Nicole1988

Kasio - bardzo dobry artykuł dałaś, i tyle rzeczy jest tu opisanym,podobnych jak ja się teraz czuje...tak ja chyba sobie zakazałam płakać, czuje żę nikt mnie nie rozumie, inni są szczęśliwi i ja nie chce przy nich pokazywać swojego bólu...wiecie co? jedno dowiedziałam się i nauczyłąm na przyszłość, że nie istnieje coś takiego jak prawdziwa przyjaźń, i żę nie wolno kochać z całego serca bo wtedy odbiorą nam tę miłość :( wiem że w przyszłości bede musiala wyjsc za mąż albo chociaż urodzić dziecko bo uwielbiam maluszki ale już nigdy nie pokocham tak mocno drugiej osoby jak mojego Jarka, mojego serce umarło razem z nim... :(:(

Mi dziewczyny też została aby mama, tata (który i tak nie potrafi mi pomóc, on nie potrafi wyrazać swoich uczuc, swoich myśli, wieć czuje ze się oddalamy os siebie) i siostra, brat w tym roku wziął ślub i z żoną wyjechali bardzo daleko i tam zamieszkali więc żadko kontakt jest (mój brat chodził z jarkiem do szkoły)...nawet nie mam już przyjaciółki :( czy to normalne znać się i przyjaźnić przez 12 lat i nagle gdy jej tak bardzo potrzebowałam po śmierci Skarba olała mnie? nawet się nie odezwała i na pogrzebie nie była? :(:(... Tylko my wiemy jak to jest być samotnym, jak się człowiek wtedy czuje...nigdy w życiu bym nie pomyślała że jednego dnia strace tak wiele, i ukochanego chłopaka i najlepszą przyjaciółkę i całe moje życie, marzenia i plany :(:( Ech tak szczerze powiedziawszy boję się przyszłości, co przyniesie, czy więcej bólu i cierpienia? :(:( Kocham Cię Tak Bardzo :(

Kasio - ja tez zawsze myślałam że jestem silna, zresztą w swoim 21 letnim życiu już troche przeszłąm :(...ale teraz wiem że gdy bóg zabrał mi mojego Jarka jestem bardzo słabą osóbką, i wcale się nie dziwie, jesteśmy przecież tylko ludzi, a nie robotami, które nic nie czują... 3maj się...wiem jest cięzko, ja też ,chyba popadam w depresję ale staram sie jakos nie pokazywać tego w bliskim otoczeniu bo nie chce żeby mama się martwiła...Wiem tylko jedno, już nigdy nikogo nie pokocham, chyba już zaczynam się przyzwyczajać do myśli że już zawsze będę sama :(:(..taki nas los, może tak właśnie już miałyśmy zapisane w dniu urodzin?że będziemy szczęśliwe aby do jakiegoś momentu? Pozdrawiam i życzej spokojnej nocki

Kasio to co napisałaś "wszystkie moje koleżanki wychodzą za mąż mają dzieci są szczęśliwe..a mi to szczęscie zostało zabrane w tak brutalny sposób" to jakbyś mi te słowa z głowy wyjęła...mam tak samo jestem zła na świat i na Boga że inni mogą być szczęśliwi a ja/my nie, dlacego inni na nie zasłużyli a reszta nie? Wiem że wszystkim nam jest cholernie źle, ale ja już nie daje rady, zawsze pamiętam Jarek mi mówił, żę na zewnątrz wyglądam na twardą osobę i na taką co nic mnie nie rusza, ale w środku jestem kruchą istotką...ech i miał rację, tyle w życiu wytrzymywałam ale już chyba dosięgło kresu moich sił, jak ja sobie bez niego poradze?tylko on starał mi się pomóc :( tylko on znał moją małą tajemnicę i próbował mnie z tego gówna wyciągnąć a teraz nie mam już nikogo :(:(...dlaczego Bóg każę mnie tak trudną drogą w życiu? Chciałabym kiedyś powiedzieć wykrzyczeć komuś wszystko co mi na sercu leży, co czuje, ale wiem że to nigdy nie nastąpi już, nikt nie zrozumie :(:(... Ech a ta piosenka Celine Dion - I'm your Angel jest super, ale beczeć przy niej można że szok... Życze miłej nocki....Dobranoc

Mam dziś ciężki dzień. nie spie po nocach.tez mam juz dosyc udawania. co z tego ze sie z czegos smieje gdy ktos mnie rozsmiesza jezeli tak naprawde nie jest mi wesolo. Boli mnie to ze nie dostane nic od mojego misia na mikolaja ani na swieta. ze spedze je sama. to tak strasznie boli. tak bardzo go kocham. na dzien dzisiejszy placze czesciej niz zaraz po smierci Skarba. jego juz nie ma ponad dwa miesiace :(:(:(. a jak mam zyc dalej. z dnia na dzien mysle ciagle bym jutro sie nie obudzila. po co zyc? my dziewczyny teraz tylko bedziemy cierpialy. bo my juz zawsze bedziemy ich kochaly. a ja nie bede potrafila kochac kogos innego a nie bede z kims tylko dlatego by nie byc sama. wiem ze przez to bym skrzywdzila tamta osobe wiec nie bede nikogo szukala. juz zawsze bede kochala tylko Moja Pierwsza Wielka Milosc. Tak Kochanie Ciebie i Tylko Ciebie. Nie potrafię się z tym wszystkim pogodzić :(:(

muszę coś zrobić ze sobą bo inaczej zwariuje, ech jak za tęsknie za nim... :( czemu tego nikt nie rozumie?

mzb7 - mój jarek też walczył z rakiem :( teraz wiem że nie ważne ile się z nim walczy to i tak osoba chora na raka kiedyś od nas odejdzie...bardzo tęsknie za nim, tak bardzo mi źle bez niego...czasami się zastanawiam czemu niektórzy są szczęśliwi a inni nie mogą tego doświadczyć, czym my zawiniliśmy???wiem żę to pytanie do końca moich dni zostanie bez odpowiedzi, ale zawsze będę go sobie zadawać...

Kasio - dobrze że powoli dajesz sobie radę, bo ja nie moge jak na razie...nie mam siły na nic...

aniołdiabeł - musisz być silna dla swojego synka, twój Tata napewno by tego chciał..

aniołdiabeł - musisz być silna dla swojego synka, twój Tata napewno by tego chciał..

Donia_1978 - wszyscy jesteśmy z Tobą..nie bój się płakać, ja płacze w poduszkę prawie co wieczór (a minęły już 2 miesiaće i 5 dni), wiem że nic to nie pomoże, że już nic mi Jarka nie zwróci, ale nie mogę się przed tym powstrzymać...Zawsze myślałam że jak ktoś traci bliską, ukochaną osobę to po jakimś czasie ból i tęsknota znika, a teraz wiem że to nieprawda, my już zawsze będziemy nosić w sercu cząstkę rozpaczy i bólu :( :(, poprostu (przynajmniej ja tak uważam) do cierpienia trzeba się przyzwyczaić, prawda jest brutalna i smutna ale prawdziwa...Ale pamiętam że zawsze Cię będziemy wspierać w tej trudnej dla Ciebie teraz drodze... 3maj się...

ech drogie Kobietki :) dzięki wam każdy nowy dzień zaczynam od przeczytania waszych wpisów na forum i bardzo dodaje mi to otuchy, bo wiem że wy dajecie rade przez to wszystko przejść więc i ja sie staram wytrwać... dziekuje :)

Otunia - jej jak to czytam to aż wzbiera we mnie złość, żę są na świecie tacy ludzie jak twoja teściowa, takie osoby są wg mnie nic nie warte, taka trudna chwila, taka tragedia a ta baba myśli aby jak się dobrać do pieniędzy syna, ech czy to jest matka?czy to jest kobieta?ona zachowuje się jak dziecko 5-letnie...To dla mnie lepsza była mama mojego Jarka, nawet moją teściową nie jest a zawsze jak się spotkamy porozmawiamy obydwie co u nas słychać, jak radę sobie dajemy z tym wszystkim...a to babsko? żęby nawet wnuczki się wyprzeć, ech chore to dla mnie...przepraszam że tak okrutnie pisze ale nie potrafię zrozumieć niektórych zachowań :(

Witam Ja na tym forum pisze co mi na serduchu leży i nie przejmuje się takimi osobami co chcą zamęt wprowdzić, wiem czasami trudno się oprzeć żeby coś im nie odpisać, ale o mi to da i dam sobie spokój z takimi osobami, może te osoby nie wiedzą jeszcze co to ból i oczywiście nie życze im żeby tego doświadczyli... Kobitki Kochane musimy się wspierać i trzymać razem wtedy damy radę chociaż trochę zacząć normalnie funkcjonować po stracie naszych ukochanych osób :)

Nawet jeśli troche pisze głupoty to są to moje głupoty i po to jest to forum że wyżucić z siebie te wszystkie głupoty i wątpliwośći a ty ja się nazwałaś "do nicole" weszłaś tu po raz pierwszy i od razu się udzielasz, jeśli masz tak pisać to nie pisz więcej, tylko siądź sobie wygodnie i poczytaj troszkę najpierw wcześnijeszych wpisów i dopieo pisz...ja wiem że czasami mam straszne myśli i musze to wyżucić a wierz mi że bycie z chłopakiem 4 lata i planowanie rodziny a tu nagła śmierć to potrafi człowiek się załamać... kiedyś myśłałam że błache problemy to tagedia, zła ocena w szkole lub zagrożenie w liceum to była tragedia a teraz wiem czyli od 2008 roku że tamto to był pikuś, teraz wiem jak naprawde życie potrafi zasunąć niezłego kopa i nas dobić do samego końca...ja tylko czekam aż następna katastrofa spadnie na moją rodzinę :(:(...tak szczerze to nie wyobrażam sobie innego mężczyzny dla siebie oprócz mojego Jarka :(:(..mówi się że kocha się tylko raz i ja właśnie go kochałąm najbardziej na świecie, życie bym za niego oddała, to był mój Skarb... :(:(

hm..słyszałam od kogoś że czasami jest tak że jak odchodzi, umiera bliska nam osoba to po jakimś czasie wraca i zabiera nas ze sobą, bo nie może bez Nas tam w niebie być lub jesteśmy mu tam potrzebni, myślę sobie tak czasami że chyba u mnie tak się dzieje, że zaczynam słabnąć na ciele i duszy bo Jarek woła mnie do siebie, ja nigdy nie chorowałam za bardzo oprócz tej tarczycy a teraz to poprostu każde cholerstwo mnie łapie choćby zapalenie przydatków i pęcherza po nadmierne wypadanie włosów, normalnie garściami mi wypadają ech :(:(...i do tego okres mi się spóźnia i w całym ciele skurcze mnie łapią jakby wszystkich witamin i minerałów mi brakowało, ech może i przesadzam ale czuje że jarek mnie potrzebuje :(

czasami szukam jakiś dobrych stron tego życia beż Jarka ale więcej jest złych i ujemnych, ech...zaczynam umierąć bez Niego w środku i na zewnątrz...zanikam i rozpadam sie powoli :(:(:(

Mysho - nie poddawaj się, jesteśmy z Tobą

Kasio - a ta trzecia osoba co przeżyła jak się czuje?żyje nada? a teój chłopak kierował? napisz jak to się stało? :(:( tak mi przykro

Kasio chyba blisko siebie mieszkamy :)...jeśli w polsce jest jeden zwoleń oczywiśćie...przykro mi że tak bardzo cierpisz ale powiem ci płacz ile wlezie ja też tak robie i nikt mi tego nie zabroni a w szczególnościw domu, wiadomo żę w pracy albo w szkole trzeba dawać rade udawać że jakoś życie leci dalej, ale na prywtności czy tak jak ja czasami w obecności mojej kochenej mamusi rycze jak dziecko 5-letnie...

dlaczegooooooooooooooo - przykro mi że straciłaś tyle bliskich ci osób, wiesz może to i fatum, mnie spotkało podobnie jak ciebie a mianowicie jak już kiedyś wiele strin wcześniej pisałąm zaczeło się od wypadku mojego taty, tzn. on niechcący go spowodował ale nikomu się na szczęście nic nie stało, aby tata dostał dużą, nawet bardzo dużą grzywnę, ech nawet teraz nie mogę o tym myśleć o jakiej kwocie mówimy :( a to było jakoś w czerwcu 2008 roku...później na początku października 2008 roku zmarł mój dziadzia ze strony taty...31 grudnia 2008 r. czyliw w sylwestra zmarła moja babcia ze strony taty, 30 czerwca 2009 zmarł mój dziadzia ze strony mamy, ech wiesz na każdym pogrzebie mój chłopak mnie przytulam bo strasznie płakałam bo kochałam dziadków byli tacy zabawni a zarazem opiekuńczy, ech myślałam że na tym koniec a tu nastąpił koniec mojego bytowania...dnia 22 września 2009 roku zmarł na raka mój Chłopak JAREK :(:(...to jest dopiero cholerne nieszczęście, niesprawiedliwość...jak ja nienawidze tego świata za to że pozwala nam na takie cierpienie :(:(...często zastanawiam się czy czymś zawiniłam, czy obraziłąm Boga że zabrał tyle kochanym mi osób? :(:( tyle walczył z tą chorobą, nawet już z niej wyszedł i zawsze powtarzał, że dzięki mnie wyzdrowiał, że dzien po dniu po praca zawsze z nim byłam bo wiedziałąm że On jest mój na całe życie, a tu pół tora roku po zakończonej chemioterapii nastąpił taki przeżut żę w ciągu trzech dni jak trafił do szpitala zmarł :(:( tak bardzo mi źle....tak bardzo chciała bym żeby mnie przytulił i powiedział że mnie kocha i że nigdy mnie już nie zostawi :(:(...

boże nie daje rady :( dlaczego kiedyś dałeś nam nadzieje na szczęście i miłość a później ją odbierasz? kiedyś żyłąm przyszłością a teraz żyje aby dniem dzisiejszym :(:(...

I znowu zaczyna się kolejny dzięń bez Niego :( aż nie chce się człowiekowi żyć..

Kasio mi włosy wypadają ale ja mam niedoczynność tarczycy i hormony biorę od 2 lat i niedoczynność tarczycy to powinno się tyć i wcześniej troszkę mi się nabierało ciałka a teraz kg ze mnie lecą, ja mam tak jak żyje w stresie i w nerwach...heh i ja mam też bardzo niskie ciśnienie a mianowicie nawet jak w ciągu dnia wypije trzy kawy bez mleka i na wieczór zmierze sobie ciśnienie to mam 85/58 :(, a puls to zawsze powyżej 90, coś ze mną nie tak?

Kasio - heh coś w tym musi być bo ja też podupadłam troche fizycznie, dopiero jak ty zaczęłaś o tym pisać to uświadomiłam sobie żę ze mną coś nie tak chyba,a mianowicie non stop boli mnie żołądek jak coś zjem, wiec nie jem prawie nic, aby kawe w siebie ładuje bo do pracy o 4:30 wstaje, heh przy wzroście 178cm aktualnie waże 60 kg (o mój Boże, dopiero teraz się zważyłam), a jeszcze dwa miesiące temu wżyłam chyba jakieś 72 kg i wciąż żołądek mnie boli i nie mogę jeść...wszystkie ciuchy na mnie wiszą i mam takie wory pod oczami ale dobry makijaż potrafi wszystko zamaskować :)...