Patronka Miernot

Pomarancz x chłopcy dla ciebie tańczą x http://www.youtube.com/watch?v=IQm5K1gPycI

znalazłas się na śmietniku, smutne - butelką w główkę dostałaś, skutek - marmolada - zamiast zwojów mózgowych:)

i DZIURKĘ W DRZWIACH

w dzieciństwie,ktoś skradł ci rozumek

pomarańczowa istoto. charakterystyka twoja - bardzo bogate słownictwo

smutasie pomarańczowy, w jaki sposób wydostałaś się spod moich skrzydeł? a sio,zapędzam cię zpowrotem, miedzy moje majtasy a liczne spódnice. siooooooooo -

Prof. Kazimierz Dąbrowski POSŁANIE DO NADWRAŻLIWYCH Bądźcie pozdrowieni, Nadwrażliwi za waszą czułość w nieczułości świata, za niepewność - wśród jego pewności za to, że odczuwacie innych tak jak siebie samych, zarażając się każdym bólem, za lęk przed światem, jego ślepą pewnością, która nie ma dna, za potrzebę oczyszczania rąk z niewidzialnego nawet brudu ziemi, bądźcie pozdrowieni. Bądźcie pozdrowieni, Nadwrażliwi za wasz lęk przed absurdem istnienia i delikatność niemówienia innym tego co w nich widzicie, za niezaradność w rzeczach zwykłych i umiejętność obcowania z niezwykłością, za realizm transcendentalny i brak realizmu życiowego, za nieprzystosowanie do tego co jest, a przystosowanie do tego co być powinno, za to co nieskończone - nieznane - niewypowiedziane, ukryte w was. Bądźcie pozdrowieni, Nadwrażliwi za waszą twórczość i ekstazę za wasze zachłanne przyjaźnie, miłość i lęk, że miłość mogłaby umrzeć jeszcze przed wami. Bądźcie pozdrowieni za wasze uzdolnienia - nigdy nie wykorzystane - (niedocenianie waszej wielkości nie pozwoli poznać wielkości tych, co przyjdą po was), za to, że chcą was zmieniać zamiast naśladować, że jesteście leczeni zamiast leczyć świat, za waszą Boską moc niszczoną przez zwierzęcą siłę, za niezwykłość i samotność waszych dróg, bądźcie pozdrowieni, Nadwrażliwi. 09:4

Modlitwa organiczna Pajączek wodny prosił o dzwon, By w stawie gniazdo umościć – Klon o wiropłat dla swoich ziarn – Róża - o broń dla piękności. A więc istniejesz o łasko łask, Skoro cię wszyscy wzywają! Lecz trzeba umieć poprosić – tak Jak róża czy klon, czy pająk… Maria Pawlikowska-Jasnorzewska ......................

Naszło mnie na bajkę na dobranoc. Takie tam sobie wspomnienie z dzieciństwa. a może to tylko mi się śniło? a więc ; Dawno...dawno... temu akieś 55 lat wstecz,żyła sobie,była mała dziewczynka. Miala ona dużo rodzeństwa,kochaną mateńkę i OJCA. Ten ojciec dla tej dziewczynki był kimś strasznym.Był silny,niedostępny i niestety lubił alkohol.Pod jego wpłwem - jak nazywała to matka tej dziewczynki - dostawał"białej gorączki". Stawał się wtenczas niebezpieczny. Ta mała dziewczynka była bardzo wrazliwa i panicznie się go bała,oraz bała się o rodzeństwo i matulę. Awantury,bicia,ganianie wszystkich po domu bylo codziennością tej rodziny. Mateńka ta i dzieci wokół niej często klękali w kółku i modlili się,aby ten ojciec wrócił do domu trzeżwy.RZadko jednak ich modły odnosiły skutki. Najgorszym jednak przeżyciem dla tej dziewczynki było,że ojciec szczególnie przpominał sobie po pijaku,że ma syna ( o rok starszego od tej dziewczynki) i przekładał go przez kolano i lał,ot tak sobie na wszelki wypadek - aby go dobrze wychować. Pewnego razu mała dziewczynka wpadla na pewien pomysł,gdy jak zwykle wieczorem tatuś wrócił pod wpływem - schowała się pod łóżko,najdalej i najgłębiej jak mogła.Gdy Ojciec dorwał jej brata - podniosła tak histeryczny krzyk,że wszyscy oniemieli. Ojciec nagle się opamiętał,zostawił dzieci i matkę w spokoju. Tylko problemem było wyciągnięcie tej dziewczynki z jej kryjówki i uspkojenie jej. Gdy po latach - dziewczyka juz jako dorosla kobieta - przypomniała swojemu bratu ten incydent - ten się roześmiał i powiedział,że nigdy to bicie go nie bolało - a wrzeszczał aby ojciec go puścił.

c.d. Burza minęła - wyszlo sloneczko - więc biesiadnicy powoli zaczęli wracać do stołów,przynosząc ze sobą ocalone specjały. Na stoly wrócilo wszystko - procz alkoholu.Ani jedna butelka się nie pojawiła. Tak,tak to były czasy -aż łza wzruszenia Patronce,na to wspomnienie się kręci. Dobrej nocy od Waszej Patronki.

A dzisiaj coś prozą. Najprawdziwsze wspomnienie z życia Patronki. Było to dawno..dawno...temu,pewnie jakieś 35 lat minęło. temu,pewna młoda kobieta razem ze swoją rodziną - mężem,2 dzieci,teściową - pojechała na wczasy z FWP - organizowane przez zaklad pracy,bardzo troszczący się o swich pracowników. Był to wyjazd do zakładowego osrodka nad morzem - a ten ośrodek mieścił się w międzywodziu w lesie. Domki byly stare,mocno śmierdzące stęchlizną,ciasne - ale kto by na to zwracał uwagę. No i masa ludzi - wszyscy sami znajomi z pracy - jakby malo się widzieli ze sobą przez cały rok. No ale miało to głęboki sens - bo po takim turnusie -po powrocie bylo o kim i o czym plotkować przez następne pół roku. Wróćmy jednak do konkretnego turnusu.Wszystko co dobre,zawsze ma swoj koniec,a więc i pobyt nad morzem się kończył. "Starszyzna" zdecydowała - że już jak wszyscy jesteśmy sami swoi,to zrobimy ogólny wieczór pożegnalny. Ludzi to bylo z pewnością przeszło setka - ale nic to,została zrobiona skladka na zagrychę i %%%,poustawiano stoly w wielką podkowę,były ryby i zagrycha. Cale to towarzystwo zasiadło do tych stołów,zdążyło zacząć się bawić - a tu jak nie grzmotnie i lunie. Każdy więc w trosce o zastawę,zlapał co miał pod ręką,aby uratować przed zniszczeniem przez żywioł - pognał do swojego domku. cdn.

Aż chwila przyjdzie gdy wyjść? lepiej znaczy Niżeli zostać po obojętnemu, Wstaniesz- i pójdziesz,kamienny z rozpaczy I nie zatrzymasz się,precz idąc - czemu? A księżyc będzie - jak od wieków niemy Gwiazda się żadna z miejsca nie poruszy, Patrząc na ciebie oczyma szklistemi JAKBY NIE BYŁO W NIEBIE ŻYWEJ DUSZY. Norwid.

Zmierzch pochłania ukłucia i pocałunki dnia niczym ogień zdartą kartkę kalendarza to już było nie dogonisz najwymyślniejszym urządzeniem techniki nie zawrócisz minionych chwil i nie żałuj jesteś przecież bogatsza o jeden bagaż w podróży do doskonałości łza to czy uśmiech podnieś i trzymaj przy sobie do odprawy paszportowej na tamtą stronę światła

Oglądacie seriale? też dobrze. Na dobranoc. http://www.youtube.com/watch?v=NtHb82zTJdA&feature=related

G L O B U S Wyłaż ze schronu. Piosenka dla Ciebie. http://www.youtube.com/watch?v=BgUEMD1ZduQ&feature=related

Dawno nie udzielałam się na tym miłym topicu. Trochę porannej poezji spiewanej. eści małych pszczółek Mieszkało w lesie na drzewie A jedna była mizerna Zostało trzydzieści dziewięć Trzydzieści dziewięć pszczółek Zaprzyjaźniło się z łosiem A jednej łoś nie lubił Zostało trzydzieści osiem Trzydzieści osiem pszczółek Klepało jesienią biedę I jak się łatwo domyślić Zostało trzydzieści siedem Trzydzieści siedem pszczółek Zima nie miało co jeść I ze tak zażartuje Zostało trzydzieści sześc. Trzydzieści sześc. pszczółek Mieszkało w lesie pod listkiem I przyleciała wrona I zadziobała wszystkie!!!! Być może w tej piosence Optymizmu jest mało Ale przynajmniej krócej Niż się zapowiadało!!!!

.............Witajcie..................... Dzisiaj dzień rozpocznijcie przy pięknej melodii http://www.youtube.com/watch?v=a9K9oA7gTzI&feature=related

Dorko - Sama jestem wielką Miernotą. Szukam ludzi podobnych do mnie. a gdzie tutaj na tym topicu głębokie refleksje nad sensem zycia? Chociażby trochę filozofii! Przeżyłyście szmat lat - no i co? Podzielcie się swoimi przemyśleniami,doświadczeniami? Czy znalazłyśmy się tutaj w jakimś celu? Czy jedynym celem było utrzymanie łańcucha życia? Czy jesteście z tego co było i minęło zadowolone? Czy chciałybyście powtórki z rozrywki? A WY TYLKO O POGODZIE.

No Moje Drogie! Nie bez przyczyny zostałam Waszą Patronką. Na topicu jakaś becząca Koza. Rozum ludzki,obojętmie jak daleko się rozwinie,nie potrafi nigdy rozwiązać problemów , które nieustannie stwarza ludzki egoizm.