jagoooodka

inegda - Ja mam to samo. Chciałabym, a boję się... :-) życzę miłego weekendu

:-)

Podejrzewam, że króciutko jesteś żoną. A w ogóle jesteś matką? Inaczej wygląda małżeństwo, gdy są dzieci. Przybywa obowiązków. Chociaż ja bez dzieci nie wyobrażam sobie życia :-) Uważam, że problemy trzeba rozwiązywać na bieżąco . Rozmawiać o tym. A jak trzeba to i zrobić awanturę. Kasia powiedziała mężowi co jej się nie podoba i on zaczyna się zmieniać. Przynajmniej tak to w tej chwili wygląda. Napewno nie wolno pozwalać na: ZDRADY PONIŻANIE KRZYWDZENIE DZIECI Pozdrawiam

Dziewczyny - dziękuję Wam za wsparcie i miłe słowa - JESTEŚCIE KOCHANE [ usta] Zdecydowałam, że: 1) muszę uwolnić się od hormonów :-) (jeszcze 2 tyg.), 2) rozejrzę się za Pearly, 3) odbuduję relacje z mężem, bo jesteśmy bliscy rozwodu :-( (wczoraj kolejne spięcie - zrobiłam się b. nerwowa). Oluchna, dobrze piszesz. Trzeba wrzucić na luz, bo inaczej można się zadręczyć, a życie jest za krótkie - szkoda czasu. Będę tu jeszcze zaglądać. A tymczasem przyjmijcie ode mnie wiązankę za zrozumienie. Trzymajcie się. Pa.

Acha - katasha - Jak mam się cieszyć seksem, jak myśl o ciąży mi na to nie pozwala? Bez hormonów poprostu się boję, a z hormonami nie mam ochoty. Muszę być zabezpieczona na 200% :-) Właściwie tak jest teraz: hormony + abstynecja seksualna. Chyba nie ma lepszej antykoncepcji :-) A tak naprawdę to jest mi trochę :-(. Pa.

Katasha - Tak, mam wyrozumiałego męża, a on może ma wyrozumiałą kochankę :-) Kto to wie..... Dziewczyny, które urządzenie najlepiej kupić, bo chyba jestem już na 100 % przekonana, że spróbuję tej metody :-)

Dziewczyny - mój m. nie chce żebym się truła hormonami. Mówi: Nie bierz, bo przy takiej częstostliwości uprawiania seksu to nie ma sensu. I chyba ma rację. Ale ostatnio wyczytałam gdzieś, że należy przez pewien czas zmuszać się do zbliżeń, to potem zaczynamy odczuwać ich brak :-) Ciekawe czy to prawda? Najgorsze jest to, że bez zabez. hormonami b.boję się ciąży i czekam co m-c niecierpliwie na okres. A z hormonami libido jest do kitu. Czyli nadal sytuacja patowa :-( I tak - czas ucieka, my się oddalamy i już sama nie wiem co robić ? Czy w takiej sytuacji warto kupić to urządzenie o którym piszecie? A może spirala bez hormonów...

Kurcze, a ja mam faceta, ale co z tego? Hormony wypłukały ze mnie całą ochotę na igraszki :-( Czuję się jak 70 letnia babcia na emeryturze :-) Chyba nie mam wyjścia i zainteresuje się zakupem tego cuda :-) Zastanawiam się tylko, czy faktycznie kupić LC, bo jest dość drogi.

Paulinka - dziękuję za tak szybką odpowiedź Masz rację - seks - ważna sprawa. A u nas to taka posucha, że ho ho :-) Niedługo mój m. zacznie się za kimś rozglądać, jeśli już się nie rozejrzał :-) Ja należę do kobiet b. płodnych, bo wystarczył seks bez zabez. dosłownie kilka razy, z tego 2 razy byłam w ciąży :-) Dlatego tak boję się kolejnej, a i małżonek ma to samo :-(

To niech ten mąż c*pa w końcu powie ; CZEGO ON CHCE !!!! Nieważne czy cicho czy głośno :-) Ale Kasiu musisz wymagać od niego jakiś konkretów! Nic wczoraj nie powiedział, co wyjaśniłoby choć trochę całą sytuację? Czy on coś mówi o tej "koleżance"?

Może teraz mi wyjdzie :-)

Kasiu. Ja wiem, że tobie nerwy puszczają, bo sytuacja z twoim mężem jest cały czas niewyjaśniona, a jeszcze czekasz na badanie córeczki, to też ma na ciebie wpływ. Uważam jednak, że krzyki i awantury to zły doradca. Staraj się mówić spokojnie a rzeczowo. To, że mu wygarnęłaś wczoraj okey, było minęło. Ale w przyszłości proszę postaraj się nie krzyczeć :-) Pozdrawiam {usta]

Beata - trzymaj się i nie daj się :-) Zadbaj o swoje zdrowie - to jest najważniejsze. Draniem się nie przejmuj :-) Ja mam też nieciekawą sytuacę w małżeństwie, ale nie chcę teraz o tym tu pisać. Lecz jako mężatka z kilkunastoletnim stażem mogę poradzić, żeby zakończyć wcześniej coś, co i tak nie ma sensu :-( Im dłużej się tkwi w takich toksycznych związkach, tym gorzej. Dla wszystkich w rodzinie. Niestety przykra, ale prawda.

A ja się zastanawiam, czy przez te 2 m-ce od kiedy Kasiu napisałaś tu poraz pierwszy, coś zmieniło się na lepsze?

Ale jego jajami z tego co zrozumiałam to zajęła się już kochanka :-) A tak naprawdę, to jest to b. smutna sytuacja. Współczuję Kasi, bo widać,że to wartościowa dziewczyna. Trafił się jej tylko ktoś, kto nie dorósł do małżeństwa :-(

No właśnie :-) Mąż ma zawsze usprawiedliwienie od swojego kolegi :-)

Ale jak to? Matka nie prawa wyjechać z dzieckiem na kilka dni? Powiedziałabym: Muszę odpocząć, wrócę za kilka dni, wtedy przecież muszą zostać przeprowadzone badania córeczki, a ty zdecyduj co robimy dlaej z naszym małżeństwem.

Ja teŻ jestem z tych też z tych co to muszą wyłożyć "kawę na ławę" :-) Uważam, że takie rozmowy muszą się w ich małżeństwie odbywać, bo takie czekanie do niczego dobrego nie prowadzi. Albo wóz albo przewóz :-)