brunetka_z_kręconymi_włoskami

I to w związku z tym baranku głupkowaty (przepraszam Kamilko, ale to w żartach :P) że nie chcę cierpieć i nie będę ! Pocierp sobie teraz tak jak ja ! Załatwię Cię na buro :P

Samych przyjemności. Telefon w kąt! :) Dobranoc :*

Tak :) my tu jesteśmy sobie wesołe (prócz załamanej, bo ona bidulka bardzo się smuci - niepotrzebnie), a te głuptasy siedzą w ciemnych kątach i słuchają dołujących piosenek :P jak mówi mądre powiedzonko "w kupce siła" JESTEŚMY SOBIE BABKI W KUPCE :):) Mój np ma opis Timbaland feat. Katy Perry If we ever meet again. Hehe :D No właśnie.. if if if :D

Trochę przesadził, aż chciało mi się śmiać jak to wczoraj mówił. No ale nie wypadało :) Ja tam jestem taka, że jak mnie coś boli to mówię. Czasami sobie pokrzyczę, ale pamiętliwa nie jestem. Szybko przechodzi i jest kolejny dzień. A oooon?? Ooon by się zastanaaawiał, myyyślał, maruuudził.. Ja jestem wesoła i bezpośrednia :) A on wszystko w sobie trzyma. Jemu jest źle. Nie mi :D

Już miałam nadzieję, że przyszedł sms od niego :P a to urwał nać nie od niego :P:P:P

hehe dziękuję i to wszystko wszyściutko dzięki Wam moje kochane babeczki :):*

zagląda sobie :) sprawdza, czy z nikim nie filtruję :P jest kochany, ale czasami tak bardzo go nie cierpię chciałabym zobaczyć waszych chłoooopców :)

On wie, że kręci się koło mnie kilku facetów. Wie, że się im podobam. Ale nigdy nie dałam mu powodu do zazdrości, bo zawsze byłam lojalna i wierna. I powiem Ci.. on jest trochę zadufany w sobie. Uważa się za przystojnego, inteligentnego faceta. W sumie ma rację, ale przez tą cechę charakteru będzie mu trudno dopuścić do siebie myśl, że tak łatwo zrezygnuję z WSPANIAŁEGO-NIEGO :P Wiem co mówię :) znam go rok :P

Oo mam na studiach dwie super koleżanki, obie są z Radomia :) świetne dziewczyny :) Ty tez jesteś bardzo fajna, to miasto musi mieć coś w sobie :D Piesek dziękuje :) Tak sobie myślałam spacerując, że popełniłam błąd podczas pożegnania. Zapytałam czy istnieje możliwość, że nie będzie chciał do mnie wrócić. On wymijająco odpowiedział, że z mojej strony też istnieje taka możliwość. I tu mój błąd "kocham Cię i na pewno nic podobnego nie przyjdzie mi do głowy". Upewniłam go więc w przekonaniu, że mnie ma i starać się nie musi. Było to nawet swego rodzaju przyzwolenie do jego dalszych starań obwiniania mnie i zgrywania wielce zranionego. Błąd jest poważny, bo była to jakaś obietnica.. ale zaczynam mieć wątpliwości. Teraz pojawiły się one u mnie. Czy naprawdę zasłużyłam sobie na takie traktowanie? Czy wraz z jego odejściem zostanie mi odebrany tlen? No nie.. Mówię Wam.. przechodzę chwile buntu :P I nie wiem, czy czasem, gdy się już spotkamy, on łaskawym tonem powie "możemy spróbować jeszcze raz" nie powiem "ale ja nie chcę" :) coś się ze mną dzieje...

Oooh i czekam na sms "kocham Cię, zrozumiałem to, bądźmy razem i skończmy z tą dziecinadą". Byłoby cudownie :) Jaaaaakie to nierealne :D

Kamilka idę na spacerek z pieskiem. Do zobaczenia mam nadzieję później :) i smęty na boki ma się rozumieć! :)

Ja też zaczynam tęsknić.. ale co mamy zrobić? Przecież nie bedziemy do nich pisać, prawda? :P:P

Po co mieliby tu wchodzić :P Oni nawet nie wiedzą, że taka kafeteria istnieje :)

Hehe cześć Kamila :) od razu jakoś lepiej :P

Kto się zdradzał? :)

Nie może! Po to tu jesteśmy, tak ? :) Jego pani - jak masz na imię? Ja jestem Agata :)

A u mnie cały czas cisza :( :( chyba faktycznie ma mnie dość :P

Załamana na litość Boga miej szacunek do siebie!! Prosimy Cię, nie pisz do niego! Ustal sobie taką granicę.. nie wiem.. daj sobie tydzień. Tydzień ani słowa! Przecież on Cię zna, widzi, że to tej pory zawsze ulegałaś. A tu nagle zmiana. Jak napiszesz to nawet tego nie zauważy. Jak znikniesz popadnie w konsternację 'co się z nią dzieje?? przecież nigdy się tak nie zachowywała' I JEŻELI DOJDZIE DO WNIOSKU, ŻE CHCE BYĆ Z TOBĄ TO WRÓCI NA KOLANACH. Jeżeli nie to nie będziecie razem. I nic nie poradzisz. NIIC Kobietko!! Zaprosiłabym Cię na herbatkę, ale pewnie daleko mieszkasz

Wiesz ile czasu trzeba poświęcić na napisanie mądrego rzeczowego smsa? Chwilę. Taki jest zabiegany? Nie usprawiedliwiaj go..

Nie mówię, że to dobrze, oczywiście, że żałuję, że pozwoliłam się wyprowadzić z równowagi, ale w zaistniałych okolicznościach czuję się usprawiedliwiona. I dlatego coraz mniej rozumiem Jego postępowanie. On jest delikatny, mamusi synuś, ale za czyny trzeba czasami płacić!

Powodzenia załamana!! I pamiętaj, nie pisz do niego, myślę, że nie powinnaś pisać nawet gdy on zrobi pierwszy krok. Może zrobi drugi i trzeci? Jak odpiszesz to nigdy się tego nie dowiesz - czy mu na Tobie tak naprawdę zależy. Odpocznij w domu, oderwij się od tego wszystkiego. Głowa do góry. Chłopców cała masa :)

Tyle osób Ci mówi, żebyś nie pisała. Coś w tym musi być. Ja też Cię proszę, miej swój honor (bo tak to się nazywa) i nie pisz!! Choćby się waliło!! Pisz z nami :)

Co mu napiszesz? Wiecie co? A ja teraz patrzę na to z innej strony. I wiecie co czuję? Gniew. Przestałam patrzeć na to z tej perspektywy, że to moja wina, że ja źle zrobiłam. Wcale nic wielkiego się nie stało. Gdybym uderzyła go bez powodu, albo z jakiegoś błahego widzimisie - rozumiem. Ale przypominam sobie tamten dzień. Przyjechaliśmy do jego brata. Chłopcy pili, pili, pili.. palili trawkę (ja tego nie akceptuję, nienawidzę takich osób, dlatego byłam rozżalona na mojego chłopaka, że też palił). Jak już był mocno wstawiony to przyznał się, że z kolegą wcześniej również popalał. Po prostu świat mi się załamał. Jestem strasznym przeciwnikiem tego świństwa. Chyba nawet zdradę bym łatwiej wybaczyła..naprawdę! Postanowiłam się też upić (na smutno, ale żeby nie myśleć o tym wszystkim). No i się upiłam. Poszłam sobie do kuchni i siedziałam sama. Było mi źle. Przyszedł jego brat z papierosem (jak myślałam). Palę, więc wzięłam od niego. Ale to nie był papieros. Mocno się zaciągnęłam. I zaczął mi się odlot. Byłam przerażona. Myślałam, że umrę, bo nigdy nie miałam z tym do czynienia! Tego się nie da opisać. W końcu wyszłam z tego stanu, ale trzęsłam się jak galareta. Mój chłopak przez cały wieczór nawet nie spojrzał w moją stronę. Miał brata, kumpla, to było okropne. To wszystko było takie straszne dla mnie!! No i pokłóciliśmy się.. stało się co się stało. I on mi teraz mówi, że stracił do mnie uczucia, zaufanie.. ON STRACIŁ? Przecież to zwykłe odwracanie kota ogonem. Jestem porządną dziewczyną, z dobrego domu, studiuję prawniczy kierunek, mam stypendium naukowe, plany, ambicje, jestem wierna mimo, że wielokrotnie miałam okazję do zdrady nigdy nawet o tym nie pomyślałam, jestem lubiana, miła... mam swoje wady, ale myślę, że jestem porządną dziewczyną, która się szanuje. Każdy wie, że w dzisiejszych czasach różnie bywa z tymi dziewczynami. I on teraz przez taką rzecz stawia pod znakiem zapytania cały nasz związek? To po prostu nie mieści się w głowie. Jestem zła. Chyba było mu po prostu ze mną za dobrze! Koniec! Jak ja mu nie odpowiadam, to musi szukać gdzieś indziej. Ja sobie bez niego poradzę.

w życiu Krytyka jest konstruktywna, fajnie, że poświęciłaś tą chwilkę i napisalaś jak sprawa wygląda z Twojego pukntu widzenia :) Nie sądzę, żebyśmy do końca życia się męczyły przy tych chłopakach, jeżeli nic się nie zmieni. Dlatego możliwe, że kiedyś spełnimy Twoje postulaty. Narazie mamy inny plan działania, który odpowiada zarówno mi, jak i Jego pani :) Dzięki jeszcze raz. Naprawdę uciekam. Do pogadania później :*

Pewnie, że dociera :) i my wcale nie chcemy być tak traktowane. A, że praktycznie nic wielkiego się nie stało (nie katował nas, nie wyrzucał z domu, nie wyzywał) to staramy się jakoś radzić z tym kryzysem. Najłatwiej jest od kogoś odejść. To można zrobić w każdej chwili. Ale póki jest o co (a jest) to należy walczyć :) zobaczymy co z tej walki wyjdzie. I już nie krzycz :)