amarilla

Jakbym czytała własną historię. Doskonale znam ten stan i te uczucie. Bolesną tesknotę przejmującą, obsesję, brak apetytu, cierpienie całą duszą i ciałem. Obłęd.Kiedy odszedł, przestałam jeśc i spać. Czepiałam się pajęczyny nadziei. Dzisiaj dziękuję Bogu za to co sie stało. Jestem wolna, jestem sobą Jestem szczęsliwie zakochana. "Jeśli los nam coś zabiera - to tylko po to, żeby dać nam coś lepszego w zamian" To prawda. czas - zbawienny czas wszystko uśnieży, ukoi, uciszy.Czas jest jak lekarstwo. Naprawdę :)