Olka - gratuluję Ci Twojej klasy i tego że potrafiłaś tak odważnie postawić na swoim i postawić na swoja wartość i godność. Ja też jestem po rozwodzie, orzekaliśmy bez winy, cała rozprawa trwała lekko ponad 20 minut co wynagrodziło mi kilka miesięcy stresującego oczekiwania. Teraz po kilku latach oboje mamy już swoje nowe rodziny i tak widocznie było nam pisane, i dlatego kiedyś wynikły jakieś wydarzenia, żeby pokazać nam, że wybraliśmy niewłaściwą droge... Ja w przeciwieństwie do Ciebie odeszłam do kogoś, odeszłam do kochanka, który dla mnie zostawił swoja rodzinę ale po paru tygodniach bycia "naprawdę" razem stwierdziliśmy, że to jednak nie to i że również musimy się rozstać, oboje nie mieliśmy wątpliwości i nie chcieliśmy brnąć w to dalej, bo doświadczyliśmy już wcześniej jak to jest gdy związek się nie udaje. Trafnie określiła to anyone-a ja podpisuję się pod tym rękoma i nogami -często kochanek/kochanka przyspiesza tylko śmierć nieudanego małżeństwa. Ja też jestem swojemu bardzo „wdzięczna”. Początkowo nie mogłam się odnaleźć z tym, że odeszłam od męża dla faceta, z którym nic nie zbudowaliśmy, że nam nie wyszło, ale za chwilę na horyzoncie pojawił się ktoś inny i wiedziałam, że moje serce bije już tylko dla niego.
A dawno temu zdrada zrodziła się, bo obojgu nam było źle /mój pierwszy mąż przyznał się po czasie, że wielokrotnie mnie zdradzał/, oboje potrzebowaliśmy czegoś innego i tego ciągle poszukiwaliśmy. Człowiek który zdradzi nie jest wart ponownego zaufania, człowiek który zdradzi na pewno nie kocha. Bo jak kochasz to patrzysz głęboko w oczy i nic nie widzisz poza nimi, i nigdy nie szukasz innych.
Bądź dzielna Olu, trzymam kciuki za powodzenie Twoich spraw :)
