Ja niestety przeżyłam to bardzo nie dawno:( Jestem rozbita, cały czas o tym myślę i nie potrafię się otrząsnąć po tym.... ale mam nadzieje że kiedyś będę potrafiła. Bardzo bym chciała. Chciałabym żyć jak wcześniej, uśmiechać się i cieszyć się życiem. Wiem że to odmieniło moje życie i spojrzenie na nie.... ale może to jakoś będzie. Mam chłopaka kochającego.... ale nie chciałabym żeby on się o tym dowiedział.... mam nadzieje sama sobie z tym poradzić. Nie chce tego zgłaszać, nie chce nikomu mówić i narażać się na ból oraz wstyd......
Nie będę tu znowu pisać tego samego, opisałem to tutaj :
http://f.kafeteria.pl/temat.php?id_p=4051645&start=0
jak ktoś chciałby wiedzieć
