Alka-Prim

Założony - zapraszam: http://f.kafeteria.pl/temat.php?id_p=4804641

Ok, jeśli was tak strasznie irytuję, to więcej tu nie napiszę. Niby kobiety statystycznie lepiej umieją się wczuć w przeżycia drugiego człowieka, ale jak widać nie wszystkie. Wiedzcie tylko, że płeć jest płynnym zjawiskiem i trudno to zrozumieć kiedy jest się w 100% w jednej albo drugiej skrajnej pozycji. GreenEye73, jeśli chcesz jeszcze ze mną pogadać, to podaj jakiś sposób na kontakt ze sobą. Nb. jesteśmy w podobnym wieku, pewnie temat znajdzie się niejeden :) Odpowiadając na twoje pytanie: tak, w dżinsach, tshircie i z zarostem też czuję się sobą, normalnym sprawnym facetem, z technicznymi umiejętnościami itd. A że czasem tęsknię za tym, żeby wyglądać jak laska, to już nic nie poradzę ;)

Jako przyjaciółka i facet jednocześnie. Facet wyglądający jak kobieta, w dobrze dopasowanej spódnicy itd. Ona wie, że to facet, a reszta świata widzi dwie laski. Ot i tyle ;)

Nie wiem skąd się wzięła moja fascynacja kobiecością, wiem tylko, że tak mam. Nie chcę żadnych zmian płci, po prostu bardzo lubię typowo kobiece elementy stroju, lubię się kobieco ubierać i do tego staram się dostosować resztę wyglądu. Moja orientacja jest w 100% hetero, czyli jako biologicznego mężczyznę pociągają mnie wyłącznie kobiety. Wcielając się wizualnie w postać kobiety zastanawiałem się jakby to było, gydybm stał się obiektem zainteresowania faceta. I nawet miałem sytuację, kiedy pożądliwie przyglądał mi się facet - napawało mnie to odrazą. To jednak zdecydowanie nie ukryte skłonności homo, kiedy widzę wysoką, zgrabną i ładnie ubraną dziewczynę myślę sobie, jak miło by było być przy niej jako kobieta, być jej przyjaciółką albo kimś więcej :) Być może nie poruszam się zgrabnie na obcasach, a może te, których używam jeśli już wychodzę są za niskie, żeby sprawiać problemy (8 cm). Z moją odwagą nie jest tak znów super - zawsze potwornie się denerwuję i rozluźniam dopiero wtedy kiedy uznaję, że ludzie nie reagują na mnie. Tak jest chyba wtedy kiedy ubieram się kobieco, ale przeciętnie i dopracowuję wygląd, żeby nie było głupiej wpadki (np. zarośnięte dłonie albo przedramiona). Na co dzień funkcjonuję jednak jak mężczyzna i jeśli pozwalam sobie nosić coś damskiego to (oprócz bielizny) są to zazwyczaj nierzucające sę w oczy spodnie albo jakaś bluzka. Chyba powinienem się wybrać na kilka dni do Londynu i pobyć nieco sobą na ulicy :)

GreenEye73, ok popiszmy jeszcze tutaj, chociaż zdecydowanie wolę bezpośredni dialog. Ostatnio mam mało czasu dla swojej kobiecej strony, więc za kosmetykami jeszcze nie biegałem. Eksperymentowałem za to ciut z makijażem i rozumiem, że "trening czyni mistrza". Oczywiście męska facjata nie daje poszaleć, być może przydałby się specjalista. W każdym razie nie wyobrażam już sobie rezygnacji z typowo kobiecego stylu ubierania się. Może to dziwnie zabrzmieć, ale wbrew temu, co czuje wiele kobiet, ja akurat nieźle sobie radzę na obcasach i lubię tego typu buty (oczywiście bez przesady, maks. 8 cm). Nie noszę ich jednak za często, bo mnie jeszcze dodatkowo podwyższają, co bardzo zwraca uwagę otoczenia przy - jakby nie patrzeć - bardziej męskiej niż kobiecej sylwetce (poprawionej nieco w biodrach - tyle się da zrobić).

GreenEye73, wydajesz się sympatyczną osobą, która ma dobrze poukładane w głowie. Może się poznamy poza tym forum?

Tytuł bloga jest niezły "Jak pięknie być kobietą". Zawsze zazdrościłem wam kobietom tej trudnej do zdefiniwania powabnej aury, którą się część z was otacza. Może dlatego kiedy spróbowałem jak czuć na własnym ciele dotyku materiałów i krojów uznanych standardowo za damskie, poczułem jaką taką ulgę, satysfakcję, że to jest to, co mi się podoba! A odnośnie wzrostu, zapewne i wszelkich innych cech, które wyróżniają z tłumu. Zdaję sobie sprawę, że może być trudno zachować pewność siebie i równowagę kiedy inni nas źle oceniają, albo zbytnio się wyróżniamy. Trzeba mieć silną osobowość, a nie każdy ją ma z urodzenia. Wiele osób musi się nad tym porządnie napracować. Życzę wam jak najlepiej, wysokie kobietki :) Głowy do góry i nie garbcie się ;)

GreenEye73, dzięki za wsparcie, poszperam i poszukam tych blogów o makijażu. Jeśli znasz konkretne adresy, to podaj proszę. Wygląda na to, że z akceptacją inności jest u nas tak jak z kulturą jazdy samochodem. Kiedy Polacy zobaczyli, że na zachodzie można kulturalnie i przyjemnie, to i u nas zaczęło się coś zmieniać. Dlaczego uważasz, że jesteś za stara na pożyczanie ciuchów?

Hej dziewczyny, to co napisałem jest jak najbardziej prawdą. Przecież ludzie mają różne upodobania co do ubioru, ja akurat tak mam, że lubię i dobrze się czuję w damskich. Może i być to dla kogoś głupie, ale tak mam i nie umiem tego wytłumaczyć. Nie sądzę, żebym był przez to kimś nienormalnym. Wiem, że facet w typowo damskich ciuchach może wyglądać niezbyt ciekawie, dlatego kiedy wychodzę na zewnątrz ubrany w ten sposób staram się wyglądać jak dziewczyna, czyli peruka, makijaż (tego się uczę) itd. obowiązkowo :)

Pozwolę sobie włączyć się w rozmowę. Jestem facetem, wzrost 184 cm. Zawsze interesowały mnie wysokie dziewczyny, a to z kilku powodów. 1. Nie trzeba się schylać po to, żeby się całować. Nie ma to jak usta na podobnym poziomie ;) 2. Uwielbiam ubierać się w damskie rzeczy, tak po prostu zwykle lepiej się czuję. Niekoniecznie musi być od razu sukienka, obcasy i inne typowo kobiece atrybuty, ale damska bielizna, spodnie, czy bluzki to coś, co standardowo wybieram. Od dawna marzę o wysokiej przyjaciółce - źródle ciuchów w odpowiednim rozmiarze. Kupowanie damskich rzeczy w sklepach jest dla faceta zawsze kłopotliwe i stresujące. Próbowałem posiąść sztukę makijażu, która pozwoliłaby mi wyglądać barziej wirygodnie jako kobieta. Nie jest to proste, ale i tak kilka razy byłem już na zakupach odzieżowych jako babka. Bardzo fajne uczucie :)