moniczkap83

walczyć, walczyć... wychodziło mi to ale chyba na początku teraz nagle człowiek się "rozsypuje" gdzieś siła ucieka...

właśnie co dalej? jak żyć? jak sobie poradzić z tęsknota, bólem? mimo tych 4 lat które minęły jak jeden dzień wszystko jest tak świeże i ciężkie że nie mam pojęcia kiedy człowiek odzyska nową nadzieje na lepsze jutro... czy praca z psychologa jest w stanie pomóc?

ja jestem wdową od 4 lat teraz będzie 12 czerwca mam 28lat. mój mąż był rok starszy odemnie zmarł kiedy byłam w 8miesiącu ciąży nie szczęśliwy wypadek... ból i rana została do dzisiaj , żal do wszystkich nawet do niego że mnie w taki sposób zostawił ze wszystkim samą żyje tylko dla córki