chucky44

brawo :)

lezko- te urodziny beda w koncu w ta srode tak?

hej wszystkim! dawno sie nie udzielalam,ale czytam Was caly czas...myslalam,ze ze mna juz dobrze,ale przeliczylam sie...dzis siedze sama w domu i rycze jak bobr:(:(:(

Teoria- chyba tak dam na imie mojej corce :P hehe

dokladnie mam to samo-nie chce pozniej na starosc zalowac pewnych decyzji,chce spokojnie usiasc sobie i powiedziec,ze jestem ze wszystkiego zadowolona,co zrobilam i czego nie zrobilam...ale tak chyba sie nie da..

ja caly czas sledze topik i trzymam kciuki za wszystkich!!uwierzcie,ze bedzie lepiej,ja jeszcze niedawno uwazalam to za puste gadki,ale to prawda:)

hej wszystkim! wiecie,zaczynam sie chyba powoli godzic z tym,ze jego nie ma,wydaje mi sie,ze sie odkochuje...sama sie dziwie,ze to tak szybko,moze to rzeczywiscie nie bylo to??jak ogladam nasze zdjecia to mnie to juz tak nie rusza jak jeszcze niedawno..hmm,to chyba dobrze dla mnie..ale podejrzewam,ze to dlatego sie dzieje,ze go nie widze w ogole i nie mamy kontaktu,pewnie jakbysmy sie spotklai to inaczej bym spiewala:) taka jedna- tak czytalam Twoje wpisy i obawiam,sie,ze moze moja reakcja na jego chce powrotu bylaby podobna do Twojej,ze chyba wtedy juz bym nie wiedziala czy chce...dziwne to..przyzwyczajam sie do bycia samej

no ale kurde,przeciez wiedzial z kim sie wiaze,wiedzial,ze osoba po takim dlugim zwiazku i burzliwym rozstaniu nie bedzie w stanie od razu blyskawicznie wszystkiego zaczynac...i sam sie godzil na to...skoro nie umie wytrwac i tego zrozumiec,to jest jego sprawa a Ty nie obwiniaj siebie,bo masz zupelnie naturalna reakcje..przeciez po tym wszystkim co przeszlas to czego on czekuje..nie oszukiwalas go w niczym i niczego nie ukrywalas

brawo zgniotka-malymi kroczkami do celu..i codziennie mocne postanowienie,nawet w jakiejs drobnej sprawie i zobaczysz jaka wieczorem bedziesz z siebie dumna,jak wytrwasz w tym:) u mnie to dziala!

o witaj Dziubus a co sie wydarzylo,napisz cos wiecej??ja tez dopiero zdrowieje,wszyscy naokolo chorzy:/

tak jest Black ja nawet to samo przechodzilam w szkole,z teoria lux a z praktyka same problemy :)

lezko - po czesci zgadzam sie z Toba w kwestii tej prawdziwej milosci i ze nigdy by nie odeszli...po prostu nie mozna uogolniac,bo kazda osoba jest zupelnie inna i inaczej reaguje na wszystko...ile ludzi tyle charakterow,jeden odejdzie bo nie kocha,drugi odejdzie,bo nie umie walczyc,a trzeci bo musi sobie sam poukladac wszystko...

taak,bo wiesz omissis,ja w teoretyzowaniu to jestem mistrzynia:) ale musze to zmienic,bo juz oprocz ludzi wkolo to i mnie sama to zaczyna wnerwiac...ehh,czasem to bym chciala byc facetem i miec inny sposob myslenia

Black tak wlasnie wywnioskowalam z Twoich wpisow co omissis mniej wiecej Ci powiedzial:) ale chyba nie jestem jeszcze na to gotowa,nie chce go sobie obrzydzac,chce sie po prostu pogodzic z ta cala sytuacja...i widze,ze zaczynam sobie sama dawac rade i bardzo mnie to cieszy:) wiem,ze pewnie jeszcze nie raz sie zalamie,ale poki co jest ok.podobal mi sie Twoj komentarz do mojego postu z piatku,nad ktorym tak dlugo myslalas...bardzo rozsadne podejscie,ale najbardziej spodobalo mi sie jak napisalas,ze jesli jego pociagaja nowosci to co bedzie jak za jakis czas odkryje Ciebie nowa,inna i zmieniona??dalo mi to do myslenia... ogolnie powiem Wam wszystkim tak: jesli zwiazek sie rozpadl to znaczy,ze cos nie gralo z obu stron i ze to po prostu nie bylo TO...jesli to prawdziwa milosc to przetrwa i takie zawirowania,jesli nie to musimy sie pogodzic z tym...omissis mi pewnie zaraz napisze,ze i tak pewnie w glebi duszy sie nastawiam,ze wroci,skoro napisalam o tej prawdziwej milosci:P ale ja juz nie wiem,czy z mojej strony to jeszcze milosc...nie wiem nic...

witam wszystkich! nie pisalam w weekend,bo mialam urwanie glowy,pelno gosci i w ogole..ale w sumie nie bylo tak zle jak sie spodziewala,moze dlatego,ze chyba zaczyna zmieniac mi sie nastawienie i ogolnie humor...musze przestac czekac na niego,bo co ma byc to bedzie...jak mamy do siebie wrocic do wrocimy,jak nie to nie i musze zyc dalej...sama sie sobie dziwie,ze zaczynam to rozumiec,ale po prostu widze,ze nie moge stworzyc zwiazku z kims kto najprawdopodobniej mnie nie kocha,bo to nie ma zadnego sensu caly czas Was czytam i mam pytanie do omissis- gdyby Twoja byla chciala wrocic,zgodzilbys sie??

chodzi o to,ze na pewno nie jest tak,ze oni maja nas zupelnie gdzies i o nas nie mysla zupelnie,to niemozliwe...a nie byli z nami tyle lat na prozno,widac odpowiadalysmy im i podobalo im sie w nas wiekszosc cech...po prostu czasem wkrada sie nuda i rutyna i wtedy pojawia sie nagle znikad nowa odskocznia i wszystko jest ladnie pieknie,do czasu...przyjdzie taki moment,ze pomysla sobie: co ja tu wlasciwie robie z ta dziewczyna,przeciez ja jej tak naprawde zupelnie nie znam... ok ja musze uciekac,koncze prace i jade do rodzicow,jakos wieczorem sie powinnam pojawic

:) okej,przemysl to sobie na spokojnie,ktos z boku zawsze inaczej spojrzy na sprawe.. lezko - pisz co myslisz koniecznie,bo to co pisalam do Black odnosi sie tez do Ciebie,bo Twoj zwiazek tez byl bardzo dlugi i tez jestescie w podobnym wieku...wiec wiesz..

ja wiem,ze po tym co zrobil,jak sie zachowal,ze nie napisal Ci nic na urodziny..wiem,ze to moze tak wygladac,ale bardzo watpie,zeby mial Cie gdzies,uwierz mi...nie wiesz jakie on ma stosunki z ta swoja nowa,nie wiesz,czy nie to bylo przyczyna,ze sie w ogole nie odzywa,bo nie znasz jej i nie wiesz jaki ona ma charakter,rozne sa laski...moza to glownie jej zasluga a nie tego,ze on o Tobie nie mysli..on dojrzewal emocjonalnie razem z Toba,tak jakby sie z Toba wychowywal i uczyl od Ciebie..a ona..ona jest mloda siksa,jest nowoscia w jego zyciu a nowe zawsze pociaga...tylko,ze ona nie wie,ze on patrzac na jej zachowania w roznych sytuacjach zyciowych bedzie myslal o Tobie,co Ty bys powiedziala,jakbys Ty sie zachowala...a na pewno tak bedzie...bo poki co z Toba laczy go najwiecej przezyc i wspomnien a tego nie da sie wymazac,zwlaszcza,ze jak mowisz bylas/jestes jego najlepszym przyjacielem...myslisz,ze jak ona da mu w kosc albo bedzie mial dola to o kim pomysli???

czesc Lezko :) mam nadzieje,ze dzis troche lepiej,chociaz wiem,ze zbliza sie weekend i wiem jak to na nas wplywa... hehe,Black bez przesady z tym wykladem,napisalam po prostu jak widze Twoja sytuacje i co mi sie wydaje...bo wiesz chodzi mi o to,ze inaczej jest jak ludzie sie poznaja dajmy na to po 30ce czy jeszcze pozniej a zupelnie co innego jak sa tacy mlodzi wtedy zyja razem tyle lat...to w inny sposob wplywa na ich psychike i emocje

wiesz ja mysle,ze i moj i Twoj sie odezwa,tylko nie wiadomo ile uplynie czasu i co sie zdarzy...jak pisalas,on nie ma za bardzo bliskich przyjaciol i gdyby rozstal sie ze swoja blond to zostanie sam..i wtedy na pewno sobie o Tobie przypomni,ale juz od Ciebie bedzie zalezalo co zrobisz,nikt tego nie wie...mimo wszystko bardzo duzo ich z nami laczy...pisalas,ze znasz go 8 lat a biorac pod uwage nasz mlody jeszcze wiek,to bardzo dlugo i te lata na pewno wplynely tak na Ciebie jak i na niego a pod Twoim wplywem ksztaltowal sie w jego umysle wizerunek kobiety,z ktora chce byc i skoro byl z Toba tak dlugo i planowaliscie wspolne zycie to znaczy,ze zawsze bedziesz bardzo wazna osoba w jego zyciu

Black a Wy jak rozumiem mieszkacie w tym samym miescie tak? z jednej strony niby dobrze,ze jestem tutaj,bo mniej rzeczy tu mi sie z nim kojarzy,ale z drugiej,wolalabym czuc sie swobodnie tam gdzie mieszkam i lubic to miejsce a do Wawy od zawsze mialam stosunek raczej negatywny,tu tylko z praca jest dobrze... caly czas sie zastanawiam nad tym co zrobic i gdzie zamieszkac i mam nadzieje,ze po nowym roku sie troche ogarne i cos postanowie...kto wie,moze i on sie odezwie tez,ale nie wiem jak ja wtedy zareaguje...od ostatniego kontaktu z mojej strony wtedy jest cisza caly czas,wiec chyba musze sie zaczac godzic z zaistniala sytuacja..musze sie uniezaleznic i przestac liczyc na innych

mnie tez bardzo pomaga,czasem czuje sie jak u psychologa,moge powiedziec o wszystkim i wiem,ze mnie wysluchacie i zawsze ktos cos doradzi albo opowie z wlasnego doswiadczenia..niektorych rzeczy,ktore tu pisze nie powiedzialam nikomu z moich znajomych nawet...duzo latwiej przychodzi mi pisanie tutaj wlasnie Black-brak planow...to jest tez dla mnie przerazajaca wizja,nie wiem zupelnie co ja teraz mam ze soba zrobic?wiedzialam juz gdzie bede mieszkac i z kim,wiedzialam do czego mam dazyc,kim chce byc...a teraz co?niby moge sie realizowac tutaj, w Warszawie,mam tu przyjaciol...ale pomimo tego,to jest dla mnie obce miasto:( nie czuje sie tu jak u siebie,to mial byc tylko chwilowy przystanek w oczekiwaniu na zycie z nim...niby moge sie przeprowadzic z powrotem do Gdanska,ale jak on sie o tym dowie,to pomysli,ze zrobilam to specjalnie dla niego i ze sie narzucam...nie wiem juz,moze najlepiej bedzie w ogole wyjechac z tego kraju?

wiem i za to Cie podziwiam,za Twoja sile...ile ja bym dala,zeby byc taka silna..czasem czuje sie jak zagubione dziecko w tlumie pedzacych ludzi,kazdy z nich ma jakis cel,na kazdego ktos gdzies czeka,kazdy po cos zyje i czerpie z tego zycia..ja wegetuje,chociaz z calych sil staram sie udawac,ze jest ok...wiem,ze powiecie,ze ja tez mam dla kogo zyc,dla przyjaciol,rodzicow,dla siebie..i ja tez zdaje sobie z tego sprawe..ale jak sobie porownam moje zycie sprzed 2-3 miesiecy do tego co jest teraz to wszystkiego sie odechciewa.. on wraz ze swoim odejsciem zabral mi czesc mnie,to tak jakby mi ktos wyrwal kawal serca i kazal zyc dalej..niby sie da ,ale to juz nie bedzie nigdy to samo,nawet jak odrosnie to i tak zostana blizny:(

dzieki Black:) widze,ze u Ciebie lepszy humor a moze czegos nam nie mowisz??:P tak wspomnialas o tym przystojniaku,czyzby cos tam sie u Ciebie wydarzylo?

ja jestem caly czas i czytam Was,ale jakos dzisiaj jestem taka zobojetniala i wyprana z emocji,ze nawet nie wiem ,co pisac:/..jak zwykle zbliza sie weekend i mnie to nie cieszy,a zwlaszcza taki..u rodzicow bedzie pelno gosci..mam tylko nadzieje,ze moja mam juz wszystkich poinformowala co sie stalo,bo jak zaczna mnie przy stole wypytywac co u niego i kiedy wesele to na bank sie porycze:(:( az sie boje tego weekendu...