Aggie:)

trudno cos doradzic wrzosik, w jakiej sprawie on kłamał?

miałam kółko z dziećmi a jeden taki mały, który nie chodzi na to kółko wiedział że mamy tam lekcje i wyobraźcie sobie że stanął na boisku zaczął pokazywać środkowy palec do dzieci do okna i nagle ściągnął gacie i pokazał swojego pseudo fallusa:O zobaczył mnie i uciekł. Napisałam list do wychowawcy bo już jej nie było w szkole i wpisałam mu mega uwagę:O

cześć laski:) A ja już prawie mam wszystkie prezenty, bo zawsze zaczynam je kupować od listopada:) dzisiaj miałam przygodę z młodocianym zboczeńcem:O

jeeeenyyy jak późno. Lecę się myć kochani, dobrej nocy życzę.

Wrzosik moi właśnie też i przez to wiele razy cierpiałam i dostawałam od zycia po głowie. A śmiem twierdzić że z następnym pokoleniem będzie jeszcze gorzej.

czyli w sumie mały miał rację że tatuś mógł pójść do 'wezenia' ach jak ja kocham dzieciaczki

Albo w drugą stronę. Wychowaj dziecko na faktycznie porządnego człowieka, wrażliwego na krzywde ludzką, dobrego, uczciwego, kochającego. To efekt będzie taki, że nie da sobie rady w świecie który będzie za ileś tam lat (już jest) bo takich ludzi będzie coraz mniej. Będzie cierpieć, nie będzie rozumiane i żałować że jest jaki jest.

to nie można dać klapsa w miejscu publicznym?

O dzisiaj w Rossmanie byłam i 3 latek zrobił awanturkę bo chciał jakieś głupie klocki czy coś tam. Padło hasło ' pojdzies do wezenia jak mi tego nie kupis' :D

Samotnych którzy decydują sie na jakieś banki spermy czy coś tam i na dziecko to już w ogóle nie rozumiem. To nie lepiej pieska sobie kupić? Wierny, zawsze Cię wita, merda ogonem, nie ma adhd, nie przeklina, nie dostanie pały trzeciej z rzędu z matematyki i potrafi się cieszyć z byle gówna (o zgrozo akurat czasem wręcz dosłownie :D :D:D:D) nie rozumiem ludzi którzy chcą na siłę mieć dziecko

Ok można można, wiek faktycznie mam akurat że tak powiem. Ale ciekawa jestem ile z osób w moim wieku decyduje się na dzieci bo wie ze ma pewną sytuację finansową....noż kurde, chyba że liczyć na pomoc rodziców, co dla mnie jest bez sensu. Nawet gdybym miała w tym momencie męża i nie wiem jak bardzo chciała mieć dziecko (hm) to byłaby to baaaardzo rozsądna decyzja w momencie gdy akurat zaczęłam wreszcie pracę i na razie jestem na stażu, no tylko pogratulować.

hehe no dokładnie Aneri:D moi znajomi (w moim wieku) nie mają dzieci. Tzn jacyś tam dalsi mają ale to były wpadki i generalnie nie ma się czym chwalić. No chyba że całą galerią zdjęć na naszej klasie: 'juleczka po kąpieli', 'nasza ola na nocniku' 'mam już piewsze ząbki' i tym podobne:O

Nie wiem gdzie Ty mieszkasz ostrożny że większość w Twoim wieku ma dzieci odchowane...

Ja gdybym po pracy w podstawówce wracała do domu gdzie czekałaby mnie powtórka z rozrywki to chyba zamiast na fitness miałabym wyrobioną kartę w czubkolandii, kto wie pewnie nawet jakieś rabaty dla stałego klienta:D:D Wszystko jest pięknie gdy dziecko jest udane. Nie martwią mnie nawet koszty, mniej wolnego czasu i tym podobne rzeczy. Wiadomo że sprawy się wtedy zmieniają, na pierwszym miejscu jest rodzina itp. Ale mając wsparcie w facecie i udane dziecko to dla mnie jest żyć nie umierać wtedy. Gorzej gdy dziecko jest mniej udane....gdy widzę te matki ktore przychodzą po dzieci niepełnosprawne, na wóżkach, chłopiec 14 lat np któryś rok z rzędu w 6 klasie, powiniem być normalnym rozwiniętym nastolatkiem, a ma umysł małego dzidziusia. Widzę jak matka go karmi a ten pluje jedzeniem. Na lekcji mi mówi: 'A ja śpię z mamą' to normalnie odechciewa mi się dzieci że hoho.

hm...no mi też dziecka nie brakuje. Owszem, myślałam że fajnie byłoby mieć i nawet myślałam że w miarę młodym wieku. Ale właśnie, jest wiele ALE. Nikt nie zagwarantuje mi że te dzieci będą zdrowe i udane....a ja jeśli czasami tam sobie myślę to takie właśnie dzieci widzę przy sobie. Mądre, zdrowe i mówiące 'dziękuję' i 'tak, proszę'.....tak więc nie wiem czy byłabym w stanie zaryzykować, bo znając jeszcze mój charakter to martwiłabym się nieziemsko że nie będzie tak dobrze jednak:O Także nie wiem jak to będzie. Instynkt może jakis tam znikomy jest gdzieś, ale zdrowy rozsądek go wyprzedza.

NO właśnie ostatnio czytałam gdzieś że nie ma co na siłę podtrzymywać ciąży lekami. Może zabrzmi to brutalnie ale w tym wypadku natura wie lepiej, który płód jest zdolny do przeżycia a który nie. W ogóle to ja się bardzo często zastanawiam czy w ogóle jest sens mieć dzieci w dzisiejszych czasach, nie wiem czy aby nie za duże ryzyko.

Aneri ma rację, też wychodziłam na trzepak z kanapką albo goniłam z kumpelą po boisku i nikt nie sprawdzał co chwilę czy aby nie jestem spocona, teraz rodzice przesadzają i rośną albo przyszli kryminaliści albo życiowe ofermy. Uczniowi wolno zwyzywać nauczyciela, pobić kolegę i na wszystko jest usprawiedliwienie - adhd. Bardzo często to jest jednak nie prawdziwe adhd tylko brak wychowania czyt. bezstresowe wychowanie. Przypadki PRAWDZIWEGO adhd stwierdza lekarz i tak naprawdę nie ma tego kto wie jak dużo TEGO PRAWDZIWEGO a i nawet ono nie jest zieloną kartą do przeklinania na dorosłego i takiego skandalicznego zachowania. Świat schodzi na psy. Mam szczerą nadzieję że kiedyś to słodkie bezstresowe biedne dzieciaczki dacą mocno w kość rodzicom to wtedy może się wszyscy opamiętają i wrócą do starych zasad wychowania.

Wrzosik ja osobiście uważam ze większość tych wszystkich adhd to brak odpowiedniego wychowania....adhd żeby było prawdziwe musi być stwierdzone przez lekarza i potwierdzone zmiany w mózgu

normalnie jest tak: trzech się pierze, czwarty pędzi po korytarzu i udaje pogotowie, paru próbuje wyrwać drzwi do ubikacji z zawiasów, kilku się goni po schodach, jeszcze inny wchodzi na parapet i skacze na ławki. Nauczyciel (to akurat nie byłam ja) zwradca mu uwagę, bierze za fraki i każe stać przy ścianie. Ten się wyrywa bo skurczysyn ma siłę że hej, ucieka i jeszcze rzuca że baba może się odpier.....nie zrobisz takiemu nic bo ma adhd, psycho coś tam i w ogóle to jest biedny i nieszczęśliwy bo jest z domu dziecka. Na całe szczęście matka sama rozumie że dziecko jest problamatyczne i co chwilę przychodzi do szkoly i za niego przeprasza... kurde jakbym miała takiego z domu dziecka to chyba bym go tam spowrotem zawiozła...

Wrzosik gwar to może był 10/15 lat temu teraz to jest ZOO. Mówię to z pełną odpowiedzialnością, lubię uczyć, staram sie radzić sobie z dziećmi, ale na przerwach to jest dla mnie istny cyrk.

NIe martwię się bardzo bo i tak już siwieję w tempie błyskawicy.. Ostrozny po prostu cieszę się nieziemsko że jutro znowu napadnie na mnie przyszłość tego narodu taranując wszystko co napotka na swej drodze:)

Ostatnio podskoczyła sporo w górę, ma ok 170, ma 15 lat

nooo:O moje klimaty hehe:)

Nie znam dokładnie szczegółów, ale lekarz powiedział że to się często zdarza w wieku kilkunastu lat

Piwo ok....ale później:O:O Moja bardzo bliska kuzynka miała wypadek na jakiejś dyskotece szkolnej (15 lat) i zwichnęła rzepkę w kolanie, przy okazji prześwietlenia lekarz stwierdził w ogóle jakieś nieprawidłowości:O także mam nowe zmartwienie jakby się kto pytał:) Na razie ma gips na całą nogę biedactwo:( Poza tym u mnie dobrze wszystko, a jak u Was?