kawusia1

Spojrzałam , że temat kolek jest bieżący, wczoraj podczas echa serca pani doktor tak wymasowała Małemu brzuszek, że aż mi głupio było jak zaczął przy niej seriami bąki puszczać :) Polecam masaż :)

Postaram się nadrobić zaległości na kafe, 18 lutego mamy wizutę w poradni ryzyka okołoporodowego z konsultacją kardiologiczną, Piotrek będzie miał robione echo serca przez tą panią doktor, która zdiagnozowała mu wadę, mam nadzieje, że jak będę silnie wierzyć, że wszystko będzie dobrze to tak będzie :). Wczoraj pani doktor zważyła mojego Klucha waży 5700 (urodził się z wagą 3700, miesiąc i 6 dni temu). Ciekawi mnie czy pani doktor nie będzie kazała nam go odchudzać :)

Dziś znów siedziałam cała zaryczana. Byliśmy na wizycie u kardiologa, pani doktor stwierdziła, że synek ma serce mocne jak dzwon, że jest zdrowe, a zastawka jest normalnie zbudowana. Mamy kontrolę na jesieni tak na wszelki wypadek. Ja już naprawdę nie wiem co mam o tym wszystkim myśleć.

Zadzwoniłam wczoraj, żeby potwierdzić wizytę w poradni ryzyka okołoporodowego (synek miał mieć konsultację kardiologiczną) i powiedziano mi, że w szpitalu nie skonsultowali z nimi terminu wizyty i tak naprawdę nie jestem na nią zapisana, że najbliższy termin to koniec lutego a jak chcę szybciej to trzeba prywatnie. Myślałam, że szlak mnie trafi. Poszłam do pediatry, bo nie wiedziałam już co robić. Dała skierowanie do kardiologa dziecięcego w sąsiedniej miejscowośc****owiedziałam pani w rejestracji co mam napisane w wypisie ze szpitala od razu połączyła mnie z lekarzem i wizytę mam w czwartek za tydzień.

Ita nawet nie potrafię sobie wyobrazić przez co przeszłaś. Wierzę, po tym co napisała Keam , że wada mojego synka to jedynie jakaś anomalia. Muszę w tym tygodniu iść na kontrolę do pediatry to podpytam ją, Za dwa tygodnie wizyta u kardiologa, boję się iść sama z Małym, żebym przypadkiem nie wpadła w jakąś histerię .

Hanja a zadzwoń do przychodni i poproś do telefonu położną, żeby Ci doradziła co z tymi kupkami. Mój Młody robi przy każdym karmieniu i mam wrażenie, że jakby nie robił przez tydzień to by było nienormalne i że pewnie by to jakoś "odchorował".

hanja mnie ostatnio zdziwiło, że Piotrek niby ssie pierś ale tak naprawdę bez wysiłku , jakby objął tylko cycka ustami i tyle ,najpierw pomyślałam ,że może potrzebuje bliskości, ale później wyjęłam pierś z buzi, patrzę a tam fontanna leci mu prosto do buźki, więc nie musiał się wysilać. Muszę spróbować tej pozycji.

Dostaliśmy skierowanie , ale dopiero na 28 stycznia , więc trochę dni w niepewności nam zostało. Mam 120 km do Warszawy.

Kaem masz jakieś doświadczenie z tą wadą, bo my jesteśmy zupełnie niedoinformowani a z tego co na internecie czytałam to wiem tyle, że musimy 80 tys. na nową zastawkę uzbierać. Może znasz jakieś rzeczowe źródło z którego można dowiedzieć się czegoś konkretnego. Dzięki dziewczyny, że jesteście.

Dziewczyny co do wagi to pamiętacie jak pisałam Wam, że lekarz wywróżył mi cztery i pół kilograma a okazało się, że synek ma 3700 . Trzymam kciuki za rozpakowujące się Mamusie i za Wasze dzidziusie.

Obiecuje doczytać co u Was słychać, bo mam kilka stron zaległości. Wydaje mi się, że u Piotrusia nie ma śladu niedotlenienia, jest kontaktowy, obserwuje wszystko dookoła, patrzy się głęboko w oczy. Ładnie śpi, ssie pierś, robi rewelacyjne miny. Niestety (albo stety) przypadkowo znaleziono u niego wadę serduszka. Ma dwupłatkową zastawkę aortalną. Puki co wiemy tyle, że raczej nie pobiegnie w ,maratonie i że nie będzie mógł palić. Serduszko pracuj***ardzo dobrze, jakby z zastawką trójpłatkową. Może któraś z Was wie dokładniej na czym ta wada polega? Kontrolę mamy pod koniec miesiąca. To wszystko, czyli stres związany ze stanem synka po porodzie (w pierwszej minucie dostał 5 punktów a w 10 już 9), świadomość wady serca spowodowało, że byłam chyba bliska depresji poporodowej, zdarzyło mi się usiąść i godzinami płakać. Mały jest idealny, najpierw dołowało mnie to, że o mały włos go nie straciłam przez tą pępowinę, później miałam żal do siebie że ma wadę serca.

Tak naprawdę to do końca miałam wątpliwości czy to już. Miałam skurcze ale takie co 12 min. (cztery) nie były silne, później kilka godzin spokoju, o ok. 11 poszłam pod prysznic i zobaczyłam strużkę krwi, więc pomyślałam, że warto to sprawdzić.

Urodziłam 1 stycznia o 13.45. O 12 pojechaliśmy do szpitala , 8 cm rozwarcia skurczy zero. O 13 został przebity pęcherz płodowy zaczęły się skurcze, czułam może ze 2 dość mocno po czym zaczęły się parte. Przeciągały się, główka się cofała. W pewnym momencie okazało się, że Mały jest mocno owinięty 2 razy pępowiną wokół szyi. Zaczęła się panika. Położna nie mogła nawet palca pod nią wsunąć, żeby ją przeciąć. Mały nie oddychał, był cały siny, po podaniu tlenu rozmasowaniu doszedł do siebie, na szczęście serce mu nadal biło. Pozwolili mi go ucałować i zabrali na obserwacje, po 4 godzinach był już ze mną. Nic nie wskazywało na taki finał. Musiałam mieć oczyszczone łożysko, bo nie urodziło się całe. Wczoraj wróciliśmy do domu, kilka godzin przeryczałam, sekundy a wróciłabym do domu sama :(

Oj ja to chyba dziś będę rodzić.

Tak pomyślałam, że dobrze by było gdyby mój synek chciał jutro przyjść na świat. 30 grudnia- urodziny najstarszego, 31 grudnia -Sylwester, 2 stycznia urodziny młodszego. Zatem jeżeli najmłodszy urodziłby się pierwszego to by były 4 dni imprez pod rząd.