Ai

Ja tez tak zrobiłabym jak Dorotella(napisalam dobrze). niby, że wyszłaś na miasta w swoich sprawach, zobaczyłaś ich, to przyłącz się do nich i pogadajcie, zachowaj spokój, żadnej awantury, jedynie miły uśmiech. Na pewno oboje zbaranieją. Jestem ciekawa czy ta nastolatka wie, ze jej nowy znajomy ma żonę? Ona ma 15 lat, pedofilia gwarantowana i problemy. Pozostaje się łudzić, ze to zwykle spotkanie, żadna randka. Witaj Aktor! Cieszę się bardzo, że masz nową znajomą i jest na razie bardzo dobrze. Ach, przypominają mi się nasze początki... Ciesz się, ze to ty więcej mówisz, a nie ona, może nie zamęczy Cię swoim gadulstwem. <śmiech> Nawet macie takie same sny, ciekawe czy i was telepatia połączy?

Miłość tak szybko się nie kończy od tak, zwłaszcza tak długo trwała, to nie był ten, takich kwiatków jest cały świat, nie ma co płakać czas rusza na łowy. ; )

Dortello! Niech płaczę, przestanie gdy zrozumie, ze to nic nie da. Sam siebie pogrąża. Zamiast się przejmować mamą, nim i innymi rób co dyktuje Ci serce, każdy ma prawo do miłości, a tylko ty wiesz jak było naprawdę, czy go zdradzałaś czy nie i to jest najważniejsze, abyś Ty i On znali prawdę, reszta nie musi. Ty popełniasz błędy prawie każdy chętnie Ci je wytknie. Przygotuj się psychicznie na kąśliwe uwagi.

Schizy, skoro Cie podwozi to nie jest tak źle, przede wszystkim uśmiechaj się, bądź miła, szczera, patrz mu w oczy. Zwłaszcza jak jest zimo to mogłabyś zrobić "brr", że jest ci zimno i spytać czy w ramach podziękowania i rozgrzania nie wypiłby z Tobą herbaty, skoro jest taka paskudna pogoda, zimno, pada deszcz, a ty chciałabyś się odwdzięczyć jakoś za podwiezienie i unikniecie tych niedogonień. Zwykła rozmowa, trochę się zaprzyjaźnijcie, potem mały flircik, podteksty, te ogniki w oczach. Co do mojego związku to mam gdzieś co mówią inni, wcześniej, dokładniej na początku, trochę mnie to drażniło, bolało te uwagi. Mimo wszystko tkwię przy nim. mam obawy, aby moi rodzice nie dowiedzieli się o nas. Zdecydowałam, że nie będę ich informować o moim związku póki co. Nie chce żadnych komplikacji. On mnie chciał zabrać na rodzinna imprezę, ale to było zbyt wcześnie i zbyt późno mi powiedział o tym. Może w tym miesiącu poznam jego rodzinę. Może w święta? Nie wiem kiedy... przyjemne spotkanie i miłe to raczej ono nie będzie. Nie chce przedstawić go moim rodzicom, bo to jest wszystko świeże, wiem, że różnica wieku przeraziłaby ich. Właściwie tu nie chodzi tylko o wiek, ta różnice pomiędzy nami, ale o wiarę. Różnice w poglądach na temat wiary. T jest największy problem w wierze.

Pełnoletnia czy nie, liczy się to co masz w głowie. Jestem z nim na poważnie. Wybacz tą moją propozycje, ale to było pierwsze co przyszło mi do głowy. Jak masz problem, taki niby nagły typu spadł Ci łańcuch od roweru, problem z samochodem. Nie wiem.... Cokolwiek. Jak go spotkasz na ulicy, np na przystanku to możesz spytać o autobus, jak gdzieś dojechać... zacznij od takich mało zobowiązujących rozwiązań. Odpowiedni strój to tez świetny pomysł, podkreśl swoje atuty zamaskuj wady, ale nie bądź wulgarna. Delikatny makijaż Uśmiechaj się, spróbuj złapać kontakt wzrokowy spojrzeć głęboko w oczy, uciec wzrokiem, szybko znów spojrzeć i uśmiechnąć się zachęcająco. Nie musisz, jak to mówią, suszyć zębów cały czas, delikatny uśmiech w jego stronę. To wymaga pewnej odwagi. To wszystko co mi przychodzi do głowy, nie wiem czy to działa, co sądzą o takim zachowaniu panowie. P.s Czuje się jakbym pisała poradnik do Pani Domu...

Ewci@ moim zdaniem, dobrze działasz, niech zatęskni, przemyśli to. Dla niego to też ciężka sytuacja, niezwykła boi się pewnie, ma obawy sam musi siebie przekonać. Dortello, niestety nici z tego mieszkania. Moim zdaniem jak najbardziej spotykaj się z innymi, a złe słowa spłucz w klozecie. To zazdrosne baby i faceci mówią takie bzdury, o skakaniu z kwiatka na kwiatek. Ufasz mu, iskrzy między wami, to działaj! Daj szczęściu szanse! Dortello twoja mama ma jakiś średniowieczny pogląd. Rob swoje, nie słuchaj jej. To twoje życie, radzić każdy chce, ale nikt za Ciebie nie umrze. Ja mogę wypowiedzieć się na temat opinii innych na temat związku z starszym mężczyzną. Swojej rodziny nie poinformowałam i póki co nie mam zamiaru, a on swoja tak. Nieprzychylne komentarze były, typu, że lecę na kasę, bo jak to można się zakochać w starszym? Nic z tego nie będzie, bo to gówniara(fakt maja racje, nie czuje się przesadnie dorosła ani strasznie dziecinna, taka wyważona)... Znajomi tez różnie reagowali jedni nie mówili nic życzyli szczęścia, drudzy postarali się być "mili"(mili inaczej). Ludzie będą gadać zawsze, tacy są, trzeba to "Olać"! Ja jakoś wole teraz starszych, mam alergie na młodszych, , którzy wnieśli więcej zła niż dobra do mojego życia. Schizy, może po prostu pewnego dnia poproś go o pomoc, a potem zaproś na kawę, aby odwdzięczyć się. Wiem wydaje się być oklepane i proste jedynie jak się czyta. Zawszę to coś. Mi kiedyś znajomy doradził, abym wjechała w chłopaka rowerem. Młody chłopak, starszy ode mnie. Zawsze o tej samej porze przechodził przed moim domem. Parę razy spotkałam go na ulicy przypadkiem, a potem znikł i rozpłynął się w powietrzu.

Dortella w miarę możliwości podpytam, ale niczego nie obiecuje. Niektórzy ludzie potrafią byle co wcisnąć, chociaż nie dziwie się, jak ktoś potrzebuje zarobić, nie przelewa mu się, to stara się wyciągnąć z tego co ma ile może. Myślę, ze pomysł z przetrzymaniem jej dosyć dobry, ale jak się nie odezwie, to już nie pozostaje nic innego jak rozmowa albo zapomnieć. Każdy ma swój sposób na podryw, do mnie nie wiedzieć czemu przyklejali się starsi mężczyźni. Gdybym ubierała się wulgarnie malowała, czesała wyróżniała, a tu taka prosta babka ze mnie. faceci są dziwni... Dziewczyny, każda z nas ma ten swój sposób na podryw. Ja mam sposób podrywu na "nie podrywanie". Za kumplowanie się i takie przechodzenie do podtekstów czasem... Nie jestem wstanie tego wytłumaczyć.

Niebieskooka, odpuść go sobie, gdyby mu zależało nie znikałby na miesiąc bez słowa. Tydzień, dwa, może coś się stało, ale miesiąc? Myślę, ze to nie jest to czego szukasz, pewnie szukasz stałego, kochającego mężczyzny, a on nie wzbudza mojego zaufania swoim zachowaniem, to jest bardzo nieelegancki moim zdaniem, kompletny brak szacunku. Lepiej, żeby miał dobrą wymówkę jak się odezwie albo wpuść go w maliny. To moja opinia. Co do cytatów... to tak wstawiłam, aby dać wam odrobinkę nadziei, jesteśmy kobietami, nie znamy ich reguł gry, ponoć powiedzieli to mężczyźni, wiec może to jest prawda? Ewci@, nie jesteś żadna kretynka ani Idiotka, po prostu tęsknisz za nim i chcesz z nim być, usłyszeć go, to jest normalne, dlaczego więc masz być kretynką? Ponieważ z wysiłkiem przychodzi Ci odmówienie sobie tej przyjemności zadzwonienia do niego, zmienia biegu życia? Zastanawiam się co Ci doradzić...

Niebieskooka Moze nie wyszło mu z tamtą? A ustalony jest dokładny termin? Skoro nie odzywa się jak do tej pory, to lepiej nie idź na randkę, mi ta sytuacja wydaje się być dziwna. Lepiej poczekaj aż ponownie się odezwie i wyjaśni sytuacje.

Mam kogoś w Łodzi, mogę spytać czy nie słyszałam o tanim mieszkaniu do wynajęcia. Teraz sobie przypomniałam.

Czytałam ostatnio taka ciekawą ksiązkę... "Na początku miej oczy szeroko otwarte i pamiętaj o jednym: jeśli on palcem nie kiwnie, żeby ci zaimponować na etapie zalotów, pokazuje, że nie ma nic do zaoferowania w przyszłości. Takie zachowanie nie ma nic wspólnego z tym, ile jesteś warta. Mówi tylko o tym, co on sam ma do zaoferowania. Ma też związek z twoją postawą. Wysilasz się ponad miarę? Jeśli on ma wiele zapału, ale ty odbierasz mu inicjatywę, nie pozostaje mu nic innego jak się wycofać. " - cyt. z Dlaczego mężczyźni kochają Zołzy

Miejmy nadzieje, że zatęskni i sam zrobi pierwszy krok.

Ewci@, jedyne co mi przychodzi do głowy, to szczera rozmowa z nim.

Witaj Niebieskooka. Cóż wydaje mi się, że byłaś jedna z wielu podrywanych. Nigdy nie miałam zaufania do takich, co po kilku rozmowach już proponują spotkanie albo kojarzyli mi się z desperatami, zboczeńcami lub podrywaczami. Myślę, ze jak odmówiłaś, wydaje mi się to właściwym wyjściem, on przeniósł swoje zainteresowanie na inną. Taka jest moja pinia, chociaż nie wszyscy pewnie tacy są.

Ewci@, po prostu jeśli możesz to zadzwoń do niego, skoro Cię kocha, powinien się ucieszyć. Chociaż mój tego nie lubi, woli jak ja pisze smsy, a on woli dzwonić. Taniej to mu wychodzi. Na początku to jest taki dystans, może ta twoja reakcja na pocałunek uraziła go, nie wiem. Może jest zajęty, ma dużo pracy? Zawszę możesz wykorzystać wydarzenie, jakie Ci się przytrafiło, aby z nim porozmawiać, niby tak spontanicznie. Jak nie wiesz co masz zrobić, to nie pozostaje nic innego jak szczera rozmowa. Ostatnio piszę tylko to "może" i "może"... Aktor, współczuje, musiało zaboleć. Przynajmniej zapamiętasz to na długo i będzie co wspominać. idissssss, no, no, ale z Ciebie kusicielka. Dobrze, że udało Ci się skusić swojego wybranka i wciągnąć w tą grę. Wszystkiego dobrego i oby ta znajomość rozwijała się w dobrym kierunku.