DIABLICA1981

dziękuję dziewczynom za dokładne i świeże wiadomości z porodów. Wszystko na wagę zlota dla takich mam jak ja- lada chwila rodzących. ja też mam wiadomości. Jestem po wizycie u dr Młodzianowskiej. dziś zaczęłam 37 tydzień mimo to jeszcze nie moge tam rodzić. DOPIERO PO UKOŃCZENIU 37 TYGODNIA. taką dostalam informację od dr. Potwierdziła jednak, że zdarzają się przypadki kiedy pacjentka pojawia się przed ukończeniem 37 a oni mimo to ją przyjmują, choć niechętnie, bo później maja NFZ na głowie (muszą się tłumaczyć z tych porodów) W razie skurczy mam dzwonić lub przyjechac o każdej porze dnia i nocy, w moim przypadku wcześniej niz później, bo drugi poród może szybciej się potoczyć. nastepna wizytę mam za 2 tygodnie.

DZIĘKUJĘ BARDZO ZA ODPOWIEDŹ::))) tO WYGLĄDA na to, że już mogę być spokojna. Porodu się nie boję, to mój 2. Ale zależy mi na urodzeniu w klinice.

No to jest nas dwie do zamartwiania się:) Jutro mam wizytę i postaram się o wszystko wypytać. CHCĘ JUŻ URODZIĆ BO ZWARIUJĘ!!!!!!!

Do lapia : a skąd wiesz, że przyjmą nas na pewno? Ja w ten piątek ZACZNĘ 37 t.c.

DO LAPIA: A jak to było u Ciebie? Zaczęły sie skurcze i dzwoniłaś do nich? Kazali przyjeżdżać od razu? Nie było problemu z miejscem? Robili Ci lewatywę? znieczulenie podaja od razu czy czekaja do większego rozwarcia? Będę wdzięczna za jak najwięcej szczegółów.

Trochę mnie uspokoiłyście. Dziwne, myślałam, że przy 2 ciąży będę spokojna, a tu...panikuję i najchętniej przyśpieszyłabym czas. Chcę rodzić naturalnie, nie wiem tylko czy mi się Synek przekręcił główka. Ostatnio był ułożony pośladkowo. Jestem już taka zniecierlpliwiona...

Słuchajcie dziewczyny, a jak to jest: wiem, że można rodzić w klinice od 37 tyg. Pytanie tylko: po skończeniu 37 czy w trakcie? W ten piątek zaczyna mi sie 37 tydzień i zastanawiam się (bo już złapała mnie panika przedporodowa) czy juz będę mogła tam rodzić czy nie.

DO SIERPNIOWA MAMA 2011 Tak, chcę rodzić naturalnie. Jeden poród (rok temu) już przeżyłam więc teraz jestem nastawiona tym bardziej pozytywnie. Córeczkę rodziłam na wskiej ale miałam prywatnego lekarza. Poród wspominam pięknie. Pamiętam jak sie balam i do 7 miesiaca nie wyobrażałam sobie, że mogę rodzić naturalnie. A potem jakoś dojrzałam do tej decyzji i bardzo sie cieszę. Także teraz też sn. Tym bardziej, że mając dobrą opiekę i znieczulenie, naprawde można cieszyć się ta chwilą. Teraz wybrałam prywatna klinike bo chcę się porozpieszczać (2 ciąże rok po roku i na dodatek przechodzone bardzo ciężko, więc funduję sobie poród jak królowa:)))) A boje się czy doczekam 37 tyg bo od początku mam silne skurcze(choć teraz juz bardzo mało) i musze dużo leżeć (co jest trudne, bo mam w domu 13 miesięcznego Zgredka- córeczkę:)) Jak masz jakieś pytania chętnie odpowiem,więc pisz. Co do zazdrości, ja zazdroszczę koleżance, która jest w 37 tyg:))) Nigdy nie dogodzisz kobiecie w ciąży:)

Usg w 13 tyg. mialam juz przez brzuch. Nie mogę sie doczekać porodu, mam tylko nadzieję, że doczekam 37 tygodnia.a to juz za 6 tygodni. Dziewczyny mam pytanie z innej beczki: CZY KTÓRAŚ Z WAS MA KOGOŚ KTO SPRZEDAJE PODWÓJNY WÓZEK, JEDEN ZA DRUGIM? Mam córeczkę 13 miesięcy a zaraz przyjdzie synek i potrzebuję takiego wózka. Pozdrawiam wszystkie świeże Mamy!:) Niech wam dzieciątka rosną zdrowe!

maga! jak już będziesz mamą podziel się jak najdokładniej relacją z sn na zamenhofa. życzę powodzenia i trzymam kciuki.

dziewczyny a jak to jest z porodem na NFZ w klinice na Zamenhofa? czy jest taka możliwość? Cały czas jestem też ciekawa jak z porodami naturalnymi? Czy kogoś z was odesłano? Ile jest miejsc po remoncie?

ja chcę rodzić na zamenhofa, termin mam na 8 kwietnia. i też się martwię, że mało kto pisze o porodzie naturalnym na tym wątku:(

szczęśliwa mamuśko! a do jakiego lekarza chodzialś? (nie wiem czy pisałaś, chyba nie?). Ja jestem wlaśnie po wizycie u dr młodzianowskiej, która sugeruje poród sn. Czytałam że jest zwolenniczką. Ja nie mam nic przeciwko, porod córci przebiegł cudnie (rodziąłm na wwskiej), więc pewnie i teraz będę rodzić sn. powiedziała mi, że muszę być w 37 tyg.

A mi sie buzia smieję, jeśli Wam się śmieje! Jak sobie przypomnę w jakiej czarnej dziurze ja siedziałam! Nienawidziłam dzieci i nie dotykalam ich nawet u znajomych. Wiedziałam, że jeśli to zrobię, rozsypię się na kawałki...na dodatek raz trafilam na wieczor panienski, gdzie na 10 kobiet 8 było.....w ciąży!!!! Było jak w filmie: uśmiechałam sie, śmiałam a w środku roznosiły mnie demony!! na szczęście zawsze pomaga mi czarny humor i wielka dawka ironii , także wobec tego co mnie spotyka. Ja wylazłam z dziury, Wy tez wyjdziecie. Nie jesteśmy przeciez jakimiś pieprzonymi kretami, co nie? :)

W druga ciążę zaszłam jakieś 4 miesiące po 1 poronieniu. Po 1 poronieniu robiłam wszystkie badania podstawowe, które zalecają lekarze, oczywiście nic nie wyszlo. Po 2 wpadłam w szał i chciałam nawet badac męża i robic badania genetyczne ale otrzeźwiałam i stwierdziłam, że to bez sensu (genetyczne robi sie po 3 poronieniach) i odpuściłam. wzięłam się za to za wyjaśnienie objawów, które od lat mnie męczyły, tj. napadowe, wielokrotne bóle zołądka. Lekarze twierdzili, że to wrzody, na które przeszlam leczenie... Wreszcie trafiłam do specjalisty od usg, który odkrył, że .....mam kamienie żółciowe . Po kilku tygodniach byłam po zabiegu usunięcia woreczka. Bóle, które dręczyły moje ciało (napady po kilka razy w tyg. ) zniknęły jak ręką odjął. Mamy z mężem teorie, że wycieńczona tymi napadami nie mogłam jeszcze utzrymać w swoim organiźmie dzieciątka. Po roku od zabiegu zaszłam w ciążę i mam Córeczkę, teraz, jak wiesz tez jestem w ciąży. teraz, zanim zaszłabym w ciążę, wsłuchałabym sie w swój organizm i sprawdziła objawy kompletnie nie związane z układem rozrodczym. Myślę sobie, że żyłam bagatelizujac te swoje bóle aż do czasu kiedy pewien lekarz z pogotowia nie wysłał mnie do.......psychiatry. tak mnie to wkurzyło, że zaczęłam szukać przyczyny bółów. żyjemy sobie i nie wiemy co siedzi w naszych ciałach i przeszkadza nowemu życiu. Taka jest moja historia. Nie ma potwierdzenia medycznego, bo żaden lekarz nie powiedział wprost: tak, ma pani rację. Wiem, że wiele z was przebadało się od stóp do głów i nic nie znalazlo. Wiem, jakie to bolesne i frustrujące. I drżę na myśl, co przechodzicie. .. Jestem z Białegostoku i tu się leczyłam.

SZCZĘŚLIWA MAMUŚKO GRATULUJĘ!! Jak jest z miejscami? Nie bylo problemu żeby Cie przyjęli? A jak z tymi dziewczynami, które rodziły sn? Po prostu przyjechały kiedy zaczęły się skurcze i tyle? Chciałas mieć cc? Jeśli tak, jak się umówilaś z lekarzem? Nie Było problemów?

Cześć dziewczyny chętnie się do Was dołączę. jestem w 18 tc i już wiem, że to będzie chłopiec. Niestety mam bóle brzucha i skurcze, a ponieważ 2 razy poronilam to kazali mi leżeć. Jest dobrze póki za dużo nie chodzę - na razie nie ruszam się z domu i umieram z nudów i....frustacji. mam 11 miesięczną córeczkę i nic nie mogę przy niej zrobić. Owszem staram się jak najwięcej z nią być, bawić się, karmić ale jak zaczyna boleć mnie brzuch to muszę odpuścić i się położyć. Strasznie mi smutno, że nie mogę jej wziążć na spacer czy ponosić kiedy płacze. Na szczęście ciągle jest u mnie albo teściowa (!!!!!!) albo mama, które się opiekują malutką. Tyle, że mam wrażenie, że nie panuję nad własnym domem i -mimo dobrych chęci- drazni mnie ciągła obecność tesciowej. Ciągle, jak mantrę powtarzam sobie: byle do kwietnia ale czasem po prostu ryczę. Czy któraś z was też leży i ma małe dziecko?

Witam wszystkie Dziewczyny! czytam Wasze wypowiedzi, pełne smutku, pytań i widzę w tych opisach siebie sprzed 2,3 lat. Poroniłam 2 razy w 8 tyg. Byłam załamana i tak jak Wy szukałam wsparcia tu na forum. Przeżyłam wiele miesięcy ogromnego smutku próbując pozbierać się po poronieniach. Czasem myślałam, że oszaleję od natłoku rad, informacji, badań. Postanowiłam, że nie chce już nigdy cierpieć, że nie chcę żyć nadzieją, przechodzić szpitale, liczyć dni płodnych...Zaczęliśmy zastanawiać się nad adopcją ale na to też trzeba dużo odwagi...Jednym słowem DÓŁ. I nagle okazało się, że jestem w ciąży. ZNÓW. Spojrzeliśmy z mężem na test i tylko wzruszyliśmy ramionami, bo nie chcieliśmy się cieszyć. Przed wizytą u gin. w 8 tyg. mialam spakowaną juz torbę do szpitala, bo zazwyczaj szłam od razu na łyżeczkowanie. Lekarz zaczął USG. A serduszko biło.... Kolejne miesiąc póżniej... Serduszko, już większe, biło... Dziś moja Gwiazdeczka ma 11 miesięcy. Spi sobie w pokoju obok. Wymarzona Dziewczynka o której potajemnie śniłam. Powiem więcej.... W moim brzuchu bryka Synek. Jestem w 18 tc. Wymarzony synek męża. Chcę wam powiedzieć, że byłam tam gdzie dziś jesteście Wy. Dziś też jestem przerażona, boję się każdego skurczu ale już mam nadzieję. Nie boję się kochać dziecka, które noszę. Kiedyś szukałam kobiet, które pomimo poronień urodziły dzieci. dziś piszę do Was, żebyście wiedziały, że to jest możliwe, że na Was też czekają małe Gwiazdeczki. Życzę Wam siły. Bo ona jest Wam teraz potrzebna.

njn

Ja tez się zdecydowalam na poród w tym szpitalu, chcialabym rodzić naturalnie. To będzie mój drugi poród, tyle, że wcześniej rodziłam na wskiej. W moim przypadku poród ze znieczuleniem wspominam wspaniale (jak o tym mówie ludzie mi nie wierzą :)). Faktycznie, przy parciu troche bolało ale można to z łatwością wytrzymać ( przez wiele lat miałam ataki kamieni żólciowych i uwierzcie, że to byl 10 razy goszy ból niż ten przy porodzie). Czas oczekiwania na córeczkę w czasie porodu wspominam jako piękne doświadczenie. Teraz chcę rodzic na Z. aby chwile na połogu też były miłe (to juz nie było fajne na wskiej). jedyne czego sie obawiam to CZY PRZYJMĄ MNIE KIEDY PRZYJADĘ RODZIĆ? JESTEM PACJENTKĄ DR MLODZIANOWSKIEJ ALE wszyscy (tzn. znajomi) mnie straszą, że może nie być miejsc. Jednocześnie nikt nie zna osobiscie takiego przypadku. Jak więc to jest? czy to odsylanie to plotka?