pandora74

Nie mogę spać, żadna nowość, w telewizji nic nie ma, książka dziś nie wciąga, reszta świata śpi.Im bardziej staram się zasnąć tym mniej mam na to ochotę.Może jest ktoś kto ma podobny problem i ma ochotę pogadać?

maxx-66 dziękuje za te miłe słowa, teraz są mi bardzo potrzebne. Najbardziej boli to że ja się czuje podle a on się świetnie bawi. Kiedyś powiedział że za wcześnie się związał i ma żal do losu ,że nie poszalał więc teraz to nadrabia.Masz rację jestem niedzisiejsza chciałam miec rodzinę, dom jako bezpieczne miejsce do którego chce sie wracac, wspólne posiłki, rozmowy z dziećmi tak aby czuły się ważne, świeta z choinką i ciastem,pracowałam bo lubiłam ludzi kariera niekoniecznie. Tak wiem, dziecinne te moje oczekiwania ale dla mnie były ważne.Teraz patrzę na moich chłopców,śpią mam nadzieję że sama dam radę nauczyć ich jak być dobrym człowiekiem,partnerem, ojcem.W sobotę idę z nimi na trening, grają w piłkę nożną,nie mogę się doczekać naszych wycieczek rowerowych.Psychicznie byłam sama już od bardzo dawna więc chyba powinno być łatwiej... t

Chciałabym aby ten etap płaczu, żalu lęku itd był już za mną. Wiem, trzeba czasu, ale dziś czuje że to co dobre już za mną a teraz tylko wegetacja. Pamiętać o wstaniu,jedzeniu, spaniu, uśmiechaniu.Moi chłopcy mają 10 i 8 lat. Nie tak miało wyglądać nasze życie

Witam, debiutuje jako samotna mama. Mój mąż po 12 latach małżeństwa wyprowadził się aby wszystko przemyśleć a teraz po dwóch tygodniach powiedział ze to koniec.Poinformował mnie przez telefon, acha dał mi wybór możemy dalej razem mieszkać ale żyjemy oddzielnie. Ponoć tak lepiej dla dzieci. Mam sporą wyobrażnie ale nawet ona nie sięga tak daleko.