Tak sobie czytam (pobieżnie) Wasze wpisy i płakać mi sie chce. Dlatego pobieżnie, bo wiem, ze nie dałabym rady wszystkiego przeczytać-rozkleiłabym się całkiem... Wyszłam z \"chwilowgo\" dołka i nie chcę na razie o TYM WSZYSTKIM myśleć. Wiem, że to takie oszukiwanie samej siebie... Takie udawanie, że problemu nie ma... A jest... Mój ojciec pije. Odkąd pamietam... I nic nie zapowiada zmiany...
Na razie nic więcej nie napisze, bo znów zacznę ryczeć jak głupia... i nie wiem kiedy mi to przejdzie... Chyba bez psychologa się nie obejdzie. Prędzej, czy później będę musiała pójść, bo wykończę siebie albo wszystkich, na których jeszcze mi zależy...
Zaglądać tu będę na pewno. 3majcie się ciepło... pa
