Joahim

zakłopotka dzięki mza pocieszenie ale jesrem realista patrzę co ranek w lustro

wisniowa ja też chcę

Wymarzona internautko wirtualna Zjawiłaś się na ekranie któregoś piątku Czat, gg , rozmowa banalna Zdania rwane bez ciągłości wątku Wymiana emaili, może Ona napisze Kolejne na czacie umówione spotkanie Bezmyślnie naciskam nieaktywne klawisze Jeszcze kilka godzin ,przeklęte czekanie Takich spotkań w sieci było kilka Aż dnia pewnego coś zaiskrzyło Spędzane z nią godziny ,to tylko chwilka I dziękuje losowi ,że to się zdarzyło Integralną się stałem częścią komputera Ona po programach mych uczuć buszuje Zawsze kody dostępu trafnie dobiera Niekompatybilne zdarzenia resetuje Wręcz czuję jej palce na klawiaturze I na dysku serce bijące płomiennie Kiedyś compakt w nagrywarkę zanurzę Odtworzę jej miłość i zaloguję we mnie

I znowu piątek, długie popołudnie Potem sobota, kolejna niedziela Miłego weekendu życzą mi obłudnie A mnie krew zalewa i bierze cholera Wychodzę z biura, tygodniem styrany Kupuję dzienniki i tygodniówki Czekają na mnie tylko puste ściany I nie rozwiązane hasła krzyżówki Wieczorem TV i lampka wina Wątki, fabuły nieuważnie śledzone W nocy snów błędnych plątanina Rano twarz szara i oczy zmęczone Sobota już jest nie strawna w ogóle Za oknem widzę wesołe twarze Ja nieudolnie prasuję koszule O nierealnej z \"Nią\" randce marzę Niedziela jak poprzednie dni I tak kolejno rok za rokiem Nawet na jawie już \"Ona\" się śni Samotność zaś psiakrew wychodzi mi bokiem

Dobranoc wszystkim

Świat zawibrował tonami wiosny Melodią nadziei spłynęły kolory Zieleń trel marzeń wyśpiewuje radosny Na pięciolinii słońca złoto kreśli wzory Budzące się twarze uczuć nucą cichutko beżowe nokturny , srebrne serenady Dziewczęce myśli trącają leciutko miłosne struny duszy-sercowe cykady Wplatają się w nasze dłonie Baziowe batuty śpiewności I tylko tę doskonałą harmonię Zakłóca szara nutka samotności

klikni w Swój nik

Za to, że wyszłaś z morskiej piany Za to ,że mogłem doznać nirwany Dziękuję Za sny o Tobie nierealne Za te rozmowy wirtualne Dziękuję Za to ,że budzę się co rana Z myślą o Tobie i słowem kochana Dziękuję Za dni bez Ciebie lecz z Twoim imieniem Za to ,że stałaś się moim natchnieniem Dziękuję Za radość jutra co tchnie nadzieją Za rymy które do Cię się śmieją Dziękuję Za ból który niesie niespełnienie Za wspólną codzienność przekutą w marzenie Dziękuję Za to ,że jesteś za wszystko dziękuję Nie moja ,nie dla mnie lecz nie rezygnuję

Jagódko Ciebie tu brak do komentowania ..... Ewuś wróć proszę...

Samotność- udręka duszy,czy urok trwania?! Szczęśliwy los?!Gest pożegnania?! Radość,czy smutek ze sobą niesie?! Cień melancholii snuje się ,błąka się... Zbolałej duszy czas nie ukoi! Zostaną blizny,ślady,zatarcia. Minione echa!Serce zaboli. łza w oku błyśnie,spłynie_niestarta. Człowiek samotny jest i wśród ludzi, nawet przy drugim człowieku bliskim!! Najbliższe sercu są własne cierpienia,przeżycia,myśli... O,samotności!!Tyś jest potęgą!!! Przekleństwem!Szczęściem!Ciszą i pustką. Swym cichym tchnieniem,mrokiem i głębią, przemawiasz dzisiaj przez moje usta!!

Jaki świat jest piękny\" ~ mówi zajączek. Małe dziecko woła ~ \"Jaki śliczny bączek!\" Dorosły mówi ~ \"Ten świat ~ to udręka\". Dlaczego? Bo niszczy go niewdzięczna ręka. A Ty świecie cierpisz i wszystko Cię boli, bo człowiek Cię rani codziennie do woli

Wszystkie cierpienia, kłopoty i smutki ja chcę utopić w potoku wódki. To ona sprawi, że będę miał moc i dniem się stanie ta ponura noc. Ale czy na pewno tędy ma droga? Może nie?... Lepiej się spytam...

No proszę konkurencja nam wyrosła .. BRAWO!!!