blondi1

blondyneczko.. Szczerze mówiąc to sama już nie wiem.. a z drugiej strony jutro już jest piątek także już do weekendu przetrzymam.. Jeden dzień w tą czy w tą to wiesz..

No Blondyneczko rozumiem o co chodzi.. Ale gdy odbierałam wyniki od mojego gin to tez powiedział że to nic poważnego ze nie mam sie martwić i wgl także na serio to nic takiego .. no ja mam 32dc a zazwyczaj mam 27-28dni, a @ jak nie było tak nie ma... :)

Reni taka ciąża jak pisalas "ciąża umysłową" to mi na pewno nie grozi bo od około Lutego wgl juz nie myślę o ciąży i dlatego tak na lajcie podchodzenia do testowania... Kiedyś to za raz robilam teraz mi to tam wiesz... Będę to będę a jak nie to nie.. ;-)

Maomi nie wiem czy robić test..to dopiero 4 dzien sie spóźnia i nie wiem czy jest sens go robić, jakoś tak mnie nie ciągnie do tego.. Wiem ze jak bym zobaczyła negatywny wynik testu to sie nie zawiode bo i tak nie licze wgl na to..

Agnieszka wyniki z cytologii mam juz odebrane i skierowanie d szpitala tez mam.. Ale jak byłam w szpitalu inna pani ginekolog do której w recepcji kazali iść sie dopytac to powiedziała mi ze tego lekarza którysie zajmuje tymi badaniami jakie mam zzrobić to nie ma i teraz w przyszłym tygodniu mam dzwonić i pytać czy juz wrócił ale ta pani mi powiedziała ze to nic poważnego nie jest tylko po prostu jak robilam badania u mojego gin to u niego wyszły źle wyniki i dlatego skierował mnie do szpitala na jeszcze jedne badania i dokladniejsze także tym sie nie obawiam. Zastanawiam sie tylko czy przy obecnych podejrzenia ch w sprawie męża to czy mogła zajść w ciążę? Bo spóźnia mi sie okres juz 4 dzien i jakoś tak dziwnie sie czuje a od jakiegoś czasu miałam regularnie @ a tu teraz takie spoznienie.. Co prawda prędzej ciągle myslalam o ciąży i bardzo tego pragnelam i teraz juz nie myślę wogule o tym nawet nie dopuszcza tej myśli do siebie dlatego nie wiem...

Blondyneczko i Reni.. Co do mojej cytologi to sama nie wiem.. W tedy kiedy sie dowiedziałam ze mam przyjechać po skierowanie do mojego gin to pojechałam a następnego dnia pojechałam za raz do szpitala no i do dziś dnia nic nie wiem bo tego lekarza co robi badania nie było i w przyszłym tygodniu dopiero mam dzwonić do szpitala i pytać o tego lekarza.. Z tego co mi powiedziano w szpitalu widząc moje wyniki z cytologi to dowiedziałam sie że to nic poważnego, że po prostu mój gin coś tam zauważył nie tak i dlatego skierował mnie do szpitala na dokładniejsze badania ale od razu ta pani gin podkreśliła że raka nie mam.. Także już sama nie wiem co mam teraz robić, myśleć.. Ehh...

Evi no niby masz racje ze nic uniegonie stwierdzono dokładnie bo nie byl u lekarza.. Także na luzie powiem wam ze "pozyjemy zobaczymy" bo nie chciałabym sie zawieść tak jak kiedyś.. Tym bardziej ze teraz wcale o dziecku nie myslalam i nie myślę ale pewnie bym się ucieszyła :-)

Reni powiem Ci szczerze ze gdybym nie wiedziała tego co wiem (chodzi o sprawę z mężem) to pewnie za raz pierwszego dnia spóźnienia bym robiła a teraz jakoś tak spokojnie podchodze do tego i nawet wgl o tym nie mmyślę.. Po prostu będzie co będzie :-)

Kasik no zobaczymy co z tego wyjdzie. Reni powiem Ci ze mam w domu tescik ale jakoś nie ciągnie mnie do tego żeby go wykonać.. Chyba po czekam sobie spokojnie dalej jeśli po tygodniu spóźnienia nadal @ nie będzie to pewnie go wykonań.. Ale nawet nie dociera do mnie myśl ze moze jednak.. Kiedyś ja o tym tak myslalam to wyszukiwalam w sobie jakich kolejek objawów teraz spokojnie żyje z dni na dzien i dalej będę tak czekać. Dzis 3 dzien sie spóźnia także do końca tygodnia juz nie daleko, dam rade poczekać nadal spokojnie.. :-)

No i dziewczyny jeśli bym założyła ze moze i jestem w ciąży to nie byłoby to dziwne e tak długo sie staralismy (oczywiście nie było nic wiadomo na ten temat męża w tedy jeszcze) i teraz wiedząc juz o tym to bym zaszła? Dodam ze w tedy ciągle o ciąży myslalam bo bardzo chciałam az czasem do przesady o tym myslalam a teraz wogule o tym juz nie myślę ani nic bo uwarzam ze jest to nie możliwe póki ten moj nic ze sobą nie zrobi.. Jak mmyslicie?

Maomi, Gościu dzięki. Już nie raz mam z nim rozmawiane.. Ale obiecałam sobie ze w tym miesiącu, góra do początku maja muszę go jakoś namówić.. Bo wiem że z tym żartów nie ma.. Blondyneczka na razie nie chce testować, bo wiesz jakoś to do mnie nie dociera, a nie chce sie zawieść.. Póki to tylko kilka dni to myśle że i tak by test nie był do końca wiarygodny bo z tego co mi wiadomo jesli @ sie spóźnia 7 dni to w tedy już mozna myśleć ze to ciąża a tak to ma prawo czasem sie przesunąć, tylko że to dla mnie dziwne bo już jakiś czas @ miałam jak w zegarku.. Już sama nie wiem co mam myśleć na ten temat i jakoś nawet nie do chodzi do mnie myśl że miałabym być w ciąży wiedząc o tych przypuszczeniach związanych z moim mężem ..

Hej dziewczyny.. Mam do was małe pytanko.. Nie jedna z Was zna moją historie.. Ale pytam tylko tak dla swojej wiedzy.. Wiecie może czy jeśli partner ma to co już wam mówiłam co mój mąż podejrzewa że ma to czy mając to mogę wgl zajść w ciąże? Pytam bo od dłuższego czasu mam regularnie @ a teraz spóźnia mi sie (co prawda tylko) 2 dni i jakoś na chwile obecną wgl nie czuje że @ miałaby przyjść teraz jakoś, dodam że zbliżenia były w dni płodne i wgl. I jakby co nie myślcie sobie że coś sobie wmawiam.. Bo wgl nie myślę o tym bo podejrzewam że jest to nie możliwe..

Dziewczyny wiem ze jesteśmy jeszcze młodzi i ogólnie mówiąc decyzja o fasolce jest wspólnie podjęta na tak.. Ale tu teraz nie chodzi o to.. Tylko o to ze sa mocne podejrzenia ze to ze tej fasolki jeszcze nie ma to moze być z jego winy.. (Już pisalam kiedyś o co chodzi). Moze i macie racje ze on jest jeszcze za młody żeby myśleć o tych podejrzeniach powaznie. Ja mogę na dziecko jeszcze poczekać w końcu wiek jeszcze na to mi pozwala ale go namawiam juz od jakiegoś czasu na badania i muwiem mu jakie mogą być konsekwencje tego ze tak z tym zwlekał i odkłada na później i on mówi ze wszystko rozumie i wgl a do lekarza i tak nie idzie... Nie wiem juz co mam mu mówić żeby w końcu tak na 100% do niego doszło ze na prawdę z tym nie ma żartów ze tu chodzi o to czy wgl będziemy mieć kiedyś własne dzieciaczki...

Dziś sobie jeszcze daruje.. Poczekam do jutra wieczora albo do weekendu i w tedy z nim porozmawiam.. Bo tak już dłużej być nie może.. :(

ScarletKate dziekuje za słowa otuchy... Mam nadzieje ze ten moj tez zrozumie ze jego czas z odwlekaniem badan sie juz skończył bo ja juz mam tego dość...

No Kasik musze zacząć szantarzem go podejść bo widzę ze po dobroci nic nie da.. Maomi no w maju dopiero mamy rocznice także jeszcze kawał czasu wiec to odpada. Jego mama jest dyskretna jeżeli sie ją o to poprosi. A jeśli taki mały szantarz nie zadziała to w maju mu powiem ze tez sie wyprowadze żeby sb przemyslal wszystko i ze jak zmadrzeje to ma przyjechać do moich rodziców bo tam bym sie zatrzymała... Powiem wam ze ja mam wytrzymuje wszystko ale do czasu.. Ale za raz po naszym ślubie zaczęliśmy sie starac o dzidzie i nic nie dało i w styczniu zaczelam przechodzić różne badania i potem wyszło e ze mną ok tylko wina jest po jego stronie i teraz koniec... Musze go postawić pod murem i niech wybiera.. Kocham go i nie chce źle dla niego dlatego chciałam po dobroci go namówić ale to nic nie dało takrze musze być ostrzejsza...

Maomi.. Szczerze mówiąc o naszych problemach nikt z naszych rodzin nie wie.. Ale spróbuje z nim jeszcze raz pogadac i niestety będę musiała lekko go zaszantazowac. Wiem ze kiedyś mi mówił że ze swoja matka najlepiej sie dogaduje i ogólnie prosiłmnie zżeby zwłaszcza ona sie o tym nie dowiedziała. I moj szantaż będzie polegał na tym ze jak pójdzie w najbliższym czasie do lekarza to zamku spokój z naszymi innymi sprawami a jak do czasu który mu podam nie uda się do lekarza i jeśli skieruje go dalej a on dalej zacznie zwlekac to chyba będę zmuszona z jego mama pogadac i ze moze ona mu przemowi bo ja juz mam brak jakichkolwiek pomysłów, wiem ze nie powinnam tak robić ale na prawdę próbowałam wszystkiego i nic to nie dalo a juz chyba od poczatku Lutego z nim walcze na ten temat.. :-(

:-(

Reni, Blondyneczka, Maomi melduje swoja obecność po takim długim milczeniu.. I przepraszam za ta ciszę ale jak tu czytalam ze sa nowe mamusie którym oczywiście Gratuluje to od razu zaczynalam płakać i rozmyślań czemu nas spotkało to co spotkało a maz wszystko utrudnia... :-( Nie odzywalam sie ponieważ nic sie nie zmieniło i juz mam tego dość. :-( No ja gdzies w połowie tego miesiąca musze dzwonić do szpitala i pytać o lekarza czy wrócił także co do mnie nadal stoję w miejscu. A co do męża to juz szkoda gadac nic nie idzie do przodu, mu tyle razy miałam go sama do lekarza umówione i zaciagalam go tam ale nigdy sie nie udawało. Mam juz dość! I juz pogodziła sie ze o dziecku mogę na razie zapomnieć... :-( Chce pogadac z nim w tym tygodniu z nim jeszcze raz potem jak to nic nadal nie zmieni to juz nie wiem co zrobię... Bo juz normalnie nie mam na to wszystko juz sił, nie daje juz rady tyle przez to plakalam i wgl nie wyrabiam juz.

No Kasik ja ma prace ale zadowolona zbytnio nie jestem ale jakoś to wstrzymuje i jeszcze 11 miesięcy musze.. No blondyneczka ogólnie to zawsze do rozmowy z nim na ten temat delikatnie podchodzilam ale zawsze on se zdenerwował i kończył temat bo nie chciał awantury, teraz ja awanturę zrobilam i myślę ze chyba musze poczekać.. Bo tak nic sie nie da zdziałać...

No Kasik tak pracuje jako fryzjera ;-) On pracuje na budowie a po pracy gospodarstwem sie zajmuje.. No dziewczyny juz mu mowilam i ciągle jestem tego zdania ze bez wzgledu na wyniki i tak będę przy nim na zawsze.. Maomi no wiesz ten moj tez mówił ze jak będzie trzeba to sie przebada ale jak dochodzi do wizyty to zaraz sie wymiguje.. :-( Podejrzewam ze wiecie on wie ze będę zawsze z nim bez względu na wszstkoale podejrzewam ze on po prostu boi sie sam z siebie bo to jakby nie było chodzi tez o jego męskość..

Dziewczyny wydaje mi sie ze on po prostu sie boi diagnozy, on podejrzewa co go moze czekać i wgl ale boi sie ze lekarz to potwierdzi. Mówi ze chce dziecka ale ze na razie nie ma czasu na te badania i wgl. Ja na razie nie mam zamiaru ustępować, koniec juz za dużo pozwoliła jak będzie widział ze twardo stoję to moze to go ruszy tylko ze wiem ze on jest uparty i to tez będzie mogło trwać. Ale jak woli ciche dni to będzie je miał... Strasznie sie z tym czuje ale widać on ma to na chwilę obecna gdzies.. :-( Na razie nic nie Pradze, musze czekać moze cos mu przemuwi do tego jego rozsądku ale nie wiem kiedy...

No blondyneczka i Reni dawno sie nie odzywalam przepraszam was bardzo... Ale nie mam co pisać. Powiem wam ze chyba miałam pierwsza taka ostra awanturę z mężem i na chwile obecna sie pokłóciliśmy i wgl na razie nie rozmawiamy ze sb i sie mijamy... Poklocilismy sie właśnie o te jego badania/wykrety... Ja niestety do moich dalszych badan musze czekać do kwietnia żeby dzwonić i sie wgl umówić dopiero na badania do szpitala.. A co do męża to ciągle wykręca sie, miałam go umówione do lekarza juz na dwie wizyty bo na pierwsza nie mógł to przymknelam oko i znowu umowilam a on znowu sie wykrecil i nie poszedł no i awantura była gotowa... Bo on chyba nie rozumie tego jakie mogą być konsekwencje z takiego jego dziecinnego zachowania... Mam juz tego dość.. Bardzo pragnę malenstwa a on takie cos mi robi.. :-( A was dziewczyny jeszcze raz przepraszam za tak długa ciszę z mojej strony.

No blondyneczka dzięki.. Aga chyba masz racje ze wszystko bez tego skierowania będzie płatne i na pewno kosztowne... Musze go dzis uświadomić ze to zrobię i zapisze go do tego jego lekarza rodzinnego bo do innego nie pójdzie wcale.. Wiec juz lepiej nieć jest ten jego moze bd tez późniejszy termin ale będzie...

No blondyneczka dlatego pytam.. Musze chyba w to wkroczyć.. I poszperac, poszukać i wgl..