Rucia70

dzida do koszyków marsz.

to nie ja, to spiewa alicja majewska :D

Jesli psychicznie stac cię na niezobowiązujący romansik, to czemu nie.

Gdy męzczyzna odpowiednio zabiega o kobiece względy, mało która bialogłowa nie wpadnie jak śliwka w kompot. :D

Bo jak powiada piosenka "Męska rzecz byc daleko, a kobieca wiernie czekać" :D

Gdyby naprawdę czegoś chciał, to by zabiegał o pozytywne stosunki w waszej relacji.

To czemu on nic nie inicjuje?

Mój bład polega na tym, że zaraz sobie wyobrażam, że z tej mąki będzie chleb. Ale niestety rozsądek podpowiada, że mój czas już minął. I trza zaakceptować stan faktyczny. A nie że stary dziad będzie chciał zmieniać swoje życie dla mnie.

W pieluchy to robiłam opiekunom same niespodzianki. Coś taki czepliwy?

Oczywiście zdarzają się takie rzeczy w życiu :D, ale my jako baby nauczone 40letnim doświadczeniem musimy wyciągać wnioski.

Śliwka bo radzić jest niezwykle łatwo. Gorzej z wcieleniem rady w życie. :D Rozumiem Cię zupełnie.

Droga Śliwko musisz jedynie czekac na rozwój wydarzeń. Nic innego Ci nie pozostało. I tłumaczyć sobie, że jesli ma coś z tego być to będzie. Lepiej zbyt wiele jednak sobie nie wyobrażać. Ja przynajmniej staram się tak sobie tłumaczyć takie zadurzenia.

Ja nie zrzucam na nikogo odpowiedzialności, piszę jedynie, że NIE WIEM jak mam się zmienić, żeby wchodzić w normalne rekacje z facetami, czy też może normalną relację z facetam. Przecież go sobie nie wytnę z gazety. Nikt, poza poprańcami, z którymi już się nie zadaje nie jest zainteresowany moją osobą.

Co do bluzeczki się nie wypowiem, ponieważ ostatnio niestać mnie na nowe ciuchy i chodzę w tym co mam.

Ale czy ja mam jakieś pretensje? Mówię, tylko, ze 3letnia terapia nic nie zmienila w moim życiu damsko-męskim.

Powiem więc inaczej. Psycholog nie pomoże więc w takiej sprawie, jak poznać odpowiedniego faceta. Więc nie ma 40 po co iść ztym problemem do niego. Toi chciałam powiedzieć.

Na czułości trzeba sobie zasłużyc. Hehe.

Se możesz rozkazywać, ale molom w szafie. :D

Trolu, takich fantasmagorii jak ty tu wypisujesz, to nikt nie jest w stanie wymyślić.

Hmm, trolu co by ci tu doradzić, jakie hobi? Moja znajoma plecie koszyki, jesli chcesz zasiegnę od niej troszke wiedzy na ten temat i ci podeślę pewne wskazówki, co?

Ale ty przecież tak lubisz sport, to po jakiego grzyba napitalasz tu 24/7? Ja nie lubię, ale jakbym lubiła tak jak ty to bym tu nie siedziała. Oj trollu mierny z ciebie ptasi móżdżek. Hihi

Co się tyczy bycia najpierw szczęsliwym, a potem poznania kogoś, to oczywiście jest wspaniała idea. Ale nie wiem czy to aby tak często zdaża się w życiu potencjalnego smiertelnika. Może powiem od siebie, ja nie umiem być szczęsliwa, próbuję od wilu lat i nie wychodzi mi. Psycholog nie powiedziała mi jak to zrobić. Na pewnoi są ludzie którzy umieją to wypracować, ale ja nie umiem niestety.

Tak gościu, jestem solówą nadal i raczej (podkreslam raczej :D) nią pozostanę do śmierci, bo każdy rok coraz bardziej zminiejsza moje szanse na znalezienie faceta. Obecnie mam 44 lat, jestem rówiesnicą 40chy.

Mogę jedynie powiedzieć na swoim przykładzie jak to było. Jesli to kogoś interesuje to było mniej więcej tak: przychodziłam i psycholog pytała jak minął tydzień. Ja gadałam, gadałam, potem ona powiedziała parę zdań podsumowującyh i czas minął. I tak przez trzy lata, może trochę coś mi to dało, zrozumieć dlaczego jestem taka a nie inna, ale nie było zadnego rozwiązania problemu. Dalej jestem sama i mam problem w wejściu w związek.

Aha, może być jeszcze analiza dzieciństwa, jacy byli jej rodzice, jak się do siebie nawzajem odnosili, jak odnosili się do 40chy. I tyle. Ja wiem niby z czego wynikają moje trudności w znalezieniu partnera, ale niestety sama wiedza nic nie zmienia w moim życiu i już raczej nie zmieni.