chucky44

no wlasnie o to chodzi,spojrzmy prawdzie w oczy- to ona jest glownym powodem Waszego rozstania,podejrzewam,ze nawet jakby byl jakis tam kryzys to dalibyscie sobie z nim rade,ale jak pojawia sie osoba trzecia to wtedy to wszystko wyglada zupelnie inaczej..wiadomo,poki co,pewnie im fajnie,jak to na poczatku,ale przeciez oni sie tak naprawde nie znaja i nie wiedza nic o sobie,na poczatku czlowiek sie stroi w piorka,bo chce sie podobac a z Toba byl w kazdym momencie i dobrym i gorszym i razem to przezywaliscie ,dopiero to mozna nazwac miloscia,a nie takie fiu bzdziu...czy on cos do niej czuje to bedzie mogl stwierdzic dopiero po dluzszym czasie,teraz to wszystko mu sie tylko zdaje,zycie to zweryfikuje... nikt nie wie,jak on zareaguje,ale byc moze go to ruszy do tego stopnia,ze sie odezwie do Ciebie??zobaczymy,ja w kazdym razie mocno trzymam kciuki:)

mi sie wydaje,ze raczej na pewno wszystko mu wroci,w koncu byl z Toba tyle lat i nie da sie tak nagle patrzec na ta osobe bez zadnych uczuc,zwlaszcza,ze wszystko Wam sie dobrze ukladalo jak do tej pory...pewnie na imprezie nic nie powie,ale wroci do domu i bedzie myslal i mam nadzieje,ze pomysli co stracil i zda sobie sprawe,ze jeszcze cos do Ciebie czuje...faceci maja inaczej,oni nie siedza i nie rozpamietuja tak jak my teraz(zwlaszcza,ze ktos im skutecznie w tym przeszkadza),dopiero po takim szoku jakim bedzie spotkanie z Toba po ponad miesiacu bez zdanego kontaktu da mu do myslenia...zrob sie na bostwo,niech sobie przypomni jak sie w Tobie zakochal...

ehh no rzeczywiscie taka sytuacja jest bardzo trudna,nie wiadomo jak sie zachowac i jeszcze znajomi wkolo..ale z drugiej strony moze to okazja do jakiejs rozmowy i wyjasnienia czegokolwiek,on tez na pewno jak Ciebie zobaczy po takim czasie to watpie,zeby ten widok byl mu obojetny,na pewno wspomnienia w nim wroca.. wlasnie dlatego oni nie chca sie z nami kontaktowac-bo sie boja,ze to nimi zachwieje a dopoki nas nie widza to zadowalaja sie nowymi dziewczynami i nie chca sobie mieszac w glowie powiem Ci,ze moj byly przyjechal do mnie z mysla zeby zerwac ale jak mnie zobaczyl to wszystko odzylo i zaczal przepraszac,powiedzial,ze chce o nas walczyc i ze nie jestem mu obojetna...i prawei sie wtedy pogodzilismy,ale przypadkiem wyszlo na jaw,ze spotkal sie juz z ta nowa w czasie naszej przerwy i ze sie z nia calowal..i wtedy go wyrzucilam za drzwi..potem tylko napisal,ze bardzo zaluje ze mi to zrobil wiesz,zupelnie inaczej jest wmawiac sobie cos jak sie ma urwany kontakt i nie widzi sie tej osoby a co innego nagle znowu ja zobaczyc-takze moze on jak Cie zobaczy to wykona jakis krok??oczywiscie nie ma sie co nastawiac,ale kto wie??w kazdym razie gwarantuje CIe ze wrazenie na pewno to naim wywrze duze

kurcze jak ja bym chciala miec mozliwosc takiego sptkania sie z nim..wiem,ze Ty na pewno sie stresujesz i wiem,ze to ciezkie i pewnie dobrze,ze go nie widze,bo byloby mi gorzej,ale teraz tak tesknie strasznie,ze chcialabym po prostu go zobaczyc:( a wiem,ze to nigdy nie nastapi,bo mieszkamy w innych miastach,gdybysmy byli w jednym miejscu to nawet gdzies przypadkiem moglibysmy na siebie wpasc..a tak to juz pewnie nigdy sie nie spotkamy

bo nie pamietam,czy w koncu zdezydowals sie napisac cos do niego czy moze on sie odezwal czy nic nie bylo od zerwania?

lezko - Wy tez nie macie ze soba zadnego kontaktu?

to taki ma byc koniec,ze juz nigdy sie do mnie nie odezwie??tyle to wszystko dla niego znaczylo??:(

dziewczyny posypalam sie..:(:( siedze i rycze na glos,nie moge juz wytrzymac..myslalam,ze juz mi troch lepiej i zaczynam sie z tym godzic,ale to tylko pozory.i teraz tak ma wygladac moje zycie,ze przed ludzmi bede stwarzac pozory,ze mi dobrze samej ze soba a tak naprawde usycham z tesknoty za nim?? mam zle przeczucia,gadalam chwile z ta moja przyjaciolka co wczoraj byla z nim na imprezie,ale za bardzo nie mogla mowic i pozniej zadzwoni.ale sadzac po glosie to nic dobrego mi nie powie:( to sie nigdy chyba nie skonczy,dlaczego ja musze tak cierpiec,nikt nie zasluzyl na cos takiego,zadna z nas

do no kurwa - chyba nigdy w zyciu niekogo tak naprawde nie kochalas/les i nie wiesz co to znaczy,gdy po kilku latach ta osoba odchodzi a Ty zdajesz sobie sprawe,ze bardzo sie do tego przyczynilas,chcesz zrobic wszystko,zeby wrocila,bo mozesz tego zalowac do konca zycia,ze nie walczyles do konca,ale tak jak pisala buba,nikt tu nikogo nie blaga i sie nie plaszczy,to ze ja mojego przepraszalam,to bylo zupelnie normalne bo jak sie rani kogos to sie przeprasza... buba-wiem jak jest po pijaku,heh:) ale ona juz znajdzue jakis sposob na niego,w koncu tez go dobrze zna,mam tylko nadzieje,ze on przyjdzie na ta impreze,bo moze tez stchorzyc...niebawem sie dowiem

buba-jeszcze sie zastanowie nad tym,moze masz racje,tylko,ze my nie mamy kontaktu juz od 2,5 tyg i moze on tez nie teskni za mna..a skoro nie teskni i nie kocha to przeciez nie bede sie narzucac i odpuszcze..tylko wlasnie jakos musze to sprawdzic.. moja przyjaciolka(dzieki ktorej sie poznalismy i ktora zna go dluzej ode mnie) bedzie dzis z nim na wspolnej imprezie i ma z nim pogadac,wiec moze czegos sie dowiem,co on czuje i mysli,oni sie ze soba zawsze dobrze trzymali,wiec mysle,ze pogada z nia..poczekamy zobaczymy

no wlasnie o ten kontakt chodzi..bo wszyscy mi mowia,ze absolutnie nie powinnam sie do niego pierwsza odzywac a moze to blad??moze trace cenna szanse i gdybym cos zrobila to jeszcze daloby sie to uratowac??tylko,ze ja przez pierwsze 2 tyg go bombardowalam telefonami i smsami i nie nie pomoglo,wiec nie wiem juz..moze powinnam powoli zaczac sie odzywac..nie wiem co robic:( widze,ze postepowalas podobnie do mnie,nie wiem naprawde czemu kobiety takie sa-sama nie rozumiem swojego zachowania wtedy:/to chyba jakies hormony czy cos.. a Twoim zdaniem powinnam cos napisac do niego?tylko jak sie okaze,ze on jednak woli byc juz z nia to nie wiem,jak sie pozbieram:(

bardzo zaluje tego wszystkiego co robilam,ale zdaje sobie tez z tego sprawe,ze on uciekl od problemow poniekad..wina zawsze lezy po dwoch stronach a co do spotkania z jakims kolega,to raczej nie przejdzie,bo jestesmy na odleglosc,ja z przyczyn zawodowych musialam wyprowadzic sie do Wawy,a on i wszyscy jego znajomi zostali tam,gdzie mieszkalismy..ja tu mam 2 moje przyjaciolki a tak to sie spotykam sie z nikim z jego otoczenia niestety:/

buba-wiesz co wlasnie o to chodzi,ze pomijajac kwestie tej laski w tym zerwaniu bylo duzo mojej winy..nie docenialam go i jego staran,on zrobilby dla mnie wszystko,naprawde przy nim czulam sie swietnie a ciagle robilam jakies wyrzuty...do tego zranilam go bardzo pare razy,bo traktujac go jak przyjaciela,chcialam byc z nim absolutnie szczera i np ,powiedzialam mu kiedys ze taki jeden facet na mnie dziala i ze sie tego boje i nie wiem co bedzie,wiem,ze to byl dla niego duzy cios...do tego jak mialam dola,takiego wiecie,chwile niepewnosci,ze zdawalo mi sie ,ze to nie ten,ze nie wiem czy chce dalej z nim byc,to tez mu to wszystko mowilam...i to byl moj blad,nie robi sie czegos takiego osobie,ktora Cie kocha,ale ja po prostu nie chcialam go oklamywac...te doly mi potem przechodzily same,taka juz jest moja natura i zawsze tak bede miala...ostatnio byla mowa o zareczynach i wogole i wszytsko bylo super az do sierpnia kiedy znowu mnie to naszlo i oczywiscie znowu ryczalam mu w ramie..wiem,ze to go zdolowalo bardzo,chociaz nie pokazal tego po sobie ..i wtedy w tym czasie ja poznal... i dlatego chociaz wiem,ze zrobil mi swinstwo,to ja sie do tego przyczynilam w duzym stopniu,oczywiscie,przepraszalam go,dzwonilam plakalam,powiedzialam,ze zrobie wszystko,ale to juz bylo za pozno..wiem,ze gdybym nie wyskoczyla z tym w sierpniu to on by nawet nie spojrzal na inna laske,ktos go pewnie wreszcie docenil i dowartosciowal,bo podejrzewam,ze nie czul sie kochany

Black a nie myslisz sobie tak czasem,ze jesli juz powoli dochodzisz do siebie,zyjesz swoim zyciem i dalas rade to to moze nie byla prawdziwa milosc i dobrze,ze to sie teraz skonczylo?nie wiem,czy wiesz,co mam na mysli...chodzi o to,ze ja tak sobie czasami mysle,jak mam np lepszy nastroj i lepszy dzien,ze skoro jakos zyje bez niego i coraz wiecej jest dni,w ktorych nie placze,to moze to jednak nie to? chociaz to moze wynikac z tego,ze nie mam z nim kontaktu,bo pewnie jakbysmy sie spotkali to by sie okazalo co innego:/

hej wszystkim..Black- do lozka sie kladz i aspiryna,bo jak bedziesz w taka pogode chodzic,to sie jeszcze doslicznisz bardziej...tylko wiem,ze samotne siedzenie w domu tez nie sprzyja poprawie humoru:/ ale jak jestes chora,to trzeba! te wspomnienia dopadaja w najmniej oczekiwanym momencie,myslimy,ze juz nam lepiej,ze zaczynamy sie godzic z sytuacja i nagle bach..caly misternie budowany domek z kart sie zawala:( i te dluzace sie dni,kurcze mi sie wydaje,ze to trwa jakies pol roku a to dopiero 1,5 miesiaca..szkoda,ze czas sie ciagnie tylko kiedy cierpimy a gdy jestesmy szczesliwe to biegnie jak szalony:(

tzn najbardziej denerwuje mnie to,ze ona sie dziwi,ze ja po 1,5 miesiaca jeszcze sie normalnie nie zachowuje,ze nie chce za bardzo rozmawiac jak jestem w domu,bo ona myslala,ze ja sobie poplacze przez tydzien i bedzie ok

dlatego tak sie ciesze,ze znalazlam to forum,bo swiadomosc,ze ktos przezyl to co i jak i teraz czuje sie tak samo i mnie rozumie podnosi mnie na duchu..mnie denerwuje np moja mama,ktora ciagle mi wlasnie mowi te swoje,znajdziesz kogos,bedziesz szczesliwa,nie mzoesz tak dlugo sie zadreczac,bla bla...strasznie mnie tym irytuje,bo nie chce mi dac spokoju,ja wiem,ze chce dobrze,ale mi nie pomaga..pewnie z perspektywy jej przezytych lat to wyglada inaczej,ale kazdy powinien sam swoje przezyc

dokladnie,nie da sie tak po prostu przeskoczyc tego i wejsc w normalne,szczesliwe zycie,trzeba to przejsc,bo taka jest kolej rzeczy..ja wiem,ze z Twojej perpsektywy to wyglada inaczej juz,ale my tutaj dopiero musimy do tego dojsc,tak juz jest w zyciu poukladane

chemica- mialam to samo z wchodzeniem na jej profil,to stalo sie moja obsesja,ale widzialam,ze po kazdym takim wejsciu jest mi zle i placze mimo,ze juz dobrze sie czulam i zrobilam tak,ze kazdego dnia rano jak szlam do pracy mowilam sobie sama na glos: nie wchodz wiecej na nk i nie wolno mi sie do niego odezwac i to mi pomaga wiesz??wiem,ze na poczatku jest ciezko,to jest jak detoks jakis,ale potem robilam to juz tylko raz dziennie,potem co kilka dni a teraz juz od tygodnia nie weszlam i jestem z siebie dumna:) bo wiem,ze jest mi teraz troche lepiej i jak to zrobie to wszystko sie spieprzy..sprobuj z calych sil sobie tak postanowic,moze tez Ci pomoze

buba- dzieki za slowa otuchy i wsparcie,potrzebuje tego teraz..czasem mam przeblyski takiego myslenia o jakim piszesz,ze nie moge pozwolic,zeby mnie traktowal jak wyjscie awaryjne,z reszta on sam powiedzial pierwszy,ze absolutnie mam tak nie myslec,bo on na razie na pewno z nia nie bedzie..wiec chodzi o to,ze to wszystko jest oparte na moich domyslach wnioskowanych z opisow czy czegos innego i dopoki na 100% sie nie dowiem,ze jest z nia(a dowiem sie) to bede miec jakas tam nadzieje..oni sa na odleglosc i ztego co sie domyslam to widzieli sie tylko 2 razy a tak to tylko gadaja na gg,wiec to nie jest zaden zwiazek,a teraz on w weekendy ma studia,wiec tez sie nie beda spotykac,na razie on jest sam ze soba...mysle,ze kiedy wydzie,ze jednak ja wybral to ja juz sie inaczej nastawie.. lezko- wiem jak sie czujesz,my wlasnie w taka pore roku sie poznalismy,wiec to wszystko teraz wraca:( i przypominaja sie najpiekniejsze chwile..musisz jak najwiecej spptykac sie ze znajomymi,zeby o tym nie myslec,wiem,ze to nielatwe,ale czasem to pomaga oszukac czas

opisywalam wczesniej moja sytuacje,wiem,ze na razie oficjalnie z nia nie jest,ale jezdzi do niej i sie spotykaja i wiem,ze go bardzo zauroczyla...on mi niby powiedzial,zebym nie czekala na niego i ze zdaje sobie sprawe,ze jak wroci,to ja juz moge nie chciec,ale musi to zrobic,zeby ogarnac swoje uczucia..a ja wiadomo,ze podswiadomie mam nadzieje i na obecna chwile bym sie zgodzila,ale jesli to dluzej potrwa i sie dowiem,ze juz tak normalnie jest z nia i pozniej im nie wyjdzie,to nie wiem jak postapie..z reszta niczego nie mozna przewidziec i nie wiem tez jak sie w danej sytuacji zachowam,okaze sie jak przyjdzie co do czego jesli chodzi o opisy,to ja stad wiem,ze oni sie spotykaja,bo zdobylam gg tej laski i widze to,panienka jest uhahana po uszy..co on czuje i mysli-nie mam pojecia

wiesz,jesli nikogo nie ma to na pewno jest jakas nadzieja,bo przynajmniej mysli na pewno o Tobie i o Was,nikt go nie koluje i nie siedzi mu w glowie...ja bym chciala,zeby moj sam o tym myslal,ale niestety tak nie jest:(

na naszym ostatnim spotkaniu moj byly powiedzial mi,ze wlasnie dlatego nie chce,zebysmy teraz sie zeszli,bo on nie jest pewny i nie chce mnie ranic,jakby sie okazalo po jakims czasie ze to jednak nie to..ze juz teraz nie moze tego zniesc jak bardzo mnie skrzywdzil i dlatego lepiej jak sie rozstaniemy..i powiedzial wlasne,ze jesli zdecyduje,ze chce wrocic to tylko wtedy gdy bedzie mial 100% pewnosc i wtedy na bank bedzie wiedzial,ze mnie kocha i juz nigdy wiecej tego nie zrobi...wiem,ze pewnie jestem glupia,ale mu wierze..cos mi mowi,ze jesli do siebie wrocimy(jesli ja bede jeszcze chciala) to on juz nie odejdzie...

a nie wiesz nic co u niego?czy ma kogos teraz ,czy jest sam,bo to zmienia postac rzeczy troche...

hehe,Black,jestes pierwsza osoba dzis,ktora sie cieszy z tego sniegu:) siedze w pracy i kazdy kto wchodzi od progu narzeka:) takze tak trzymac,az serce rosnie jak sie Ciebie czyta:) anka 900- skoro juz Wam sie to zdarzalo to moze i teraz wrocicie do siebie? o ile Ty jestes pewna,ze tego chcesz..