wiersz i przetrwał w mojej pamięci, acz nie do końca! Kto to napisał? Może Wam też się spodaoba? Pozdrawiam wszystkie Werandowiczki!!!! Nie mam czasu na dłuższe wejścia.

Witam! A czy można się przyjaźnić z dziewczyną o połowę od siebie młodszą? Chyba tak, bo ja właśnie mam taką przyjaciółkę - szczupłą, miłą blondyneczkę, która niedawno dopiero została mamą. Ale ta duża różnica wieku jakoś nam nie przeszkadza doskonale się rozumieć, zwierzać i śmiać razem. Ja służę jej radą, a ona sprawia, że czuję sie młoda! To doskonały układ, a trwa już ponad 7 lat. Czy przetrwa tak długo, jak Twoja przyjaźń Aleks, czas pokaże!!!

Chciałam tylko zobaczyć czy udam mi się wkleić zdjęcie, no i jest. To ostanie \"dzieło\" mojego męża. Co można jeszcze z tym zrobic, żeby było przytulniej i ładniej?

No i jak może być miło!!! Przeczytałam i zrobiło mi sie weselej, chociaż ten piękny, słoneczny dzionek oglądam z okna mojej pracy /za chwilę kończę!/. Zazdroszczę Aurinko, która może przebywać w ogrodzie. Jestem bardzo ciekawa Twoich poczynań w tym względzie, bo też mam \"skalniaczki\", ale zrobiłam je sama, bez fachowej rady, zaledwie przy pomocy męża. I też brakuje mi pomysłu jak zagospodarować mój \"ogród\" chociaż mam go już siódmy rok. Zapamiętałam ten moment, bo to była wtedy nasza 17-ta rocznica ślubu - październik. Te zielone sosny Aleks i pomarańczowe jarzębiny Stelli, chciałoby się tam być. A ja, już niedługo, wybieram sie do Ustronia k/Cieszyna. Wprawdzie na szkolenie, ale jesień w górach jest taka piękna! Przypomniała mi się taka piosenka: \"A w górach już jesień w złocistej koronie...\" ale dalej już nie pamiętam. Może ktoś mi przypomni, to był taki piękny tekst. Pozdrawiam.

Witam! Kiedy trafiłam na ten topik, bardzo się ucieszyłam, że znalazłam miejsce ciepłe i przyjazne. Bardzo lubiłam tam zaglądać, chociaż nie zawsze zabierałam głos, miło było poczytać. Polubiłam Panie, które już były tam zadomowione i wydawało mi się, że zaprzyjaźnione ze sobą. Chciałam do nich dołączyć i też się zaprzyjaźnić z niekrórymi z nich. Niestety od mojego ostatniego pobytu na stronie 59 /później miałam urlop/ wiele się tu zmieniło. Zaczęłam czytać, ale to już nie jest przyjemność! Myślę jednak, że to się zmieni i znów będę zaglądać tu z przyjemnością. Tęsknię za tamtą \"Werandą\"!!! P.S. Jednak zmuszę się do przecztania tych stron, kiedy mnie tu nie było, żeby obiektywnie ocenić sytuację.

Vigo, bardzo ciekawe jest to co piszesz o rodzeństwie. A co z dzieckiem czwartm z koleji? Ja jestem najmłodsza /jak to brzmi?/ i mam trzy starsze siostry. Jakimi ludźmi stają się \"ostatnie\" dzieci? Czekam na ciąg dalszy! Pozdrawiam Wszystkie!

Aurinko! Obrazek jest piękny!!! Po prostu piękny!!!

Witam! Po raz kolejny usiłuję dzisiaj coś napisać, ale mój komputer szwankuje! Dziękuję Wam wszystkim az obecność na Werandzie. Vidze za mądrą opowiastke i za mile slowa. Aurinko i Lince śle słowa pocieszenia, mam nadzieję, że i u Linki wszystko dobrze się zakończy. cieszę się, ze malutka wnusia Aurinko czuje się juz lepiej. Już nie napisze tego, co czulam poprzednio, bo jest to niemożliwe. Może nawet i lepej, że tamten post gdzieś się zawieruszył, boyło w nim wspomnienie pewnego bardzo smutnego zdarzenia, nieodpowieniego na tę chwilę! Pozdrawiam!

witam, wlaśnie skończyłam pisac i przy wysyłaniu wystąpił błąd i wszystko przepadlo, a to pech, bo napisalam calkiem sporo

Jestem Vigo! Witam Cie i innych na Werandzie. I znów udalo Ci sie mnie zainteresować tym co piszesz! Podziwam Twój talen pisarski. Wrócilam z pracy, jem lody /czekoladowe/ i oddaje sie lekturze. Tyle przyjemności na raz!!! Przez pare dni żyłam w stresie /praca/, później wypoczywalam na dzialce i dopiero dzisiaj moge sobie posiedziec na naszej Werandzie. Ciesze się, ze jest takie miejsce! Czekam na rozwój radiowego romansu!

A teraz coś miłego! Vigo Ty masz talent, to co piszesz czyta się lekko i przyjemnie. Potrafisz zaciekawić! Zastanawiam się, skąd czerpiesz pomysły do swoich opowiadanek, czy to Twoja wyobraźnia, czy też prawdziwe przypadki, tak ładnie ubrane w słowa. Wprawdzie, nie ma to większego znaczenia, ale gdyby były to prawdziwe historie, to mialabyś szczęście żyć wśród takich ludzi, w życiu których dzieje się coś ciekawego. Zresztą jak sama mówisz, trzeba sobie umieć wybierać. Czekam na kolejne opowiadanie!