Toria

Do kochamzyciemimo Znam to uczucie, że jest się już niemal zupełnie pewnym, że trzeba odpuścić, ale... jeszcze niestety jest to "ale" - małe, słabe, ale JEST... Trzeba się go pozbyć :) :) Chciałam Cię zapytać, czy odpisałaś na te życzenia?

Ja mam nadzieję, że nie będzie chciał wrócić, bo nie ręczę za siebie niestety... Wydaje mi się, że nie właziłabym w to znowu, ale... na tyle siebie znamy, na ile nas sprawdzono... Mam nadzieję, że noworocznych życzeń nie będzie i nie będzie potrzeby rozpatrywania dylematów... Poza tym niestety trudno mi uwierzyć, że jeszcze kiedyś uda mi się spotkać kogoś i zaufać - szczerze mówiąc absolutnie w to nie wierzę, a do tego czuję się stara... Tyle nadziei z tym wiązałam, że rodzinę zdążę założyć i że będzie normalnie, bo tak dobrze się dogadywaliśmy... Poza tym tak ostrożnie w ten związek wchodziłam...Cholercia, głupio jest... Nie chcę się dawać ponuremu nastrojowi, bo z natury optymistką jestem, ale po prostu się kurde boję, że zostanę sama na wieki wieków, choć ani głupia, ani brzydka nie jestem :( A wolałabym w tym momencie być - to bym może miała na co zwalić... Sorki za użalanie się....

No, czytam dalej i zaden z tych dramatow maly nie jest... Ooooch. .. :( A ja juz sie zebralam lekko do kupy, a na serio kiepsko bylo - i tu nagle BUCH - przez te swieta i czas pojednan... Kurcze...

Witam wszystkich... To fantastyczne miejsce, choc wolalabym, zeby nikt z tutaj obecnych nie znalazl sie tutaj... Po przeczytaniu tych wszystkich historii lapie sie jednak wiatr nadziei w zagle i pocieszenie, ze inni tez przezywali swoje male dramaty i przezyli... Potrzebne mi to bardzo, bo stara juz jestem i czuje oddech czasu na karku... Do tego moj byly wlasnie w Wigilie przyslal mi sms-a z zyczeniami - bardzo kulturalnie, tylko pytam - po co? Po siedmiu miesiacach? ... Pozdrowienia dla wszystkich...