ech ale jaak

Ale ty masz malutkie dziecko, nie odbieraj mu mamusi ;)

No ale tak na prawdę pewnie wszystko się wyjaśni w ciągu roku, dwóch...

Mój mąż w sumie nie wiem...bo on jest tak pół na pół, lubi jak w domu wszystko jest fajnie zrobione, na czas...ale też dla mojego dobra chce żebym się w coś mocniej poza domem zaangażowała i mówi, że nie chodzi o kasę...No a jego mama raczej tez by chciała żebym pracowała, tak jak moja mama...

To jest silne napiętnowane i nieważne, czy kobieta jest wykształcona, czy nie, nawet na wsiach, gdzie praktycznie nie ma pracy...

Też szczerze takie podziwiam, które robią to ze spokojnym sumieniem...nie wiem może to z czasem przychodzi...ale powiem Ci, ze mi jest dobrze, jak jest do momentu, jak nie zaczynam rozmawiać z rodziną ze znajomymi, bo 90 proc. tych ludzi, to zupełnie tego nie pojmuje...

Takie mam skrzywienie charakteru :D

Wiem wiem...ale ja lubię iść pod prąd :D

No może powoli się uda zrobić to tak żebym była zadowolona, ale żeby to nie była jakaś harówka, nie chodzi mi przecież o mega kasę...

Mimo wszystko, ze lubię żywot domowy, to szkoda mi tych umiejętności, które mam, tych lat nauki, no potencjału...

Ale mam to gdzieś, nie dla mnie robota u kogoś :D

Tez wolę facetów jako szefów...może dlatego mam samych braci i wychowałam się wśród ich kolegów :D

Ja bardzo tego nie lubię, tej gry na spotkaniach o pracę...Przekonałam się, że choćby specjalistą świetnym by się było, jak się nie spodobasz ze sposoby bycia ,z charakteru, to i tak pracy nie dostaniesz :D

Pewnie tak ;), jakoś długo się nie staramy, więc póki co spokojnie, tylko dopóki się nie uda, to coś tam się w głowie kołacze, że różnie może być...

Powiem Ci, że co ciekawe ja przez maila dostawałam się do dużych redakcji, ale niestety to okazują się porażki, jak Cię kompletnie nie znają, a ja też nie umiem super się przystosowywać od 1 dnia...

Trochę ostatnio zdałam się na los, a chyba to nie w moim przypadku, jak nie podziałał ostro, to coś w kwestii pracy się nie ruszy...

No raczej długo z dzieckiem byśmy nie chcieli czekać...bo właśnie wiek już jak najbardziej odpowiedni, poza tym nigdy nie wiadomo ile się zejdzie...

W moim też średnio, też nie znoszę łazić!!! Do tego są różne opinie, że łazić, to można za pierwszą pracą, albo jak się np. w knajpie szuka pracy, a jakiejś ambitniejszej ;), inni uważają że zawsze trzeba łazić :D

No i zobaczymy jak kwestia dziecka, bo na razie średnio ;)

Lubię uniwerkowe klimaty nawet bardzo, ale też nie jestem typem skrupulatnego skryby ;), a jednak na socjologii trzeba sporo przeczytać, żeby nie wyjść na ignoranta i traktować to poważne...

Teraz to chyba zrobię tak, że wreszcie ruszę ze swoją stronką, jako portfolio i po prostu może łatwiej mi będzie trafić go gazet, portali, żeby coś zacząć znów pisać, współpracować...nie chce też na siłę coś otwierać.

Nie wiem, nie wiem szamotam się, jakoś też nie potrafię olać tych studiów, to też sporo czasu zabiera...no a myślę o doktoracie, no ale to tak bardzo wstępnie, bo przede wszystkim to o dziecku...

No właśnie, ale trzeba mieć ten pomysł :O

Ok, dzięki za info...

Aha. no u mnie by była pierwsza działalność...no tak to się zmienia, 4 lata to jednak sporo...hmm może pomyślę o tym.

Tylko ja właściwie zupełnie nie wiem, co bym mogła robić, jaka działalność :D