chcialabym miec faceta ale nie chcialabym z nim mieszkac, chcialabym zeby byl blisko gdybym chciala po prostu polezec w milczeniu albo chcialabym seksu.
chcialabym zeby nie zwierzal mi sie ze swoich problemow, ani ja nie chcialabym sie zwierzac jemu ze swoich.
chcialabym zeby nie mowil ze mnie kocha i teskni i zeby potrafil zniknac na pare dni tak samo jak ja i zeby nie bylo z tgo powodu zadnych pretencji. ogolnie zeby nie bylo pretensji. chcialabym zeby byl wesoly i szalony i zeby nieobce mu byly nagle postrzelone pomysly i ich nagla realizacja. chcialabym byc dla niego wazna ale zeby mnie nie ograniczal bo kocham wolnosc i niezaleznosc ponad wszystko. chcialabym zeby nigdy nie padly slowa wspolna przyszlosc, slub, dzieci. chcialabym zeby zawsze istniala nutka niepewnosci miedzy nami, zeby nigdy nie pomyslal ze bedziemy razem na zawsze bo to glupie myslenie.
czy taka relacja jest mozliwa? a moze to tylko chory wymysl mojej wyobrazni?
