Jestem z chłopakiem od 2 lat i przez ten czas nie dał mi w ogóle powodów do zazdrości. Bardzo mnie kocha i nie są to tylko słowa. Problem jest ze mną. Nie wiem dlaczego ale nie umiem uwierzyć w tyle szczęścia. Ciągle boję się, że ode mnie odejdzie i najgorsze, że jestem strasznie zazdrosna. Szczególnie o jego była, o której na początku naszej znajomości dużo mi opowiadał (nie zależało mi na nim tak bardzo i z ciekawości wypytywałam). Tak więc wiem o ich pierwszym razie, jak zerwali, jaka ona była itd. Była to pierwsza miłość mojego chłopaka. Tak więc mam na jej punkcie obsesje, przeszukałam jego pocztę, czytałam maile od niej i do niej, w końcu skaskował wszystko, ale dalej szukam na portalach społecznościowych. On o niej nie wspomina, przeszło mu zupełnie, ja o niej cały czas gadam. OStatnio mi się nawet śniła, że zarywa do mojego chłopaka. Nie widzieli się od 3 lat, gadali na necie może z 5 razy w tym czasie (wiem bo wszystko posprawdzałam). O inne dziewczyny jestem mniej zazdrosna, bo mój chłopak nie daje mi w ogóle powodu. Nie wiem jak sobie z tym radzić, moje zachowanie jest absurdalne, wiem o tym, ale dalej to robię! Boję się, że w końcu go to tak wkurzy, że mnie zostawi. On jest cierpliwy i się trochę z tego śmieje, nie odpowiada na moje pytania o nią, więc nie mam nowych faktów. Wydaje mi się, że to przez moją wielką fantazję i przez to, że na początku tyle mi o niej poopowiadał. Miałyście kiedyś taką sytuację? Jak sobie poradziłyście? Ja próbuję ignorować te myśli i jak najmniej o tym mówić! :(
