pszczółka__

:D

:D :D :D

ja też :p :) :) dlatego pozwalam sobie na takie określenia :D :D

nie obrażając oczywiście blondynek:)

Eutenia Dziękuję,ale za mnie blondynka haha:/

Ja też zabieram się za czytanie:o) Jesienna różo pewnie o tym pisałaś wcześniej,ja też wyczytałam to na forum gdzie odpowiadają psychologowie.Jeśli ktoś chce poczytać o toksycznych związkach wklejam link,mam nadzieje,że pójdzie http://abcdepresja.pl/tagi/toksyczny-zwiazek ale dzisiaj piękne słoneczko świeci u mnie,aż che się żyć :D

Margo teraz Ci jest bardzo ciężko,ale wiesz co mi pomagało w takich chwilach i co nadal pomaga.....gdzieś na forum przeczytałam,żeby wypisać na kartce wszystkie negatywne cechy charakteru m i wszystkie złe rzeczy które Ci zrobił (wszystko:jak wyzywał co mówił przykrego itp) i czytać ją w chwilach kiedy się zatęskni...mi to bardzo pomaga,trzymam te kartki przy łóżku i czytam przed spaniem jak lekturę,a jak coś mi się przypomni to jeszcze dopisuje :)

Ja też oglądałam ten film ,ale jeszcze wtedy nie zdawałam sobie sprawy ,że mnie też poniekąd dotyczy.Nie bił mnie mój były m,ale nie raz szarpnął za włosy,a potem udawał,że nic się nie stało ech.. Polecam Wam książkę "toksyczne słowa,słowna agresja"warto przeczytać mi się oczy po tej książce otworzyły.W szoku byłam prawie wszystko pasowało do mojego m,a mi się przedtem wydawało,że to ja mam problem ze sobą.Pozdrawiam :)uwielbiam to wstawiać :D

Dziękuję kochana ja też życzę Wam wszystkim uśmiechu i szczęścia:))

Anonimowy Zbirku dziękuję:)) teraz moje posty będą kolorowe:)))

oj przekręciłam jedną literkę przepraszam Eutenia:))

Eutenia dziękuję baaardzo kochana Eutania tak pięknie napisałaś dla Margo :)czytam już drugi raz,święta prawda

Nie ma za co kochana:)),może nie umiem pisać tak pięknie jak tu dziewczyny,ale może trochę moje wpisy pomogą komuś kto potrzebuje wsparcia.Sama czytałam 8 miesięcy Was dziewczyny i bardzo mi to pomogło.Dziękuję:) Margo miałam podobnie,może nie dokładnie,ale też ciągle przeżywałam strach i zdenerwowanie praktycznie codziennie to okropne wiem co czujesz kochana.... Teraz wiadomo masz uczucie pustki,myślisz pewnie sobie,boże przecież się kochamy,nie wytrzymam bez niego,ale zastanów się Co daje Ci m bez czego nie możesz żyć??..i pomyśl jak dobrze Ci będzie bez niego,nie będziesz czuć ciągłego zdenerwowania będziesz spokojna...Na początku będzie Ci ciężko,ale z czasem będzie lżej,musisz to przejść,żeby potem wyszło słoneczko i dla Ciebie... Mi było bardzo ciężko(teraz jest lepiej) ,ale nie żałuje,mój m ciągle teraz baluje i dopiero teraz zaczęły wychodzić jego kłamstwa.Ja w życiu go nie oszukałam....zawsze byłam wierna...m był dla mnie prawie jak"bóg"...a teraz widzę,że nie zasługiwał na mnie..nigdy nic nie doceniał..uważał,że wszystko mu się należy..nigdy mnie nie chwalił(a staram się robić zawsze dobry obiadek co najmniej raz w tyg ciasto itp i itd)...a on nic..ale za to jak gdzieś szliśmy do jego mamy,albo na imprezę,chwalił swoją matkę zawsze,a moje koleżanki chyba ze 100 razy,,że tak powiem nawet za głupią herbatę...tak strasznie przykro wtedy mi było,a teraz wiem on po prostu na mnie nie zasługiwał....i wierz mi Twój m też na Ciebie nie zasługuje!!!..Jesteś wspaniałą kobietą i na takiego samego mężczyznę zasługujesz!!!!!!Jeszcze spotkasz takiego przy,którym uśmiech z buźki nie będzie Ci schodził zobaczysz!!!!Tylko musisz teraz przejść te niemiłe chwile,żeby potem było już tylko lepiej.Musisz teraz być silna!!!.ściskam:)

bo przecież w głebi duszy nadal nią jesteś tylko m nie daje Ci być sobą....a jak dasz mu kopa w pupe to zaczniesz być sobą:))odżyjesz wtedy zobaczysz.

motylku,a może jeszcze coś miedzy Wami będzie tz. z tym Twoim byłym?? Wsparcie przyjaciół jest baaardzo ważne i jeśli je masz to sobie poradzisz i powróci jeszcze ta wesoła dziewczyna:)

Dziewczyny:))jestem tu nowa tz. czytam Was od dawna,ale dopiero od niedawna postanowiłam pisać..Czy mogłybyście mi powiedzieć jak robi się takie kwiatuszki i serduszka??bo kompletnie jestem w tym zielona.Pewnie głupie pytanie,ale nie mam pojęcia jak to robicie:) Z góry dziękuję

Margo Twój synek jeszcze Ci podziękuje,bo przecież robisz to ze względu na jego i swoje dobro,bo chcesz dać mu normalny dom.Mama szczęśliwa to i dziecko szczęśliwe. Wiem jak jest Ci teraz ciężko kochana, sama przez to przechodziłam niedawno...te okropne wyrzuty sumienia i ciągła myśl czy,aby na pewno robi się dobrze,ale wierz mi robisz dobrze,posłuchaj wewnętrznego głosu,czy on nie mówi Ci,że dobrze zrobiłaś??.Ja też bardzo swojego m kochałam,ale odeszłam,bo nie tak chciałam żyć.Co z tego ,że go kocham jak nie jestem z nim szczęśliwa jak sprawiał mi tylko ból,co z tej miłości??. Z czasem ból i tęsknota mija...masz synka masz dla kogo żyć... Staraj się słuchać swojego rozumu nie serca,nie marnuj życia na kogoś takiego.Zobaczysz znajdziesz jeszcze kogoś kto zasługuje na Twoją miłość i zobaczysz co to znaczy być NAPRAWDĘ szczęśliwa...Pozdrawiam Cie serdecznie

Witajcie Czytam już od 8 miesięcy Wasze posty..bardzo mi pomogły w utwierdzeniu się, że to nie ze mną jest coś nie tak..że nie tylko tak jest u mnie...i, że sobie nie wymyślam... Zrozumiałam dlaczego mój mąż tak się zachowywał, przeczytałam również książkę" toksyczne słowa, słowna agresja" i już byłam pewna...Wyprowadziłam się od m, a po paru miesiącach rozwiedliśmy się...był miłością mego życia...był pierwszym mężczyzną z którym się kochałam i jedynym.....byłam z nim 8 lat...ale nie takiego męża chciałam mieć..nie z takim człowiekiem chciałam żyć do końca życia.. Były różne sporadyczne sytuacje przed ślubem po których nie jedna osoba na moim miejscu pewnie by od niego odeszła, ale ja...właśnie...ja...szybko wybaczałam..ja po prostu byłam głupia tak strasznie go kochałam i w sumie nadal kocham...:(( Po ślubie to już był koszmar...jego ataki zwiększyły się i były prawie non stop....tak jak to powiedział naszemu znajomemu" jeszcze ją wychowam"(dowiedziałam się po wyprowadzce)i tak właśnie mnie traktował, za coś czego nie chciałam zrobić lub jak mu zwracałam uwagę wyzywał mnie, a potem jak gdyby nigdy nic przytulał się w nocy całują moje ręce i mówił, że tak bardzo mnie kocha...,albo po wyzwiskach typu "śmieciu" i po wyjściu jego z domu dzwonił jak gdyby nic się nie stało i pytał czy idziemy na msze...boże co za koszmar sama sobie zgotowałam...Nie wiem w sumie do dziś jak, ale udało mi się wyprowadzić od niego,a chciałam już to zrobić po miesiący małżeństwa--porażka... Mój m jest b.przystojny,uroczy,uczynny dla obcych,wszyscy mi mówili jakie mam szczęście tylko moi bliscy wiedzieli, ale na początku nie chcieli wierzyć, bo przecież przy nich i dla nich był taki uroczy... Teraz mam raz radosne chwile raz straszne...ale to chyba normalne...wiem jedno chcę mieć męża, który będzie mnie szanował,kochał i z ktorym będę szczęśliwa,szkoda tracić młode lata i całe życie na ból i cierpienie na huśtawkę emocjonalną...Mam 26 lat i nadzieję,że spotkam jeszcze człowieka z którym będę szczęśliwa... Entrelka czytałam Twoje posty i to tak jakbym czytała o sobie...z czasem m stanie się gorszy.U mnie jeśli tak jak on to mówił”chodziłam jak w zegarku”i mu usługiwałam to i tak znalazł powód,żeby wrzeszczeć lub poniżać mnie wśród znajomych.. później jak się stawiałam to już był koszmar,z dnia na dzień było coraz gorzej,a potem już nie mialam siły cokolwiek mówić tlumaczyć,wiedziałam,że nie ma to sensu i uciekłam....Skoro wspominasz swojego byłego więc może obecnego nie kochasz,aż tak bardzo?? i łatwiej będzie Ci od niego odejść...lepiej teraz niż pózniej,bo czym dłużej to trwa to trudniej się od tego uwolnić....Gdzieś przeczytałam "im bardziej związek toksyczny tym trudniej się z niego uwolnić "..."im dłużej się w nim pozostaje tym trudniej go zakończyć" Pozdrawiam Was wszystkich...