Pure Poetry

nie chodzi o to, że życie jest obojętne, bo nie chcę żyć, ale o to, że już mi wszystko jedno, co się wydarzy:)

:) myslalam, ze jak napisze, ze nie bede zagladac od poniedzialku, to że Tobie bedzie łatwiej:) ale chyba się pomyliłam...:) i nigdy nie wątpiłam, że będziesz za mną tęsknił...:)

zabolało Cię to, co pisałam? nie chciałam:(

ja i tak krótko...:P bo tylko do 3.00:D myslalam, ze dam rade dluzej, ale oczy mi sie zamykaly, no i juz pisalam od rzeczy:)

byłam, ale niedługo:) jestem dziś lekko trzaśnięta:)

baloniku mój malutki, rośnij duży, okrąglutki...:D

jak tam leśny jogging? ;) wypalił? czy raczej powłóczyłeś szkitkami? ;):P

i to jeszcze jakie:D:D

jakieś się pojawiło, a obok niego drugie:D

to ta godzina;)

:D

i niech zawsze będą z Tobą...:) pa.....

i.... uśmiechy ślę niezmiennie:):):)

u mnie jeszcze słonecznie:) pa, przyjemnosci życzę...:) :)

tak, napowietrz się koniecznie...:D wychodź do słonka:D

choć romans z patelnią moglby byc gorący:D:P;)

leć, Marcinekkk, odpoczywaj i może wreszcie pobiegaj po lesie, to Ci z głowy wyszumi troszki to i owo;) ja chyba też uczynię podobnie, tylko w tempie wolniejszym, bo spacerując;):)

może być nawet w sloniki, serduszka, w co tam chcesz:P;):D

a zlitujesz się i Ty, hihi? :P;):D

:D:D z tego oczarowania wyjdzie Ci pyszny obiadek:D:P;)

rzadko jadam naleśniki, bo nie mam czasu zrobić, czasem rodzice się zlitują:D

patelnia jest, a jakże:D:P ooo, ja lubię takie podsmażane na masełku, są takie chrupiące:D:P;)

taaak, a ja Ci uwierzyłam:D:P;) i oczami wyobraźni widziałam jak smażysz te naleśniki, w fartuszku w kwiatki:D:P;)

nie muszę czarować, już dawno Cię oczarowałam:P;):D

ale to Ty pochwaliłes się talentem kulinarnym:P:D