NieLetnia

Daję znak, że żyję i dzięki wszystkim za zainteresowanie. Stawiam świeżo zaparzoną herbatę pomarańczową - może ktoś zajrzy. Ja jeszcze na pewno.

Półku, ja nie umiem ani tego tam znaleźć, ani się poruszać. Wyświetliło mi się w "przeglądzie nowości", jak weszłam. Normalnie nie mam pojęcia, gdzie to i jak ugryźć, kompletnie :( Czerwona - zadowolenia z fachowca. Spadam do mamy i będę beznetowa.

Witaj, Półku :) Herbata pomarańczowa na dobry poranek. Kto ze mną?

Ja też :) Nie masz pojęcia, jaka to frajda być znów z wami :)

Na wszelki wypadek pożyczę wszystkim kolorowych snów, ale jeszcze zaglądam.

Dobranocka, mnie też niedługo pewnie laptop padnie.

..oraz podwiewa serpentyny ;)

Na 3. nie mam pomysłu. Wy coś wymyślcie. Aaa i żeby nie było, że z pustą ręką, to dostawiam Advocata ze starych zapasów, bo w sklepach jeszcze nie byłam, wróciłam późno.

Czerwona - nie zasypiaj. I ogromnie dziękuję za smsy - przypomniały, ze istnieje jakiś normalny, pozaszpitalny świat :)

Taaak jest! Chlup. I kategorycznie żądam, żeby żadna z was nie popadła w takie okoliczności - proszę pilnować zdrowia i dbać o siebie maksymalnie.

Sypać! Zapodałam gadowi wentylator w odwłok, może chwilę pociągnie na takim chłodzeniu..

Mnie się nawet wyświetla, ale laptop mi się już raz wyłączył :( , więc jeśli nagle zniknę, to znaczy że się przegrzał. Ale rano obowiązkowo zajrzę :)

Fany :) Buziaki soczyste :D A żebyś wiedziała jak ja tęskniłam, taka udupiona i ubezwłasnowolniona, wrrrrrrrrrrrrrrrr. Chlup - za żelazne zdrowie bądź chorowanie w cichości, a nie w państwowej służbie zdrowia, niech ich szlag (pluje jadem dalej niż widzi). Zmarnowali mi z miesiąc, te dwa tygodnie pewnie musiałam leżeć w związku z płukaniem paraliżu. Więc mój ulubiony toast: na pohybel skurwysynom!

NIE WRACAM !!!! To był jakiś obskurny przymusowy kołchoz; ponuro, zimno, głodno i z olewaniem pacjenta (nie informują o przebiegu leczenia, podważyli dotychczasową diagnozę nie stawiając nowej - zobligowali mnie do dalszej diagnostyki itp, itd) - nie będę dalej, bo ma być impreza, ale muszę to gdzieś odchorować, przecież nie poskarżę się dzieciom. Serio, nie wytrzymałabym dłużej. Jak w więzieniu.

Przy ognisku, pod mostem popowodziowym - gdziekolwiek, byle zapomnieć. Za to w Dobrym Towarzystwie :D