Fionka24

\"Największe szczęście w życiu to pewność, że jesteśmy kochani ze względu na nas samych, albo raczej pomimo nas samych\" Wiktor Hugo

"Jak sobie radzicie po rozstaniu?" Calkiem dobrze :) Minely niecale cztery miesiace. Nie wiem czy kocham, mysle ze raczej nie. Jednak jeszcze teraz jego widok przyprawia mnie o atak serca i czasem tesknie za milymi chwilami. Zycze mu dobrze, pogodzilam sie z mysla ze kazdy kogos nowego w koncu znajdzie. W sumie nie moge sie doczekac poznania swojej nowej polowki :) Wiec raczej juz bylego nie kocham. To niesamowite jak nie widujac sie z kims, z kim sie spedzilo tyle czasu powoli sie o nim zapomina...nie moge przypomniec sobie barwy glosu, szczegolow wygladu. Przestaje sie o nim myslec, a nawet jak sie mysli to z reguly czuje sie obojetnosc. Przestaje interesowac tym co u drugiej osoby sie dzieje i czy sie z kims spotyka. Umysl to ciekawa rzecz :) Jak z nim bylam, to myslalam, ze bardziej nie umiem juz nikogo kochac, tyle bylo emocji. A teraz nic, pusto. Romantyczna milosc to mit. Owszem, mozna znalezc kogos, kto bedzie tzw bratnia dusza, ale trzeba duzo szczescia zeby razem spedzic reszte zycia.

Tracisz czas szukajac faceta na necie :)