Malutka86

Amerie9 te pytania na pewno nie sprawiają mi przykrości... wręcz przeciwnie - lubię wspominać tamten okres, bo to były 4 miesiące moich bobasków... to był czas takiej radości, że nie sposób jej opisać :) Nie lubię jedynie tej choroby, ale to już inna sprawa... jestem z nią pogodzona i kiedyś musi być dobrze :) Wracając, do Twojego pytania, to na początku bolały mnie jedynie sutki i to tak straszliwie... nawet podczas kąpieli ich nie mogłam dotknąć... później dopiero mnie całe piersi zaczęły pobolewać, ale w końcu przestały - to takie bóle okresami były... pojawiły się takie bardziej widoczne żyły na piersiach i podbrzusze mnie bolało (miałam na początku wrażenie, że na okres), ale później ból był inny nieco niż ten okresowy, miałam obfitszy śluz szyjkowy i w ogóle to się wszystko zaczyna pojawiać etapami... u mnie zaczęło się od sutków :)

Banmon Rybciu nie taki miałam cel, byś teraz się bała... :( No i teraz mi po prostu głupio... :( Przepraszam!!! Widzicie Dziewczynki - w każdym systemie są wady... zarówno u nas w Polsce, jak i tam w UK czy Irlandii... to jakieś chore jest po prostu!!! A najbardziej cierpią ludzie prości, tacy jak MY...

Marika27 będzie co ma być!!! A strach ma zawsze wielkie oczy, ot co!!! Nawet jak będzie 1 kreseczka (ale nie sądzę) to zawsze najprzyjemniejsza część przed Wami - majstrowanie bobaska!!! :D Zatem główka do góry i marsz po ten test, bo inaczej sama Ci go kupię... :P

Lekarze ginekolodzy nie mówią o tej chorobie celowo, by ciężarnych nie straszyć... ale czy nie powinni chociaż przestrzegać, bądź czy nie powinni jak najczęściej robić USG w pierwszych 3 miesiącach? Na swoje usprawiedliwienie mają jedynie to, że to się zdarza bardzo rzadko... Aj Banmon coś Ty taka strachliwa? ;P Wiesz, jakbym Wam powiedziała jaka to choroba, to jakbyście zaszły w ciążę, to na bank byście się doszukiwały u siebie jej objawów i co najgorsze - nakręcałybyście się bez powodu... a ja nie chcę byście żyły w strachu, tu chodzi o to, byście po prostu w pierwszych 3 miesiącach bacznie się obserwowały i prosiły o USG na każdej wizycie u ginekologa... a w internecie można aż za dużo się o tym naczytać, a to i tak w niczym nie pomaga, tylko dodatkowo potęguje strach... znam to z własnego doświadczenia i chcę Wam tego po prostu zaoszczędzić... Amerie9 jak bolą Cię jedynie sutki i to tak strasznie, to na bank ciąża!!! :D Ja taki miałam właśnie pierwszy objaw... nie mogłam się nawet dotknąć, bo ból był niemiłosierny...

Marika27 dziękuję za miłe słowa :) Bardzo miło mi słyszeć, że w taki sposób mnie odbierasz :) Cała przyjemność po mojej stronie :) Najgorzej było na początku jak poroniłam i jeszcze to choróbsko... tyle pytań bez odpowiedzi... ale po 10 tygodniach czas zostawić przeszłość za sobą i żyć dalej, nie chcę rozpadu mojego małżeństwa, a tak by na pewno się stało, gdybym dalej zatracała się w rozdrapywaniu ran... zmiana jakaś musiała nastąpić i teraz żyję, a przynajmniej się staram... taki smutek w serduchu pozostanie na zawsze i strach też będzie przed następną ciążą jak i w jej czasie, ale jeszcze wszystko przede mną, jak i przed Wami :) Trzeba po prostu myśleć pozytywnie :D

Banmon ja mam i do Wrocławia i do Poznania po jakieś 100 km o ile nie więcej, ale jeżdżę tak często jak tylko trzeba... wiem, że u Ciebie, jak i u pozostałych Dziewczyn na pewno się obejdzie bez takiego jeżdżenia, ot co :) Ascha33 jeśli to nie jest zbyt osobiste pytanie, to dlaczego robiłaś betę? Zawsze masz podwyższoną? Jeśli nie chcesz to nie musisz odpowiadać... pytam, bo ja raz w tygodniu robię badanie jej poziomu i ciągle mam powyżej normy, a to nie jest za dobrze w moim przypadku - powinno mi spadać... bo w przeciwnym razie jak będzie dalej mi rosnąć mimo poronienia ciąży i usunięcia jednostki chorobowej, to czeka mnie chemia... dlatego pytam - nie tyle z ciekawości, co z powodu tego, że jestem w szoku... Marika27 to rób jak najszybciej ten teściorek, bo już ciekawość mnie zżera od środka :)

A zdrówko to by mi się przydało :)

Goga a ja mam taką cichą nadzieję, że jeszcze wszystkie będziemy się cieszyć ze szczęśliwego macierzyństwa :) Tylko trzeba w to głęboko wierzyć... w końcu mój M ciągle mi powtarza, że: "dobrych ludzi spotykają miłe niespodzianki" i, że "piorun nie trafia dwa razy w to samo drzewo" :) Zatem KAŻDEJ Z NAS MUSI SIĘ UDAĆ!!! :D Już mam dość smutania się i wypłakiwania oczu - czasu nie cofnę, ale żyć dalej mogę :) I będę WAS WSZYSTKIE wspierać jak tylko najlepiej potrafię, daję słowo!!! :D

Hej Dziewczynki :) Jeśli mogę się wtrącić, to: marzenka_s jak ja byłam w ciąży to testy zrobiłam jakieś 3-4 dni po terminie spodziewanej @ tak późnym wieczorem, bo pracowałam wtedy jeszcze na drugie zmiany i wszystkie wyszły pozytywne, a zrobiłam 4 różne :) Zatem nie stresuj się i zrób test nawet i wieczorkiem, co ma być to będzie... choć wolałabym, abyś zobaczyła upragnione 2 kreseczki :) Ale tfu tfu nie zapeszam!!! Teraz czekam na wyniki dzisiejszych badań i zobaczymy co mi na to lekarze powiedzą... jakby co to mam Dziewczynki adresy i nr telefonów do bardzo dobrych lekarzy z Wrocławia i z Poznania :) Ja ciągle jestem pod ich opieką po poronieniu i jestem bardzo zadowolona z ich podejścia do pacjentki i ich usług, są konkretni i w razie co od razu mam przez nich dostęp do kliniki i we Wrocławiu i w Poznaniu... do tego wyczerpująco odpowiadają na każde zadane im pytanie :) U mnie w mieście taka ładna pogoda dzisiaj, że chyba jak mój M wróci z pracy, to Go na basen odkryty wyciągnę :D Trzeba troszkę z tego skorzystać :) A w sobotę na wesele jedziemy to i może się troszkę opalę, bo do solarium to nie mogę chodzić, bo lekarze zabronili... alkoholu też nie mogę przez najbliższy rok ruszyć choćby koniuszkiem języka, także zostają mi tylko soczki i woda mineralna... ale bez piwka, winka i innych mogę się obejść, byle bym już do zdrowia wróciła i bym wkrótce dostała z moim M "zielone światełko"!!! Dla tego CUDU zniosłabym WSZYSTKO!!! Pozdrawiam Was serdecznie Laseczki :D

Droga banmon w moim przypadku wszystko jest troszkę utrudnione, ponieważ z moją ciążą równocześnie rozwijała się choroba, która to spowodowała, że moje Skarbki obumarły w 4 miesiącu... :( Teraz muszę z nią walczyć i wszystko zależy od wyników... w najgorszym wypadku czeka mnie chemioterapia, ale tego się akurat nie boję... ja się nie poddam i wiem, że wszystko musi się jakoś ułożyć :) Banmon a wiesz, że jak się odpuszcza to zazwyczaj szybciuchno się zachodzi w ciążę - my z mężem prawie 6 miesięcy się staraliśmy i któregoś dnia powiedziałam basta, odpuszczamy - idę do pracy!!! I poszłam do pracy w kwietniu, nie wiedząc, że w marcu zaszłam w ciążę... Wszystko się ułoży, w końcu "dobrych ludzi spotykają miłe niespodzianki"!!! :D Zobaczysz :)

Cześć Dziewczynki :) Nawet nie wiecie ile ja bym teraz dała, aby móc tak jak Wy starać się o małego groszka... czytam tak sobie Wasze wypowiedzi już od dłuższego czasu, ale nie mogłam jakoś do Was napisać, bo po prostu było mi jakoś tak ciężko się przełamać... mam nadzieję, że i ja już wkrótce dostanę z mężem "zielone światełko" i, że ten paskudny strach pójdzie sobie precz... chciałabym bardzo już zacząć starania od nowa... Życzę Wam duuużo zdrówka i oby te @ poszły sobie precz na te 9 miesięcy :) Powodzenia Dziewczynki :) I przepraszam za to, że napisałam u Was na forum mimo tego, iż na razie nie możemy się z mężem starać... Pozdrawiam serdecznie Was WSZYSTKIE!!!! :)