soonia słoneczko! jesteś taka młoda! przeczytałam wszystkie posty wątku, ale to co piszesz jest mi bardzo bliskie, z tą róznica że ja mam prawie 29l. Staciłam pracę, nic nie mam. Czasem marzę aby uderzyć autem w drzewo i nie obudzić się więcej.
Dziś czuję się wyjątkowo zdołowana. Byłam na kolejnej rozmowie w sprawie pracy- oni zakładają, że zaraz pewnie urodzę dziecko albo wyjdę za mąż, a ja nic nie mam- zadnych perspektyw. Nie mam się nawet do kogo przytulić, po prostu nic...a o miłości to już chyba marzyć nie umiem- tyle prób, tyle nadziei było... Ale moje życie,to jedna wielka pustka...
Słyszę czasem głosy- fajna dziewczyna, ładna, wykształcona itp. ale to już dawno nie robi na mnie wrażenia. Tyle razy mnie pokopano, a ten rok to już szczyt wszystkiego. nie myślę o następnym. Ważne aby przetrwać tą maskaradę- święta i itp. A potem zacżąć od nowa- day after day. tak czasem myślę, że czeka mnie tylko wegetacja.... bo już nie chce mi się starać- zawsze finał jest podobny- wielkie nic!
