mirek2222

Rocznie umiera w polsce na raka średnio 5000 osób i gdyby te były metody dobre to choć jedno życie było by tego warte a tu nic tylko nasza nie moc.

ksaszpirowski też tak leczył jak ty i co ludzie poszli do piachu.więc komentarz zachowaj dla siebie a nie na tym forum .

ty rak to nie kac aby go leczyć sodą lub tylko witaminą b12 więc się opanuj jak masz komuś doradzać.Takich jak ty to tui już było sporo i co ludzie próbowali już wszystkiego i co wielkie g....proszę aby Kaszpirowski był tylko jeden a nie armia pseudo medyków.

Moniko bardzo tobie współczuje bo ta choroba jak wiesz zbiera duże żniwa,ale może jest jeszcze czas na szybką reakcje.Jak wiem bo czytałem twoje wpisy o twojej Mamie tylko teraz może być szansa jeśli będzie szybka reakcja lekarska ,może nie będzie zle musisz mieć nadzieje że będzie dobrze bo musi tak być.Nie wierze aby było inaczej,twój Tata musi pokonać to choróbsko życzę tobie tego z całego serca.

Ines Serdeczne wyrazy współczucia .Cały czas czytam wszystkie wpisy na tym forum ,dziwię się tylko dlaczego tu jest tyle zła .Przecież dla nikogo z nas nie jest dla przyjemności czytać takie wpisy pewnej osoby.Która może nie daje sobie sprawy jaki jest to ból dla osób które stracili swoich bliskich .Jeżeli mogę prosić tą osobę to niech zmieni sobie to forum na inne,a nie atakuje ludzi w żałobie.

Nie tylko są tu na forum ludzie bardzo młodzi Ircia ale też dużo starsi ,doświadczeni przez los .Moja Mama jak można tu na forum przeczytać też miała raka i walkę przegrała, walczyła tylko trzy tygodnie.Wiem jaki jest to ból po stracie ale też jaki ból sprawia ta choroba .Choroba ta nie ma wieku na który się na nią zapada ale dla nas jest to wielki ból że to nasi rodzice lub ktoś nam bardzo bliski.Nie ma na to reguły to jest śmireć bliskiego nam sercu człowieka .Każdego dnia walczyłem jak mogłem ale to jest silniejsze jak by mogło się zdawać laikowi ,ale my tu wiemy że przy takim stanie możemy tylko pomóc naszą obecnością nic więcej .

Smutna Ewo Ja jak mogę to czytam każde wpisy które tu są,widzę ile jest tu smutku po stracie każdej bliskiej osobie.Dlatego sam już nie wiem jak mam dalej walczyć z każdym dniem.Choć mija już rok jak moja Mama odeszła to jest tak jakby było to wczoraj,ciągle zastanawiam się kiedy znajdzie się lek na to choróbsko .Dlaczego musi umierać tylu ludzi,może jest w tym wszystkim jakiś sens że firmy farmakologiczne dbają tylko o to aby ciągle robić tylko badania i testy dla kasy.Może to jest nie dorzeczne ale musi być w tym jakiś cel.A co do mnie to tak naprawde jest mi wszystko jedno ile jeszcze będę żył,jeżeli jest tam drugie życie to tak naprawdę nawet dzis mógłbym się tam być.Krzychu ja także bardzo tobie współczuje że to już drugie święto MAMY które przechodziłeś ,może masz racje że można jeszcze tu cos dobrego zrobić ale ja tak naprawdę jestem tylko silny w pracy staram się nie pokazywać że mam już naprawdę wszystkiego już dość.Juz naprawdę nie potrafię się cieszyć życiem,bo to tylko wegetacja i pozory.EWO bardzo dziękuje że tu na tym forum są takie osoby jak Ty i inni bo te nasze tu rozmowy pozwalają myślę że nam wszystkim się ty wypowiadać .Po wspominać naszych bliskich to jest najlepsze lekarstwo na nasze smutki.Myślę że to forum będzie jeszcze długo,że komuś jeszcze w tak trudnych sytuacjach pomoże.

SMUTNA EWO Wczorajszy dzień i dla mnie był też pierwszym bez mojej MAMY .Również ja go spędziłem na cmentarzu i przypomniałem to co działo rok temu .W dzień MATKI usłyszałem wyrok że MAMA już umiera a jeszcze rano kupiłem MAMIE kwiaty i torcik w kształcie serca pamiętam to wszystko jak były by to dziś .Cały czas tylko maże o tym aby już być z rodzicami razem.Za kilka dni minie już rok jak się ze swoim życiem już tak zmagam i różne myśli przychodzą do głowy.Teraz to już tylko wegetacja,jedynym lekarstwem jest praca ale i ona traci sens.Nie wiem jak tak długo jeszcze wytrzymam ale myślę że już nie długo.

Bardzo dobrze piszesz Adkaaa,takich ludzi można tylko ignorować .Ten cudotwórca ma naprawdę coś wspólnego z sektą ,bo tylko oni mogą tak działać na ludzką psychikę że cos takiego potrafią ludziom w mawiać.Kilka miesięcy temu leczyli raka papryczkami, teraz jakąś sodą,a co będzie następne ?Adkaaa odpowiadając na twoje pytania to jestem po 40 ,a wsparcia rodziny to nie mam bo mieszkają na drugim krańcu kraju.Ja mieszkam w katowicach a rodzinę ze strony Taty mam na pomorzu .Tak więc tu jestem sam,miałem i siostrę i brata ale oni już tez nie żyją.Tak więc muszę z tym sam się zmagać .Jedynie tu mogę się z moich problemów wygadać.Dlatego prawie codziennie czytam wpisy i wiem że są też tacy jak i ja którzy się z tym muszą wzmagać.Czytając ile ty masz lat to mogę naprawdę współczuć bo ty przecież dopiero wchodzisz w dorosłe życie a los taki cię spotkał.

CUDOTWÓRCO jeżeli tak piszesz o tej chorobie że jest jak grypa lub inna lżejsza choroba to będziesz musiał otworzyć gabinet i rozpocząć praktykę .A jak wyleczysz kilkaset osób to może będziesz miał Nobla w tym kierunku .Jeżeli taki profesor jak Religa poległ także na raka płuc i nawet nie pomogło to że miał dojścia i dużą wiedzę,to ty maluczki pomagasz .Co temat papryczki się skończył teraz soda to można tobie tylko współczuć .

GOCHI.Tu na forum jest naprawdę kilka osób które o tym co my przeżywamy nie mają w cale pojęcia .Piszą co im ślina na język przyniesie ,ja już uodporniłem się na to .Choć nie można wszystkich traktować jednakowo,bo ta choroba ma naprawdę setki różnych etapów o których my sami nie wiemy,ale koniec zawsze ten sam.Jestem na tym forum już prawie rok i widzę jakie ma podstępne efekty.Przeżyłem już śmierć Taty był to zawał zmarł na moich rękach to był duży szok dla mnie,ale jak Mama umierała to już nie da się opisać ,jak człowiek się szybko zmienia w tej chorobie to szok.Dlatego nawet największemu wrogowi nie życzyłbym takiej choroby,tylko naprawde bardzo nie odpowiedzialny człowiek może komuś tego życzyć.Dlatego proszę nie odbieraj tego co ktoś tak zarozumiały Tobie tak odpisał .Czytałem te posty i włos się jeży jak tak można.pozdrawiam.

gochi.nie musisz nikomu udawadniać że tak to szybko się potoczyło .U mojej Mamy to było jeszcze szybciej.Diagnoza 16 maja a śmierć już 11 czerwca.Było prawie dokładnie jak pisałaś ,pierwszy tydzień w szpitalu jakoś było dobrze ,wróciła do domu ,potem znowu szpital i znowu a ostatni tydzień już w domu pod tlenem.Byłem z Mamą do końca sam i w ostatni dopiero dzień jak były już ostre bóle poprosiłem lekarzy z hospicjum o pomoc. Tak cały czas robiłem wszystko sam,bo jak chciałem od hospicjum pomocy, to pielęgniarka z hospicjum mówiła że pacjent musi wiedzieć że to jest opieka paliatywna ,że nadszedł czas na pożegnanie A ja bałem się że jak Mama się dowie to już całkiem sie załamie i nie będzie już walczyc z chorobą.Dlatego nie musisz nic nikomu udowodniać że to co piszesz jest prawdą.pozdrawiam.

MONIKO B.Proszę przyjmij moje serdeczne współczucie ,musisz się starać z tym jakoś żyć .Bo co innego można teraz zrobić czasu nie zatrzymamy.Ja miałem to szczęście że w dzień śmierci mojej Mamy jeszcze mogłem jako tako rozmawiać z Mamą i do dziś zapamiętałem prawie ostatnie słowa że mnie wszystko wybacza i kocha mnie nad życie.Dlatego mogę czuć się szczęściarzem .Tylko dla tego że do końca Mamę oszukiwałem że będzie lepiej a wiedziałem co się stanie,ale jak powiedzieć prawdę że umiera?Tylko te słowa ja zapamiętam do końca mojego życia .Mnie to będzie czekać już w czerwcu pierwsza rocznica jak zostałem sam.

też i ja już nie lubię takich świąt które muszę spędzać samotnie .Właśnie mija już dziesiąty miesiąc jak moja Mama odeszła ,widzę że nie jestem w tym osamotniony bo większość z nas ma to złe doświadczenie w pożegnaniu swoich bliskich .Przyjmując dziś życzenia wesołych świąt zastanawiałem się jakie one mogą być wesołe,ale odpowiadałem im że życzę wzajemnie .Bo cóż innego mogłem powiedzieć ,nie potrafię już nikomu się żalić bo co to innych może obchodzić że to już drugie moje samotne święta .Tylko tu na tym forum mogę się otworzyć ,czuje się tu jak w naprawdę wielkiej rodzinie ,bo jak każdy z nas przeżywa to tak samo jak ja i nie czuje się tu aż tak samotny.To daje mnie siły do życia.Jeżeli mogę to życzę wam wszystkim tu piszącym tylko spokojnych Świąt .Musimy jakoś ten okres świąt przeżyć .

Smutna Ewo.Jeżeli może to Ciebie pocieszyc to ja przeżywam to samo .Dziś mija 9 miesiąc jak zostałem sam ,w pustym mieszkaniu gdzie odeszli moi rodzice.Pierwszy umarł Tato prawie na moich rękach było to 7 lat temu a teraz Mama.Dobrze Ciebie rozumie co przeżywasz ja jeszcze dobrze funkcjonuje w pracy,a w domu jak zamknę drzwi to nie wiem po co ja jeszcze żyje.Ty to na pewno masz jakąś rodzinę do której możesz się odezwać komu się wypłakać .Ja jestem z tym sam ,i też nie wiem co mam ze sobą zrobić .Nie raz jak się modle to pragnę aby móc już dołączyc do swoich bliskich.

Kochani i niech to podsumowanie Smutnej Ewy będzie zakończeniem tych wywodów ,bo jak wiecie sami z życia i doświadczenia że nie można nikogo zmieniać na siłę.Na świecie muszą być i tacy których nigdy nie da się przekonać do swoich racji.A wierzyć ludzie muszą w coś bo inaczej była by masakra nikt by się niczego nie bał.Choć i już tak świat stanął na głowie, i widzicie sami ludzie tracą wszystkie swoje dobre wartości dla których warto żyć.Tylko nie ma sensu kogokolwiek obrażać,to nie jest godne tego czego uczył nas nasz kochany Jan Paweł 2 dla niego nie było nikogo bez wartości i miłości i to trzeba zawsze pamiętać .

Ktoś obok.Jeżeli już tak zagłębiasz się w temacie który jest tu poruszany ,to proszę zauważ że ludzie tu potrzebują wsparcia.To co tu napisałeś(aś)to my dobrze wiemy że ludzie umierają ,ale nasza ludzka psychika jest inna nie dociera do nas taka prawda bo to są nasi bliscy .Każdy ma prawo inaczej to przechodzić nie można aż tak brutalnie i z butami wchodzić w ludzką psychikę .Moje zdanie jest zupełnie inne niż twoje ,my tu szukamy wspólnego wsparcia i miejsca gdzie możemy się tak normalnie wyżalić .Jeżeli tobie to przeszkadza to nie czytaj tego i nie pouczaj czy ktoś może się modlić bądz nie .To jest indywidualna sprawa każdego z nas .Każdy z nas myśli że śmierć może przyjdzie ale na śmierc nigdy nie ma dobrego czasu.Trzeba to przeżyć samemu by móc komuś z nas tak jak ty doradzać i pytać po co się ktoś z nas modli i do kogo i po co .

Ktoś obok.Jeżeli już tak zagłębiasz się w temacie który jest tu poruszany ,to proszę zauważ że ludzie tu potrzebują wsparcia.To co tu napisałeś(aś)to my dobrze wiemy że ludzie umierają ,ale nasza ludzka psychika jest inna nie dociera do nas taka prawda bo to są nasi bliscy .Każdy ma prawo inaczej to przechodzić nie można aż tak brutalnie i z butami wchodzić w ludzką psychikę .Moje zdanie jest zupełnie inne niż twoje ,my tu szukamy wspólnego wsparcia i miejsca gdzie możemy się tak normalnie wyżalić .Jeżeli tobie to przeszkadza to nie czytaj tego i nie pouczaj czy ktoś może się modlić bądz nie .To jest indywidualna sprawa każdego z nas .Każdy z nas myśli że śmierć może przyjdzie ale na śmierc nigdy nie ma dobrego czasu.Trzeba to przeżyć samemu by móc komuś z nas tak jak ty doradzać i pytać po co się ktoś z nas modli i do kogo i po co .

Jeżeli chcesz poznać dokładne odpowiedzi na temat wyników to proszę przejdz na www.forum-onkologiczne.com.pl/forum tam dostaniesz dokładny opis wyników a także jakie są rokowania.

To jest najlepszy komentarz jaki od początku tu czytałem.Ktoś odpowiednio to wszystka podsumował po co i na co jest stworzony ten wątek wypowiedzi.

Smutna Ewo Wiem co dziś przeżywasz ja także przeżywałem to samo .Dziś mija siódmy miesiąc jak odeszła moja Mama i ja też będąc dziś nad grobem mojej Mamy solidnie się po płakałem.Nie raz mam takie chwile że płaczę jak małe dziecko ,tak mi brak mojej Mamy gdy miałem problemy to jej mogłem wszystko powiedzieć nigdy nie zostawiła mnie bez jej dorady.Dziś mnie tego naprawdę brakuje tej pomocy,zawsze miała jakieś wyjście nawet z najgorszej sytuacji.Brakuje mi tych słów i porad i samej obecności.Tylko tu mogę tak naprawdę się wyżalić gdzie jestem anonimowy i nikt normalny się nie będzie z tego szydził .Wiem że tak tobie brak jest Mamy a w dniu urodzin samych życzeń szczerych i takiego drobiazgu jak wymiana tego banknotu,najważniejszego prezentu,bo to prezent od Kochającej Mamusi. Życzę dziś Tobie abyś znalazła kogoś takiego bliskiego dla kogo będzie warto kontynuować tą wymianę tak prostego a szczerego prezentu .Który zawsze będzie przypominał Tobie twoją Mamusie . ni

a