edziulek13

nie idzie tych objawow,nie zauwazac,bo one naprawde sa ja naprzyklad,mam na dzien obecny ,uczucie slabosci,zero atakow,ale tak caly dzien,czuje sie slabo,bole lopatek ,niechec do ruchu,czuje sie poprotu chora...i coz inni moga myslec ze zmyslam,i jestem leniem,nie chce mi sie nieraz zyc,tez tak macie,ze zycie meczy

wy macie chociaz ataki,a ja chodze calymi dniami jak skazaniec,oczy mi sie same zamykaja ,do wszystkiego sie musze zmuszac,nie na tym zycie polega ,boze pomuz mi,mam nadzieje ze mnie wyslucha,do mam dosc,ja tez mam dosc,ale co zrobic,moj maz tez ciagle mowi ,ze znajdzie sobie kochanke bo ja to juz sie do niczego nie nadaje,dlaczego nikt nas nie potrafi zrozumiec,nikt nam nie wierzy ze nas boli,ze cierpimy,czy wszyscy naokolo sa tacy ograniczeni i sadza ,ze my sobie wszystkie dolegliwosci wymyslamy,juz nie wiem

Boze kobiety kocham was ,u mnie identycznie moje stany ,ja nie moge nad nimi zapanowac,ciagle chce uciekac spac,wtedy mi dobrze,moj maz ma mnie dosyc ,teraz boje sie rozwodu,moj maz reaguje juz agresywnie na mnie,ucieka przede mna,mowi ze zle na niego wplywam,boi sie mnie i tego jaka jestem,a ja sie staram o normalnosc,staram sie,ale on widzi ze jednak cos nie tak,co mam zrobic,a ucieszylam sie bardzo ze ktos poruszyl ten temat o mezach,bo noe mialam odwagi,kobitki ,doradzcie mi cos,nie ma dnia zebym nie myslala o tym ,ze to jednak powazna choroba,ale nie wiem jak sie leczyc,pa

hejka,moja cora JULKA ta mlodsza tez miala 4 urodzinki w ta sobote,stres na calego,zaprosila sobie jeszcze 5 dzieci z przeczkola,mialam co robic ,ale wyszlo fajnie,wiesz ja w takich momentach ,kiedy trzeba sie sprezyc to potrafie tez ,tak jak ty,ale tez zdaje sobie sprawe ze to nie jest normalny stan,bo ciagle dziele dni,na te w miare normalne,troche przykre i zwalki,taka mialam wczoraj,glowa promienowala,taki bol,po srodku,na czaszce,do tego,zoladek i nudnosci,moj maz robil kolacje,myslalam ze zyg,uczulenie na zapachy,jakas migrena,przeszla ale to bylo jak umieranie,dzis wstalam,i niby ok,ale mam lekkie bole kregoslupa,ach dyskomfort na calym ciele,mrowienie dloni,bole miesni,mysle ze to tez depresja sie do mnie przyczlapala,bo kocham spac,a najlepiej to bym z luzka nie wstawalA

hej,co z wami ,ta dobrze,czy tak zle,slabo mi dzis caly dzien,wszystko widze jakby rozmazane,i nie mam juz sily,napizscie cos

boze nagle mnie naszlo dziwne uczucie leku,bezradnosci,jakis nieuzasadniony strach,i mam sucho w grdle,bola mnie kosci i jakos serducho dziwne jakby slabo bije ,boje sie ze ,cos mi bedzie,caly dzien bylo w miare ale teraz jest nieciekawie,i co mam zrobic nie mam komu otym powiedziec,moj maz reaguje juz podenerwowaniem,jak mu o tym powiem ,on mysli ,ze ja sobie wymyslam z nudow,wy wiecie jak to jest,chyba zaraz ciepla kapiel i do luzka,

rozumiem twoj strach o dziadka,lecz jest to strach uzasadniony,lepiej z takim zyc niz z nieracjonalnymi lekami,to jest wielki ciezar kiedy ktos bliski choruje,masz zatem konkretne powody i masz prawo bac sie,ja jednak boje sie o bliskich ktozy sa zdrowi,boje sie co bedzie kiedy zachoruja i czarne scenariusze,to jest nieracjonalne i zabiera duzo energi zyciowej.buzka pomysl ze to normalne bac sie w twoim przypadku,i kazdy by sie bal w takiej sytuacji,wiec pozwol sie sobie bac,wtedy twoj lek bedzie bardziej do zniesienia ,bo bedziesz w zgodzie ze swoim sumieniem,pa

Sluchaj Bianka u mnie to jest roznie ,nieraz byla prawdziwa tragedja,ja dziki,sploszony czlowiek w ktorego oczach widac bylo lek,brak orientacji ze strachu,i inne,ogladanie skory,migdalkow ,wieczne poszukiwanie symptomow,meczenie bliskich ,marudzenie o chorobach i silne przeswiadczenie ze to jednak cos,i napewno odejde z tego swiata,wychodzilam myslami daleko,co bedzie po mojej smierci,co z corkami,kto ich bedzie czesal,przeciez tylko ja to umie najlepiej,wiesz mialam juz ciezkie stany.Teraz na szczescie,rzeczywiscie ze mna lepiej,ok ,mam jeszcze bole plecow,lopatek,ale to ma takie depresyjne podloze,kiedy nie chce mi sie wstawac z lozka bo po co,jednak jest naprawde lepiej,biore jeszcze 1 tabletke Opripramol,i to starcza,nie wiem czy te tabletki czynia cuda ,czy moj nerwicowy epuzod sie sam uciszyl,ale on napewno jeszcze wroci,jak pisalam mialam nerwice 3 lata temu pomeczylam sie 3 miesiace,potem odeszla,tez za pomoca tych tabletek Opripramol,bralam ze 3 miesiace,pozniej odstawilam bylo ok,zobaczymy co bedzie dalej,dziewczyny piszcie cos,bylo tyle ludzi .a teraz nikt nie chce pisac,potrzebojemy sie nawzajem,mnie duzo daje ta kafeterja,poczucie ze nie jestem sama takim komicznym przypadkiem,ze jest nas wiecej,pa

hallo,kobitki,bianka wspulczuje ci ty z tym serduchem to sie masz,masakra jakas,glebokie oddechy i cos dobrego dla siebie nie tylko dzieci ,dom,obowiazki i dazenie do perfekcyjnej pani domu,trzeba stworzyc sobie bezpieczenstwo i spokoj w domu ,unikac niemilych osob,wszystko dobrocia i sproboj widziec tak swiat przyjaznie,wiem to brzmi nierealnie i smiesznie,ale wiesz jak mi sie z serduchem zaczynalo,a mialam tylko ciezka klate i momentami takie szarpniecia dzwne ale tylko nieraz,kumpela mi opowiedziala o takim nurcie mysleniowym ktory nazywa sie huna,poczytaj o tym i sproboj znalezc cos dla siebie,nic sie nie dzieje bez przyczyny i tak ma byc,nasze nerwice tez nie sa bez przyczyny,mamy wewnetrzny konflikt ,w tym co sie dzieje i czego bysmy chcialy,tak powstaja rozne nerwice z konfliktow naszych wewnetrznych trzeba siasc i pomyslec jak jest,a jak bysmy chcialy zeby bylo,i malenkimi kroczkami dazyc do tego zeby bylo lepiej ,to prozaiczne.ale mi pomoglo,mam swoje rytualy ktore daja mi poczucie bezpieczenstwa,takze serduszko mi odpuscilo,mam tylko moje fobie na choroby ,ktorych tez musze sie wyzbyc,nie jest zle,tylko rano u mnie jest najgorzej ,ale tez to pokonam,pa buzka

Czesc nerwuski,cos nikt,nic nie pisze,nikomu nie jest zle,wiecie nie wiem od czeko to zalezy,wczoraj mialam boski dzien,jak dawniej,duzo energi,zero zastanawiania sie nad symptomami,jak dawniej i juz chcialam,mialam nadzieje ,ze tak zostanie,dzis wstaje bez ochoty do zycia,dzieci wyprawilam do szkolycore,druga do przeczkola,i siedze tu sama biedna,z lekkim niepokojem w zoladku.i mysle czy ze mna wszystko ok,i boje sie,ten lek powoduje ze nie mam energi witalnej,bola mnie stawy,nogi,jest to bol delikatny,ale odczuwalny,zoladek taki jakbym miala treme,czegos sie bala,najchetniej bym sie schowala pod koldre i odlaczyla myslenie,ale ja tak nie potrafie,musze ogarnac dom,zrobic papu,corka ma w sobote urodziny 4 musze powoli myslec o przystrajaniu jej pokoju,przyjda dzieci z przeczkola,jest troche tych obowiazkow a ja mam ciezki smutek w sobie i osamotnienie,jestem teraz sam na sam z moimi lekami,zaraz zabiore sie za robote to mi troche przejdzie moze,kobitki tez tak macie,bianka i oliwinka skrobnijcie cos,bianka masz 4 dzieci i slaba psyche jak ty to wszystko ogarniasz,musisz byc i tak silna ja bym sie przy 4 rozlozyla,pa

nmialam te leki nie dlugo,bo ze 3 miesiace,nie 32 ,sorry,pomylka,32 miesiace by mnie zabily,hi,hi

A co do wypowiedzi Cehli tez to mialam 3 lata temu ,kiedy mialam epizod nerwicowy,boze jak to rozumiem,byla ladna pogoda,male dzieci,potrzebojace ruchu,w domu nuda,a ja sie balam z nimi wyjs na plac zabaw,bo mialam obawy ze zaslabne,lub straceorientacje,tragedja,prosilam siostre zeby z nami szla,lek wszechobecny,mialam te stany nie dlugo ,bo ze 32 miesiace,potem bralam lekkie uspakajajace,opripramol,jedna dziennie,dzialaly jakby przeciwlekowo,bralam je ze 3 tygodnie,porobilam badania na to nieszczesne jelito grube,wyszlo dobrze i nerwica mnie opuscila,na 3 lata,do teraz ,teraz mam znowu,tylko objawia sie inaczej,nie boje sie juz wyjc z domu,mam raczej dolegliwosci typu bole miesni,suchosc ust,dusznosci,ciezka klata,i dlatego boje sie o swojw zdrowie,ale te strachy przed wyjsciem z domu tez znam

Wiesz,z tym hivem to jest moja Fobia,narazie za bardzo sie boje robic badanie,krew mam regularnie pobierana ,wsio w normie,a typowe na hiva jeszcze nie ,bo co jak sie okaze ze tak ,boze az gesiej skorki dostalam,nie choruje,nie zaziebiam sie czyli moj uklad odpornosciowy dziala,a zakazona mogla bym byc przed 11 laty i nic,bóza to tylko fobia i nerwica,tak mi mowi rozsadek,lacz sa momenty sama wiesz boisz sie ze dzieci zostana bez matki,cholera zkad mi sie to bierze ,zawsze bylam dusza towarzystwa,zreszta do tej pory ze mnie gadula,tylko te shizy troche mi dokuczaja bo zaczynam sie bac,a moze jakos je pokonam znowu,pa

Bianka czuje ze my jestesmy z tej samej gliny,wiesz dzisiaj mialam dziwny dzien,czulam sie jak dawniej ,calkiem normalnie,bylam z kumpelom na miescie w H&M kupilam sobie wreszcie pare ladnych szmatek i wrucilam do zywych,ale i tak mysle ,to sa takie natretne mysli ,ze i tak jestem ciezko chora,ale mniej sie boje ,wiesz az glupio mi sie przyznac,3 lata temu myslalam ze mam raka jelita grubego,bo problemy z wyproznianiem,duzo symptomow sie zgadzalo,zrobilam badania ,ok,uspokoilam sie mialam spokoj do teraz,teraz od 3 miesiecy mysle ze mam hiv ,chore co ,jestem od 10 lat po slubie ,wierna,maz tez,ale boje sie co wczesniej mialam z 10 chlopakow ,roznie bywa,od 20 do 26 lat bylam panienka,teraz mam 38 lat i shizy,a zaczelo sie ze moja cora 4 letnia miala zakazenie bakteryjne i grzybem na glowce ,teraz juz wszystko dobrze,miala strup na glowce ,sracila troche wloskow,odrosly,a ja zwariowalam,bo hiv i grzybica ,gdzes czytalam ze to symptomy i tak sobie poukladalam,tak moja corcie juz zarazilam,teraz obserwuje ,meza ,2 corki i sprawdzam symptomy,tragedja,mysle ze to jest niemozliwe ,ale jednak strach siedzi,teraz juz wiesz jaka wariatka ze mnie,pa

Boze Bianka,mam jak ty tez sie boje ze ja jednak mam powazna chorobe,tyle symptomow,tez sie pocieszam czytajac ze ktos tak ma,jestem hipohondryczka,piszac teraz tez mam glebokie przekonanie ze mam cos innego niz nerwy ,teraz nie moge pisac ,bo ide do pracy,napisze pozniej,buzka

a tak wogole mam tez tak jak ty Bianka,wsluchuje sie w swoj organizm,i wiecznie cos czuje ,jakis dyskomfort,bole ,klocia ,nakrecam sie ze zo chyba musi byc cos powaznego,obserwuje meza ,dzieci,i mam jakies wrazenie ze cos zlego ,jakas choroba nas opeta,boze teraz mam kaszel i katar ,bez goraczki i ciagle mysle ,co to moze byc,kiedy was czytam to mi sie polepsza,mysle boze nie ja jedna,ale po pewnym czasie znowu leki,ze szlak mnie trafi

boze kobiety,jak bosko,ze sie odzywacie,ta kafeterja to jakas dostawka,ciezko ja znalezc,pisalam na glownej kafeterii,ale tam nikogo nie ma,wiec dzieki,Bianka,Olivinka,ze mnie przyjelyscie do klubu,u mnie katastrofa,wszystko mnie boli ,dusznosci ,slabe cielo,gesta slina,suche usta,czuje sie normalnie chora ,ale nie wiem na co,na wariata,hi,hi.A teraz powaznie cierpie na nerwice hipohondryczna z objawami,przez to wciaz nie moge uwierzyc ,ze to tylko nerwica,ciagle sie boje ciezkiej choroby rakow,hiva itd,wiem ze to moze wydawac sie dziwne ,ale tak mam,moglabym nie ruszac sie z luzka taka slaba jestem,depresja sie przyplatala czy cus,mam to obecnie juz od sierpnia tego roku czyli okolo 4 miesiecy ,mam 2 coreczki Julka 4 lata i Viki 7 lat,prawie nie dzwigam tego wszystkiego,boje sie mam lek wolnoplynacy ,bez atakow,ale to jeszcze gorsze bo czuje sie wciaz do kitu,kobitki Help

wlasnie wstal moja meza,zrobil sniadanko,i pyta jak sie czujesz,a ja k,bo co mam mowic,zero ochuty i motywacji,bole plecow,dloni,nog,zastanawiam sie ,czy depresji tez nie mam,a u ciebie Lucy na odwrot ,ty spac nie mozesz,ja kocham spac,i nic mi wtedy nie dolega,a ten twoj strach przed zamknieciem oczu musi miec jakis powod,pomysl co za lek ,przed czym ci utrudnia zycie,nara,musze sie ubierac i dzieci,bo jedziemy na zakupy

hej,twoja nerwica jest bardzo delikatna,da sie zyc ,mialas kiedys gorzej i z tego wyszlas,i jak,twoja 3 letnia cora jeszcze placze w nocy,moja Julka ma prawie 4 jeszcze nie,i spi cala noc w swoim pokoju,to nie problem,moje strachy maja inne podloze,hipohondryczne,boje sie chorob,rakow,hiva,itd,masakra

U mnie sie pierwszy raz zaczelo,3 lata temu ,kiedy moja corcia miala pol roczku a ja bylam u ginekologa na kontroli i znalazlam ulotke o raku jelita grobego,a zawsze mialam problemy z wyproznianiem,parcie i nic,nie chce sie wglebiac w fizjologie wyprozniania,ale duzo symptomow pasowalo do tego raka,zylam pod cisnieniem tej choroby,wielki strach ,byly momenty ze tracilam orientacje ze strachu,mialam stany odrealnienia,straszne,trwalo to kolo 3 miesiecy ,zrobilam badania ,wszystko oki,bralam opripramol ,takie lekkie uspokajajace,i przeszlo,mialam 2 lata spokoj nie wiedzialam co to znaczy sie zle czuc,az do teraz,moja corka ta 4 letnia miala zapalenie bakteryjne z grzybem na glowie sracila troche wloskow ,znowu odrosly i jest zdrowa tylko ,ja oszalalam,mam juz od 4 miesiecy nerwice hipohondryczna z wieloma objawami ,jak plytki oddech,ciezka klata,suchosc ust,gardla,bole plecow,lopatek,itd,wkrecam sie ciagle w jakies choroby,boje sie i obserwuje meza,dzieci,czy sa zdrowe,mowie ci ,to nie jest normalne,co z tym zrobic

Lucy ja teraz wspolna ogladalam,powiedz mi czemu to forum takie obumarle ,szkoda,jestes juz dluzej na forum,ja poprostu nie mam sie komu wyzalic,moj maz duzo pracoje i ne chce mu glowy zawracac,pozatym wiesz sama naszych shizek nikt nie udzwignie

Hallo Lucy ,moze my popiszemy,narzie nikt nie daje znac,tez masz coreczke ,ja 2 cory ,jedna 4 druga 5lat,sama wiesz ile sly dzieci kosztuja,zreszta ostatnio wszystko co robie wysysa ze mnie wszystki sila,nie wiem ta nerwica daje tyle somatycznych symptomow,oprut tego smiesznego plytkiego oddechu,mam jeszcze wiele innych,pocieszam sie ze nie jestem sama,mialas ciezka nerwice ,bo slysze ,ze z niej wychodzisz,jak to zrobilas

Boze wreszcie was znalazlam,pisalam nainnym forum o nerwicy lecz tamto forum chyba umarlo,nikt nie pisal,wiec witam was kochane nerwuski,jestem jedna z was,i potrzeboje tego forum bo nikt z mojego otoczenia nie rozumie naszych stanow,wiec witam i o zdrowko pytam

hallo ludzie wszyscy wyzdrowieliscie,tak cicho na Forum,co sie dzieje ,napisze ktos wreszcie,u mnie nadal kiepsko,ciagle mam jakies nowe symptomy chorobowe ,i wciaz sie boje ze moze to nie nerwica tylko jakas straszna choroba,sama nie wiem,jakas masakra ,teraz bole lopatek,plecow,autentycznie odczuwalne bole,ktos tez tak ma

Utus ! tez sie wiecznie czegos boje,raczej lek jest u mnie wzechobecny,bola mnie dlonie,suche gardlo,jakby cos klujacego w gardle,bol lopatek,suchosc ust,wtedy boje sie powaznej choroby,smierci,zmian wzyciu,mam tez 2 coreczki 4 i 7 lat ,a ja mam 38 lat,musze miec duzo sily,a ta nerwica lekowohipohondryczna odbiera mi chec do zycia,biore opripranol ,ty bierzesz pripranol,czy to taki sam lek,te tablety jakby troche mnie wyluzowuja,jednak podswiadomosc przypomina wciaz o strachu przed ...sama nie wiem ,to chore.Nie znamy sie ,jestem tu wogole nowa,ale mam nadzieje ze bedziemy mogli sie wspierac i pogadac