Gerda bez Kaja

tak to chyba jest jedyne rozwiazanie. Dac sobie na wstrzymanie. I wydaje mi sie ze juz mu sie w dupce poprzewracalo. Wiecie myslalam ze go jakos zmobilizuje do dzialania. A tu jakas taka obojetnosc. Takiotoon ja teraz gdybym spotkala fajnego faceta to nie wiem czy nie zaczelabym sie spotykac. Nie dlatego ze przestalam kochac, tylko dlatego sprobowac czy z kims innym nie byloby prosciej w zwiazku, bez tych niepotrzebnych utarczek. Moze Twoja tez tak chciala

Tak wiem, powinnam odpuscic. Tylko to teraz tak dziwnie. Ja tu sie zdeklarowalam ze chce jego i zadnego innego, a ten ze bedzie sie staral znalezc dla mnie czas, ale nie wie kiedy. Kurde znowu nie wie. Po prostu widze ze praca praca, ale on po prostu od tego czasu w ktorym sie rozstalismy nic sobie nie poukladal. Trudno tak czekac.

Wszystko zaczelo sie psuc odkąd poszedl do nowej pracy-sluzby mundurowe. To ambitny facet, inteligentny, pracowity. Myslal ze jak bedzie ciezko pracowal to go ktos doceni. A tu ciagly stres, nadgodziny, brak perpektyw specjalnych, brak fubduszy nawet na papier do drukarki i marne wynagrodzenie. Ciagle nie mial czasu albo byl tak padniety ze nie chcialo mu sie juz nic.Ale zawsze mowil ze jednego moge byc pewna-tego ze mnie kocha. No i ..stalo sie . Przestal. Kurde

niedawno zaproponowalam mu zebysmy jednak sprobowali jeszcze raz. Tak, tak, wiem, zalosne-to on powinien to zrobic. Spotkalismy sie na godzinke. Dlugo rozmawialismy, a wlasciwie to ja wiecej mowilam. On sluchal. Malo mowil. Nie powiedzial ze chce sprobowac. Nie powiedzial ze nie chce. A ja nie chcialam znow naciskac tak kiedys to robilam. Bylo jakies trzymanie za ręce, delikatny pocalunek, ale...No wlasnie jest ale. Czuje jednak niezadowolenie z tego spotkania. Chyba schrzanilam to wszystko. Trzeba bylo nic nie robic. Bo mam wrazenie ze facet dalej nic nie wie, nie wie czego chce. Chyba chcial tylko zobaczyc sam dla siebie czy cos poczuje czy nie. Ale ja tego blysku w oku co kiedys nie widzialam. Zle sie teraz z tym czuje. Bo teraz to on z kolei jest tak pewny mnie, ze zawsze bede czekac tylko na niego ze nie widze jakos checi zmiany sytuacji w najblizszym czasie.

no nietety. Na poczatku pisalam, smsowalam, nie moglam nerwowo wytrzymac. Ze jak to nie ma go przy mnie? zdziwiona bylam jak nie wiem co. Beczalam tez jak małolatka jakas. Potem staralam sie jak moglam nie pisac nie odzywac sie. Prawie miesiac tak bylo. Potem zyczenia na swieta od niego, ale wiecie takie ze mozna wyslac do kazdego, do zwyklej kolezanki. Wiec zadzwonilam, chcialam pogadac. Rozmawial ze mna nieuprzejmie, zimno. Wrrr. Pytalam czy juz wie co do mnie czuje? ze dalam ten czas i mam nadzieje ze cos mi juz powie(bo w sumie nie powiedzial ze nie kocha, ze nie chce-tylko ze nie wie...) A ten mi odpowiada ze nie myslal o tym:-( ze o mnie tez nie. Ja tu ze skory wychodzilam zeby facet nie czul sie osaczony a ten ze wogole NIC NIE MYSLAL

dokladnie juu. Ja tez podobnie jak Ty dawalam czasem do wiwatu. Teraz tego zaluje jak cholera. Rozstalismy sie w polowie listopada. Wiec juz troche czasu minęło. I ten czas uswiadomil mi rowniez to ze jednak mialam do niego sluszne pretensje o pewne sprawy. Przeciez jakies zale nie biorą sie tez z powietrza. Tylko ze wybralam najgorsza droge zeby cos od niego wyegzekwowac. Tak. Podobnie jak Ty bylam TAK PEWNA ze mnie nie zostawi ze zupelnie nie sluchalam, gdy mowil"nie przeginaj prosze, bo to sie zle skonczy. Bylam hojrak wtedy:-(