gośćut

pozostaną złudzenia... pragnieniach... niespełnione... SKARBIE...

jestem pewien... żadne z nas nie zadzwoni, nie napisze...

i być może nie zobaczymy się już...

jeszcze trochę... kilka ostatnich być może spojrzeń... może krótka rozmowa... grzecznościowa... tak wypada... żeby nie wyglądało że jest COŚ...

nie daliśmy sobie tej szansy...

tak... myślę że nigdy mnie nie znałaś... i nadal nie znasz... zresztą tak jak i ja Ciebie...

nie dla nas jest to COŚ... dlaczego... dlaczego... żadne z nas nie potrafi wyrazić swoich pragnień...

SKARBIE...

im bardziej Cię oddalam tym bardziej pragnę byś była bliżej

czas niczego nie załatwił... im dłużej Cię nie widzę tym bardziej chcę Cię zobaczyć...

choć czasem jak mam wrażenie że jest Ci smutno... i gdy pomyślę że być może z mojego powodu... serce mi się kroi...

a już nie umiem ponosić porażki... wystarczy... i stąd jestem taki jaki jestem... teraz...

wiedziałem że to COŚ poczuło się znowu silne... bardzo silne...

może niepotrzebnie zaczęliśmy znowu rozmawiać

wiem jedno... Twe oczy posmutniały... ale przyczyn tego może być wiele...

to COŚ za długo się rodziło... by pozwolić tak łatwo się unicestwić...

jeśli Twoja obojętność była pozorna...

może nie umiałem czytać między wierszami...

choć przecież Ty zawsze jesteś zadowolona...

dlaczego... ciągle mam wrażenie że nie jesteś zadowolona... z obecnego stanu...

kamuflaż... udawanie... że nic nie ma... że to COŚ to tylko chora wyobraźnia...

na to jak to wygląda obecnie mieliśmy oboje wpływ... Ty i ja... SKARBIE...

nie, nie zaplanowałem tego... nie wykreowałem w żadnym sensie...

zapominanie... nie... oddalenie... tak, jest tak jak pisałem przez cały ten czas...

rozum... dyktuje że pora kończyć... z tym tematem... zacinającym się... też... po co kontynuować COŚ co nie ma racji bytu... pchać na siłę te zacinające się strony... od początku nie miało racji bytu...