takze tego 2

Do ike kurczę pieczone... Jasne, że do Ciebie!

E, Ty, Chudy. Ale nie możesz tak tego zostawić, weź mnie troche dowartościuj bo po tej nocnej wymianie zdań czuje się jak wyżęta gąbka. I w ogóle on nie miał racji. I to nic, że o Freudzie wiem bardzo mało.

No fakt, nie zadałam pytania:D Ale to w sumie proste. Miałam rację, prawda? Ten mój filozof/mecenas/rozmówca nie miał prawa mi wmawiać, że jestem niedojrzała na podstawie tego, że uważam że chodzenie na śluby eksów jest niedorzeczne, a strzelanie banana z powodu widoku nowożeńców w tym wypadku jest całkiem bez sensu?

z takim przeraźliwie mądrym gachem*

Siema:) Może "po_rade" to zły topik, ale chodzi mi o arbitra więc... Załóżmy, że jest sobie pan X, był w związku z panią Y przez 6 lat, ale pani Y postanowiła go rzucić dla pana Z. Państwo YZ po względnie dlugiej znajomości postanowili się pobrać, wybrali śliczny kościółek, wszystkie te bajery tutaj teges szmeges białe lilie, gadka że miłość cierpliwa i łaskawa jest... No i wiecie. Jest ogólnie pompa, wszystko elegancko i wchodzi do kościółka pan X, który uważa, że już mu przeszło wszystko, fakt faktem że mu się zmary robią i zaczyna mieć nawyki starokawalerskie, ale nie czuje już urazy: a) Patrzy na to i jest szczęśliwy, bo widzi rozradowaną panią Y przebraną za bezę i szczęśliwego gacha, który mu rogi przyprawił i w ogóle ma banana na ryju (zdaniem mojego rozmówcy jest to podejście zdrowe i dojrzałe). b) Patrzy na to i sentyment do kobiety Y, zraniona duma przez pana Z nie pozwala mu radować się zaistniałą sytuacją. W ogóle nie wie po kiego grzyba tu przyszedł (zdaniem mojego rozmówcy jest to podejście niedojrzałe). :D No wiem, że to średnio mądre, ale wdałam się w dyskusję (wydaje mi się, że była to dyskusja, być może była to rozmowa bądź kłótnia na co wskazywałyby przejawy agresji) z takim przeraźliwie mądry który przepytał mnie później z filozofii Freuda żeby mieć pewność, że jestem głupia:D

nie wróciło na dawne dobre tory, nowy etap się rozpoczął. Rozumiem, że życzysz mi powodzenia na nowej drodze życia. Nadzieja8, no jestem niezmiernie ciekawa co Twoim zdaniem powiedziałby zs.:) Proszę, nie każ mi czekać na jego post.

Czyli co powiedzialby w tej sytuacji zs?:) Rozumiem, że znasz go na wylot?

szczery jest od porad:) Sama powinnaś wiedzieć co robić w takiej sytuacji:P

Daj mu szansę:):)

Mieszkam sama więc co ja mogę wieczorami robić? Ile mogę sprzątać, prać, oglądać filmów? Polecam dobrą książkę do kompletu.

tak sobie mysle, ze nastepna dyskusja na topiku, po omowieniu namolniactwa i postawy roszczenowej, powinna dotyczyc zazdrosci, przekory oraz poczucia wlasnej wartosci No to może zacznij? Ludzie lubią, szczególnie kobiety jak partner jest zazdrosny, to je upewnia w przekonaniu, że wciąż kocha:) A sami zazdrościmy z braku pewności siebie. Tyle...

Schowaj jej plecak w męskiej toalecie.

Jak go poznałam byłam w wieku kiedy się zdaje maturę, nie pamiętam co było wcześniej, ale prawdopodobnie dzieciństwo. Dzięki.

Raczej nie będę negocjować, to są sprawy w moim mniemaniu niewybaczalne. Tylko tak jakoś pusto się zrobiło, nie będzie sensu obiadu gotować ani co zrobić z piątkowym jesiennym wieczorem. To jest w ogóle... Ja muszę chyba jeszcze być napierdolona i to jakaś schiza jest, bo to nierealne absolutnie.

No, lubił. Lubi nadal. Prawdopodobnie. Za chuja cięzkiego bym się nie kapnęła, że to nie w tym tkwi problem. Tak jakoś niedowierzam.

Zostałam singlem z rogami. Jak nie zostać emocjonalnym wrakiem i przestać ryczeć? Masz Mądralo jakąś receptę? Podpowiem, że hektolitry wódki nie pomogły.

Haha:D Już nic, moja droga, no stress. chillout...:D

wlasnie tak jest ZS znam to z autopsji gosc ktory wszystkich oszukuje napisal mi ostatnio ze jest bardzo nieszczesliwym czlowiekiem I oszukał Cię w tym momencie czy nie?

Jeśli to namolniak płci przeciwnej to może postawić kebaba z dodatkową porcją sera.

Do zabawy na przykład...

zs, kosmici to mój konik:D

spoko................. rozumiem.............zajebisty jestes................. świetny styl

masz jakiś problem z kropkami?:D Dobry wieczór wszystkim:D

A może tak zająć się swoim życiem? Skoro odszedł to pewnie nie był ten właściwy:) Ja też czekałam na powrót, marzyłam, wyobraźnia mi podsuwała ciągle obrazy jak spotykam go na ulicy, a on rzuca się i błaga o powrót:D I tak czekałam, czekałam, idealizowałam, pragnęłam. I mi się odechciało jego powrotu:) I związałam się z innym.

4 lata po rozstaniu chciał wrocić.