Aggie:)

cześć Aneri:) On doskonale zna rzeszów, także wie gdzie są różne miejsca. Ale na serio nie ma sensu już tego tak wałkować. Dzisiaj też się nie odzywał, widze że to nie ma sensu, ale nie jest mi żal. Mówi się trudno:)

trzymaj się ostrożny:)

no wesoła owszem...jak mi nie jest smutno:)

podwiozłam go tylko na stacje.....swoją drogą czułam się jak taka trochę mamusia:O ale mniejsza o to. Nie wiem co o nim myśleć, niech się dzieje co chce:) nie mam Bóg wie jakiego auta i nie jest do końca moje:P

o następnym spotkaniu nic nie mówił. Daliśmy sobie buziaka na pożegnanie w policzek...odwiozłam go autem na stacje i odniosłam wrażenie a wręcz jestem tego pewna że chciał mnie pocałować, ja jednak nie podtrzymałam tej chwili (myślę że wiesz o co chodzi)...oczywiście ze nie chciałam bo to byłoby zupelnie nie fair i zdecydowanie za wcześnie biorąc pod uwagę, że nie wiem (nie wiedziałam) jeszcze czy cokolwiek mogłabym do niego poczuć. Więc tak trochę przyznam że zagadkowo pogrywa, tu niby za całowanie chciał się brać, a z drugiej strony zero na temat kolejnego spotkania plus to że się odzywa dziwnie zdawkowo i wciąż o niczym nie pisze. Ja osobiście już dałam spokój, nie zależy mi, z ciekawości teraz tylko patrzę co będzie:)

Ja wiem, że przede wszystkim opisując takie' zdarzenia na forum nie do końca można być dobrze zrozumianym. Pewnie sama czytając takie opisy o kimś pomyślałabym 'co ona chce od tego faceta?' Po prostu trzeba być na miejscu żeby wiedzieć o co chodzi. Także podsumowując czułam się jakbym spacerowała po mieście z dzieciakiem, to raz a dwa, jakbym widziała że mu zależy to przymnkęłabym na to oko i poczekała co wydarzy się dalej.

wiesz co nie chce mi się z Tobą na ten temat rozmawiać. Nadaję się jak najbardziej. Jak wiesz swoje, to może zostańmy przy swoich opiniach.

nie rozumiem dlaczego uważasz, że nigdy mi się nie dogodzi. Pisałam już wcześniej, że mimo tego co o nim myślę, gdyby wykazywał swoją osobą zainteresowanie, wiedziałabym że zależy mu na tej znajomości to byłoby inaczej, mnie wtedy również by zależało. Może czytaj jednak ze zrozumieniem co? Nie znasz mnie, mojego życia do tej pory, więc prawda owszem jest, ale taka, że guzik wiesz.

więc po czym poznaję że chłopczyk....otóż po pierwsze zero inicjatywy. Chodziliśmy po tym moim rzeszowie i gdyby nie to że to ja mówilam: może pójdziemy tu i tu to pewnie siedziałby cały czas na ławce w parku i mowił o sobie....po drugie to trudno wytłumaczyć na forum, ale ma taki styl mówienia jak taki nastolatek. Co chwilę mówi 'kurde'...hm nie jestem jakaś przewrażliwiona ale uważam że facet na pierwszych spotkaniach z dziewczyną powinien bardziej uważać na język. 'zajebiście' też nie jest tu odpowiednie:O może się mylę? jak Wy myślicie? owszem, nie jest głupi, ma dużą wiedzę, szczególnie w swojej dziedzinie, ale no cóż po prostu trochę chłopczyk. Może to tylko taki charakter a może po prostu ktoś kto jest w moim wieku jest dla mnie zdecydowanie za młody.

nie wiem czy ja już sobie mogę pozwolić na takie postępowanie wg obserwacji....moja mama mówi że jestem za bardzo wybredna że ona by nie patrzyła na to na to i na tamto, oczywiście nie widzi tego wszystkiego jacy oni naprawdę są, ale mimo to tak mówi, nie wiem, oczywiście nie wchodzi w grę abym chciała z kimś być tylko dlatego że nie ma nikogo innego, ale po prostu po kolejnym i kolejnym rozczarowaniu straaaaaasznie stracę nadzieję na to że kiedyś będzie wreszcie dobrze. Jest chłopczykiem, szczerze to widziałam to od samego początku. Miał kilka dobrych momentów w tej naszej krótkiej znajomości, ale mimo tego całość jest bardzo na nie. Zresztą gdybym ja widziala teraz że jemu zależy, gdyby dążył do kolejnego spotkania, pytał o mnie, jak mi minął dzień, chciał się o mnie dowiedzieć coraz więcej rzeczy to naprawdę na kilka rzeczy przymknęłabym oko i byłabym zadowolona....a tak...bez sensu....no nic może następny będzie lepszy.

w sumie nie odpowiedziałam na Twoje pytanie - nie nie pracuje, ma jakieś dorywcze prace od czasu do czasu

Tak to prawda Aneri, niestety, czułam presję:O Ale oczywiście nadal chcę mieć kogoś bo mi kogoś brak, nie chcę być samotna i to jest główny powód....ale przez te okoliczności faktycznie być może nawet podświadomie tak czułam. Kuba dopiero w tym roku skończy studia, studiuje we Wrocławiu. To kawał drogi ode mnie, ale gdyby były inne okoliczności oczywiście i chęć z obydwu stron to dałoby się to pogodzić. Teraz do pażdziernika jest jeszcze w moich okolicach. No po prostu wydaje mi się dziecinny...taki chłopiec i nic poza tym. Może się mylę, ale nie sądzę abym przy nim mogła poczuć się jak kobieta.

no tak, wizja znajomości się oddala, nie wiem jak to ująć czuję tak czy inaczej że w nim jest wiecej chłopca niż mężczyzny....nie wiem czy to wiek ma coś do tego czy raczej taki charakter. Więc, niby jeszcze coś tam się odzywa, ale co to za odzywanie, nic nie posuwamy sprawy do przodu, właśnie napisał mi smsa że.....co ja robię, bo on właśnie wrócił bo był z mamą na zakupach...ech może się czepiam ale widzę że jednak nie pasuje mi ten typ, także bardzo nie żałuję, a co do Pana Poniedziałku to się zobaczy:p

jeśli ktoś tu teraz siedzi to chętnie pogadam, jeśli nie to życzę Wam miłego dnia. Załatwiłam swoje wszystkie badania i szkoły i stwierdzam niestety, że lekarze odwalili hałturę. Laryngolog nie dość że się spóźnił pół godziny to jeszcze przyjmował pacjentów na odwal się, zajrzał mi tylko łaskawie do gardła i popodbijał wszystko co trzeba. Lekarz ogólny do którego poszłam z wynikami krwi itp zrobił dokładnie to samo podbił książeczkę zdrowia nie patrząc nawet na te moje wyniki. Dobrze, ze sama je wcześniej obejrzałam i w sumie chyba wszystko w porządku. Także naprawdę na każdym kroku dostrzegam, że służba zdrowia to jedno wielkie G...:O Co do moich innych rzeczy to wiem juz na sto procent że ze znajomości z Kubą nic jednak nie będzie. Nie odzywa się w ogóle i nie wiem tylko dlaczego zrobił takie fajne wstępy do wszystkiego a później o kant tyłka to można potłuc. Na szczęście wcale mi nie żal akurat jego, bo jednak nie było to TO. Szkoda tylko tej całej otoczki bo faktycznie możnaby pomyśleć, że tak fajny sposób poznania mógłby do czegoś doprowadzić.... Co do faceta z internetu to tak jak miało być, czyli nadal zostaje poniedziałek. Co do wesela to nadal nie wiem, ale widzę że za bardzo się tym martwię, nie mam w ogóle apetytu, ani siły na nic, najchętniej bym cały czas spała.........shit:O

idę się myć i spać kochani, miłego wieczoru i do jutra może

ona nie zrozumie.....teraz bardzo się zmieniła odkąd wszystko ma, ale dawniej ona, ta o której pisałam że ma problem z nogą i ja byłyśmy najlepszymi przyjaciółkami. Nie zrozumie tego, nie ma takiej opcji. Wszelkie wymówki też będą szyte grubymi nićmi, po prostu jestem w kropce, chciałabym aby się nagle okazało że mam jakiś nieoczekiwany wyjazd, najlepiej na koniec świata.

fatalnie się czuję, chętnie bym się upiła:O

ostrożny umiesz tańczyć? chodź ze mną na wesele:D zarty żartami, ale smutno mi jest:( w sekundzie czuję że bańka mydlana prysła:O

właśnie to robię. Pisałam coś o weekendzie ale nie podjął tematu. Zapytałam się też czy lubi tańczyć. Napisał mi, że lubi w rytm hip-hopu a w podstawówce miał taniec towarzyski i od tego czasu nie praktykował. Tak więc widzę Aneri, że nie ma co nawet wspominać o tym weselu, będzie kicha jak ta lala, Jezu żebym tak wpadła na jakiś genialny pomysł co zrobić zeby nie iść a żeby jednocześnie koleżanka się nie obraziła...

chciałabym aby można było grać w otwarte karty i mówić wprost o co komu chodzi....a może można? nie mozna? bo ja już nie wiem niby dlaczego nie...chętnie zapytałabym się go czy dobre odnosze wrażenie że niespecjalnie mu zależy na tym abyśmy sie lepiej poznali, bądź też przestało mu zależeć. Jeśli tak zapytam to istnieje ryzyko że wyjdę na desperatkę, a ja przysięgam że nie jestem zdesperowana znajomością z nim tylko najnormalniej w świecie chce wiedzieć o co kaman bom za stara na podchody:O

tak, chciałam, a teraz to już nie wiem, czuję że też coś we mnie przygasa, mimo tego że naprawdę było kilka fajnych momentów wliczając w to samo spotkanie się:) i koniec naszego ostatniego spotkania. Teraz już nie wiem sama Aneri:O ma kilka rzeczy, które mi się w nim niekoniecznie podobają, nie chodzi o wygląd. Widzę, że brakuje mu trochę inicjatywy. Zauważyłam to już ostatnio. To ja ciągle mówiłam: może wstąpimy tu, może pójdziemy tam. Ciągle mówił o swojej pracy magisterskiej - modelu jakiegoś samochodu, tłumaczyłam to tym ze być może był zestresowany, a później rozmowa się rozkręciła i było ok - no zresztą tak jak pisałam wcześniej. Koniec był bardzo fajny wręcz....ale czuję że może on robi coś na siłę, a może coś kręci, a może ja mam coś w glowie nie tak. najgorsze jest to że teraz to już kompletnie nie wiem co zrobić z tym weselem. Przez moment naprawde myslałam że może być fajnie.

rozmawiamy rozmawiamy a owszem....z przerwami kilkunastominutowymi i bynajmniej nie o tym kiedy się zobaczymy i co tam słychać tylko właśnie mi pisze, że przeczytał na onecie o tym że jest dużo gejów:O

właśnie rozmawia ze mną na gg. Sam zaczął rozmowę a odzywa się teraz raz na 10 minut średnio i pisze, że jeszcze czyta książkę. Najchętniej zapytałabym się go wprost: 'Kuba powiedz mi prosto z mostu ty nie jesteś zainteresowany jednak tą znajomością prawda?' bo nie lubię zgaduj zgadula i takich rzeczy tego typu. no ale przecież tak nie zrobię no bo jak:O niecierpię tego.

jest też film na podstawie książki i polski tytuł to chyba "przekleństwa niewinności"..... jest to retrospekcja, historię opowiadają dwaj bracia - sąsiedzi pewnego państwa u których rozpoczęła się seria tragicznych zdarzeń, a zaczęło się od samobójstwa właśnie najmłodszej córki. Z biegiem zdarzeń dowiadujemy się od tych chłopców coraz więcej o tej rodzinie itp itd:)

skończyłam oglądać tego 'the reader' , super podobał mi się. Teraz kończę czytać 'samobójczynie' ciekawa książka, poruszająca, pewnie też zobaczę film niedługo.