Pure Poetry

w jakiej jestes formie? spiacy?:) ja chwle moge jeszcze posiedziec, ale pewnie nie do 5.00:P

byś od razu jak magnesem...:D

ja tez nie slodze:D mowiac, ze i Ty jestes cudowny:D

miales kompa:P moze sie juz gdzies wczesniej spotkalismy realnie;)

wiec milo mi, ze moglam zrobic dla Ciebie te dobre rzeczy, ze Ci się przytrafiłam;):D

mysle sobie, ze 6 lat temu.. moze wcale nie gadaloby sie tak dobrze, przez te lata zmienilismy sie na pewno, moze cala esencja tej znajomosci polega na tym, ze wlasnie - mimo watpliwosci -przytrafila sie nam w odpowiednim momencie i zaden nie bylby rownie dobry...:) moze oboje tego potrzebowalismy...:) oczywiscie rownie dobrze w kazdyej chwili zycia bysmy sie dogadali, w koncu bratnie dusze...;)

ja nie wiem gdzie Ty sie wtedy szlajałeś:P;)

chichot losu, a to łobuz jeden:P:D

ja tu bylam 6 lat temu:P:D

a co do romantyzmu, moim zdaniem, od samego poczatku tutaj taki byles... moze jestes caly czas, tylko nie zauwazales tego romantyzmy juz w sobie...:) skoro twierdzisz, ze sadziles, ze juz nie musisz? ajj, nie wiem czy zrozumiale napisalam:)

zadrwił...? :)

tu wszystko jest niezwykłe..:) badz taki romantyczny juz zawsze;)

moj Ty romantyczny Marcinku:)

jeśli jesteś szczesliwy to najwazniejsze...:):D wiem, że duzo pracujesz, moze to miales na mysli, ze to Ci wiele rzeczy przyslania w realu...:)

znasz mnie, bo Ty sam jesteś podobny:) wiadomo, że z pewnymi roznicami... ja bywam zołzą i mam duzo negatywnych cech, ktorych tu nie widac...:) ale jest w nas taka sama wrazliwosc...:) tak czuję:) Twoja obecność sprawia, że wypływają ze mnie same najlepsze cechy, mysli:) mowisz, ze ja tez dzialam tak na Ciebie... to chyba najbardziej niesamowite...:)

skoro już znowu wiesz jaki jesteś, zapamiętaj to uczucie i bądź wlasnie taki...:)

to zabrzmiało jakbyś nie był szczęśliwy... w swoim życiu:) mam nadzieję, że to mylne wrażenie, bo pragnę Twojego szczęścia... chciałabym wiedzieć że się uśmiechasz...:) nigdy nie bądź w życiu za bardzo poważny, trzeba żartować, śmiać się i ubarwiać życie...:) ja się ciągle wygłupiam;) ja też lubię te rozmowy...:) czuję się tu z Tobą dobrze...:) i ciepło mi...;)

nigdy nie będę żałować...:) uważam, że było i jest warto:)

no, jak do tej pory hamulec nie działał:P:D

będzie mi smutno na pewno... pewnie Tobie przez jakiś czas także;) ale nic nie możemy poradzić:) nie mysl o tym, skup sie na swoim zyciu, na tym, co dobrego Cię czeka:) to jest najwazniejsze...:)

to prawda, gdyby czlowiek mogl zahamowac w porę;) ja wiedzialam, ze tak bedzie...:P to tez kiedys bylo na liscie trojki...:)

nie chce zebys robil cos przeciwko sobie, czy tez mial przeze mnie klopoty, dlatego jesli nie bedziesz mogl utrzymywac ze mna kontaktu, to zrozumiem... i nie staraj się dla mnie tego robic...:) nie moglabym nigdy o to prosic, ani tez nie oczekuje tego...:) jedyne co, to jest mi smutno i jest to dla mnie trudne... bardziej przez to, ze nie pojmuję sytuacji i ze wiem, ze to się skonczy...:)

prezpraszam, że znów jakieś swoje przemyslenia snuję...:) ale akurat ten temat nigdy nie będzie dla mnie radosny...:) a miało być dzisiaj lajtowo;):D

wiem, ze mowiles i wiem, ze to zrobisz:) ale to nie zmienia faktu, że o tym mysle i się zastanawiam i obawiam:) nie powinnam tego mowic, bo nie chce zebys sie czul przez to jakos zle... ale musisz to wiedziec:)

parę to nie dużo...:)