Skocz do zawartości
Szukaj w
  • Więcej opcji...
Znajdź wyniki, które zawierają...
Szukaj wyników w...

Marta_123

Zarejestrowani
  • Zawartość

    0
  • Rejestracja

  • Ostatnio

    Nigdy

Wszystko napisane przez Marta_123

  1. To widzisz, ty masz rodziców, ja na swoich nie moge liczyć tylko na siostre która jest daleko i rzadko przyjeżdża. Pracuję bo inaczej bym zwariowała, i też się zastanawiam czemu to nas spotkało, tacy szczęśliwi byliśmy, mieliśmy marzenia, a teraz jest tylko ból i złość na cały świat. Ja nie moge patrzeć na inne pełne rodziny, odrazu płacze bo wiem, że ja też miałam taką rodzinę, i jeszcze to dziwne uczucie wewnątrz mnię tak jak bym umarła razem z nim, już nie jestem tą samą Martą i nigdy nie będę.
  2. Do KP Ja też myślę ,że cmentarz to mój drugi dom uwielbiam tam chodzić bo czuje się wtedy jakby był obok mnie , a nasz synek mówi ,że tata jest tam u Bozi i tak się patrzy jak by go widział, macha tacie puszcza mu buziaczki, tak jak by go widział, uwielbiam na to patrzeć, jest mi od razu lepiej. N ie byłam 2 dni na cmentarzu bo chce aby mi się przyśnił, we śnie daje mi tyle siły wiem ,że jest w domu czuje to.
  3. Hej chciałam zapytać, w sprawie renty dla dzieciaczków po tacie, czy długo się czeka na odpowiedz. Ja już złożyłam dokumenty, tylko u mnie jest to skomplikowane, mój mąż pracował 2,5 roku w kraju, 2,5 roku w Norwegi i 10 miesięcy we Francji. Czy któraś z was miała podobną sytuację, gdy renta przechodzi przez koordynację europejską?
  4. Jestem tu nowa, mój mąż zmarł 13.06.2015r. ja mam 27 lat i czuje się fatalnie.Zero wsparcia od rodziny, mieszkam u teściów jest mi ciężko.Codziennie staram się aby sobie nic nie zrobić, chyba tylko dla dzieci żyję. On był moją wielką pierwszą miłością, był moim całym światem, moim przyjacielem, bratnią duszą czułam się przy nim bezpiecznie, dbał o nas. A teraz na mnie spadło wszystko, a ja nawet nie chce żyć, tak bym chciała umrzeć, nie rozumiem co się stało, co poszło nie tak.
×