emmetroad

Serenity Jestes w najlepszym wieku, zeby rozpoczac studia pielegniarskie. Masz b. dobre przygotowanie (socjologia to 30% pielegniarstwa). Studia pielegniarskie, to sama przyjemnosc. Wiedza, ktorej nie da sie ogarnac. Mozna wybierac z calej palety specjalizacji i robic to co cie najbardziej interesuje - wlaczajac w to socjologie jesli zechcesz. To zawod z przyszloscia (szczegolnie geriatria, rehabilitacja i chirurgia kosmetyczna). Zawod bez ograniczen terytorialnych, zarobkowych i edukacyjnych. I wreszcie gromna satysfakcja z pracy. Na poczatek do opanowania: anatomia, fizjologia i patologia. Fizjologia to klucz do sukcesu. Jesli to zrozumiesz, to zrozumiesz juz wszystko. Zycze Ci powodzenia.

Martynka Odwazna jestes. :) Dziewczyny Jezeli cokolwiek chcialam powiedziec ta swoja pisanina na najnizszym z mozliwych poziomow, to tylko to, zebyscie umialy walczyc z systemem, ktory nie jest przyjazny bez wzgledu na to, co by o nim nie powiedziec, zebyscie nie poprzestawaly na licencjacie z pielegniarstwa, bo to nie koniec, a poczatek walki o siebie. Nikt licencjatem z pielegniarstwa Pana Boga za nogi nie zlapal i pracodawcy szczeka nie opadnie. Nasza ocene, miejsca pracy i szczeble na ktore mozemy sie wspiac reguluje wolny rynek (pracodawca), a on wymusza konkurencje. Badzcie konkurencyjne i nie bojcie sie elastycznosci. Jezeli nie macie "kompleksu pomiatania", to nikt wam krzywdy nie zrobi. To zawod jak kazdy inny - specjalizujcie sie i uczcie sie jezyka, wszystkimi mozliwymi formami nauki (nie tylko w pracy). To decydujaca sprawa w walce z systemem. Teraz sa miejsca pracy dla nas tylko dlatego, ze zwalniaja sie one po filipinskich i hinduskich pielegniarkach, ktore wyrzuca sie z Wysp bez zadnych skrupolow, z powodu kryzysu. Te pielegniarki, tez byly wysoko cenione ... Zostaja jeszcze tylko te z wysokimi kwalifikacjami. To, czy jestesmy tu mile widziane, czy nie reguluje potrzeba rynku, unijne i miejscowe prawo. Walczcie z tym jak chcecie. Nie mowie przeciez, ze nie nalezy walczyc w zwiazkach zawodowych, czy byc dumnym ze wszystkiego co polskie. Kazdy zrobi jak zechce. Jedne z nas maja sile przebicia inne nie, rozny jest poziom jezyka, kwalifikacji i doswiadczenia ale trzymajmy sie razem. Nie przenosmy tego "... kolezanko, a ja jestem lepsza od kolezanki..." na wyspiarski grunt. Badzmy realistkami. Realista to ktos, kto patrzy i widzi. Zycze wam powodzenia i osiagniecia zamierzonych celow. Na pewno bede jeszcze pisac, choc moze nie tak czesto. Zauwazylam, ze jest tu za duzo moich wypowiedzi. :) Teraz pozwole wypowiedziec sie innym. :) I jeszcze na koniec: Przepraszam cie Iskro_boza. Nie chcialam cie obrazic ale tez jestem Polka i nie moge sobie pozwolic na to, zeby mnie obrazano - szybko mnie ponosi. Nie neguje twojej postawy. Mozesz na pewno byc dumna ze wszystkiego co osiagnelas i na pewno jestes wzorem dla wielu pielegniarek. Trzymajcie sie

To co dla jednych jest sufitem, dla innych podloga. Innym kazesz brac sie w garsc, a sama ledwie zaczynasz drapac o te swoja s t a w k e. Pozwol ludziom decydowac o sobie samodzielnie i skoncz juz z tym mentorskim tonem, bo mozna pomyslec, ze w pielegniarstwie siegnelas wyzyn, a o ile pamietam, to jest ciagle nursing home. Nie wiesz za ile pracuje i czy ktos mna pomiata ale szybko i bezpodstawnie potrafisz wydawac sady - wrozy ci to "kariere" w zawodzie, ktory opiera sie na czerpaniu wiedzy z faktow. Zegnam

iskra_boza "...Praca taka, jaką chce wymaga od każdej pielęgniarki, nie tylko polskiej, doświadczenia i ukończenia kursów potwierdzonych certyfikatami..." Wiec zgadzasz sie, ze gwizdanie na patriotycznym gwizdku nie wystarczy? Ze sa obiektywne przeszkody do robienia tego co sie chce? A skoro sa rozne przeszkody, to i sposoby ich pokonywania takze? Ze umiejetnosc sprzedawania siebie, to nie wszystko? I w koncu, co z tymi, ktorzy tej umiejetnosci nie posiadaja w nadmiarze?

iskra_boza Ps. Prosilam o prace jako wolontariusz w miejscu, w ktorym na prawde chcialam pracowac i nie uwazam, zeby mi to w jakis sposob uchybialo. Stawka nie miala wtedy dla mnie zadnego znaczenia - taka forma inwestycji.

iskra_boza W idealnym swiecie na pewno traktowano by nas na rowni z "autochtonami". Niestety idealy sobie, a zycie sobie. Tez mi trudno zgiac kark i nie uwazam, ze to dobre wyjscie ale to, ze ty mialas lut szczescia nie oznacza jeszcze, ze kazdy go bedzie mial. Skonczylam LM w 92 r., a studia pomostowe w 2006 i tez jako pielegniarka pracuje dopiero od kwietnia. Niestety, zeby dostac te prace, to niezle sie musialam nagimnastykowac. Irlandia, to co prawda nie UK i jej potencjal jest 10x mniejszy ale rozumiem sytuacje dziewczyny, ktora ma trudnosci w znalezieniu pracy dlatego staram sie jej pomoc jak potrafie, a tez moglabym jej napisac - jestes pielegniarka, to co ci jeszcze trzeba? do roboty! maja cie przyjac i koniec!

najwazniejsze, to byc z dzieckiem (nie wazne gdzie)... moj syn ma 11 lat i teskni za mna juz, jak wychodze do pracy... mysle, ze twoje dziecko bardzo, bardzo cie potrzebuje nawet jezeli o tym nie mowi trzymaj sie

Martynka85pigulak Mialam podobna sytuacje do twojej tylko, ze o rejestracje musialam walczyc i przerwe w pracy mialam dluzsza i w koncu mi sie udalo. Szukalam pracy przez 3 miesiace dzien w dzien. Zaczelam oczywiscie od najlepszej dla mnie pozycji, a potem schodzilam w dol ze swoimi oczekiwaniami. Bylo z czego schodzic :))) Jezeli mialabym ci cos doradzic, to badz aktywana tzn. oferuj pracodawcom rozne warianty swojego zatrudnienia, np Nurse 50%/HCA 50%, czy tak jak mowilas tygodniowy trial/training albo voluntary work - tylko tutaj okresl dokladny termin, np. 2 letnie miesiace i koniec. Centra med maja rozne potrzeby i na pewno przemysla twoja oferte. Zawsze chwal ich (prestigious, innovative, high quality care) osrodek, o ktorym czytalas w necie (musisz poczytac). Mow, ze chcesz sie uczyc i (it would be an ideal place to learn the best practice procedures) . Powiedz, ze widzisz swoja przyszlosc w tym rodzaju opieki (jakakolwiek by ona nie byla). Powiedz im (I look for challenges, opportunity to learn and stimulating working environment/atmosphere). Zawsze pisz CV tylko dla tego jednego osrodka. Lepiej wyslac dwa dobre niz 40 zlych. Nie wiem jak ty ale ja mam zle doswiadczenia z agencjami i szukalam pracy samodzielnie. W twoim wypadku, to moze tez byc dobre rozwiazanie. Zycze ci powodzenia. Na pewno znajdziesz szybko prace. To nie bedzie problem zwazywszy na ilosc ofert w UK. Zacznij od tego czego na prawde chcesz - od 1 miejsca na twojej liscie preferencji - moze sie uda. :)

HEI, to bardzo szerokie pojecie... nie znam szczegolow ale tutaj jest duzo informacji: http://www.nhscareers.nhs.uk/details/Default.aspx?Id=1941 :)

Skiperko Przejrzalam, to jeszcze raz i teraz nie mam pewnosci czy da sie bez rejestracji dostac na skrocone studia pielegniarskie (trzeba by pewnie zasiegnac informacji u zrodla) ale moze mimo wszystko linki, ktore ci podalam beda pomocne. Mam kolezanke w UK i z informacji, ktore mi podaje wynika, ze pielegniarki sa tam ksztalcone na wielu roznych poziomach. Moze bedzie warto sie tym zainteresowac i przemyslec. Wierze, ze ci sie uda, to co sobie zaplanowalas. Trzymaj sie.

Do skiperki Znajdz sobie osobe, ktora w twoim imieniu (albo za ciebie) bedzie sie kontaktowac z NMC, bo wierz mi mozesz spodziewac sie utrudnien ze strony izby. W Irlandii jest kilka dziewczyn, ktore juz dwa lata probuja sie zarejestrowac po LM i jeszcze nie ruszyly z miejsca. Jezeli masz wymagane doswiadczenie (chyba 5 lat w ostatnich 7 o ile dobrze pamietam) to kwalifikujesz sie do rejestracji na podstawie praw nabytych. Niestety NMC zgubi twoje dokumenty nie raz i nie przysle ci nieczego na czas - to normalna praktyka. Musisz ich troche "ponapastowac". Rozumiem, ze chodzi o jezyk dlatego proponuje sie uczyc ile sie da i w miedzyczasie znalezc sobie kogos kto ci pomoze - bedzie dzwonil, pisal maile i wysylal listy. Zawsze notuj date kontaktu i dane osoby z ktora byla rozmowa. Najlepiej znajdz j e d n a osobe z administracji do spraw rejestracji NMC, z ktora zawsze bedziesz sie kontaktowac "bo zna sprawe". Nie daj sie przepychac z dzialu do dzialu i od osoby do osoby, bo wtedy nikt nie bedzie odpowiedzialny za twoja rejestracje. Zawsze rozmawiaj tylko z ta jedna os. Jeszcze jedna rada - piszac list czy maila zawsze zaznaczaj kto i kiedy np. : w odniesieniu do rozmowy telefonicznej z .... imie nazwisko .. z dn. ..... pragne poinformowac itd trzymaj te dane dotyczace osob i dat, nigdy nie wyrzucaj listow i kopert, nie kasuj maili i trzymaj rachunki z poczty poleconej Przydaje sie - wiem to z doswiadczenia. Poznaj swoje prawa. Przeczytaj strone NMC od deski do deski. Powodzenia

Dziekuje Renata 35. Takich wlasnie informacji potrzebuje. Z tym dzwonieniem i zatruwaniem zycia, to trafilas w dziesiatke, tak jak zreszta z atmosfera na irlandzkim rynku pracy :) Bardzo Ci dziekuje za slowa otuchy i info. Nie chce trafic z deszczu pod rynne i dlatego tak wypytuje o ogolna atmosfere. To mi juz duzo mowi. Ciagle koryguje swoje plany w zaleznosci od rynku pracy i moich mozliwosci. UK to jedna z opcji - po przesledzeniu tego forum bardzo zachcecajaca. Jezeli w tym roku tam nie pojade, to na pewno zarejestruje sie i zrobie to w przyszlym roku. "...Na wschod! Tam musi byc jakas cywilizacja..." :) Rada dla dziewczyn probujacych sie zarejestrowac - starajcie sie zawsze rozmawiac z ta sama osoba, ktora "zna sprawe" i zatruwajcie jej zycie. Renata 35 ma racje - to dziala. Uprzejmie ale stanowczo. Nie czekajcie miesiaca, dwoch czy trzech zanim wam cos laskawie przysla. Nie dajcie sie tez wkrecac w zgubione dokumenty. Pytajcie gdzie sa, gdzie zaginely - czy w procesie administracyjnym, przeciez byly tam wasze dane osobowe, wszystkie numery. Dajcie im do zrozumienia, ze jestescie tym faktem b. zaniepokojone. Wszystko wysylajcie poczta polecona. Ja dostalam z poczty glownej kopie pocztowych dokumentow z podpisami osob ktore odbieraly moje listy w irlandzkich izbach. Wiedzialam kto, kiedy ile listow odebral. Koniec koncow na swoj koszt zrobili "zaginione" tlumaczenia. Ale nie odpuscilam im do samego konca - dzwonilam tez do ich biura tlumaczen, tak zeby sie upewnic:) Trzymajcie sie dziewczyny. Jutro mam interview w miejscu do ktorego trzeba jechac "na azymut". Na szczescie to wyspa wiec za daleko nie pojade:) Pozdrawiam

Hejka, Dzieki Renata 35 za slowa pocieszenia ale to jest niestety dokladnie, to o czym mowie. Nie mam nastepnych kilku lat na czekanie na lut szczescia. Jestem pewna siebie, a i z przekonywaniem nie mam problemow. Widze natomiast opor materii. Bylam ostatnio na 3-dniowej probie na stanowisko piel. operacyjna i czego sie dowiedzialam, ze nie wystarczy wszystko wiedziec i umiec, bo zeby u nich pracowac, to trzeba miec w y j a t k o w e zdolnosci. Co do tego moge dodac? Ciesze sie bardzo, ze ci sie udalo (marze o pracy na bloku op.) Gratuluje. Wierze w Polki. Widze jaka mamy sile i samozaparcie. Ja sie nie poddaje. Nie umiem:) Probuje dotrzec do pracodawcow na rozne sposoby, proponujac im rozne warianty mojego zatrudnienia ale mam czas tylko do czerwca, bo inaczej nie przyjma mnie do szkoly. Koncza mi sie juz pomysly:) Pozdrawiam