Daniel86

Ludzie jak ludzie – ich sprawa.

Ja między innymi dlatego lubię oglądać gameplaye Mega Mana lub dziwnych romhacków Maria.

Plus za użycie trybu przypuszczającego drugiego

Ja bym nie miał nic przeciwko pracy zarobkowej, gdyby ona była czymś podobnym do 2-tygodniowego kursu. Czyli ja sobie siedzę na luzie przed komputerem, ja spotykam się z ludźmi, w tym również z miłością życia, i jeszcze jest mi za to płacone.

Ja przed snem powtarzam sobie w myślach "ja chcę zapamiętać sny" i odkąd ja tak robię, to ja częściej miewam zapamiętane sny.

Ja kiedyś rzadko miewałem zapamiętane sny, ale odkąd ja przed snem powtarzam zdanie "ja chcę mieć zapamiętane sny", to częściej mi się zdarza zapamiętywać sny. Mnie się marzy, żeby mi się przyśniło, że ja idę, trzymając za rękę miłość życia, i ja jestem z tego powodu bardzo szczęśliwy. Ja już miałem podobny sen około 20 lat temu w lutym, więc wobec lutego ja mam największą nadzieję.

Każdy chce kochać, ale nie każdy może być kochany

Ponoć w czasie orgazmu wydzielają się jakieś hormony, ale ja wątpię, że wystarczy jedno włożenie. Ja uważam, że do zakochania trzeba co najmniej półtora tygodnia.

Może Ty mu się spodobałaś, a co on mówi do kolegów to przecież Ty tego nie wiesz.

Może ona sama uważa się za paskudę właśnie z powodu koloru włosów, a w rzeczywistości ona jest śliczną dziewczyną?

Witam. Ja twierdziłem, że półtora tygodnia, ale ja trochę powspominałem i wychodzi mi, że już 4. dnia znajomości było pierwsze iskrzenie Ile czasu Wam to zajęło? A może Wy wiecie, ile to trwało u innych? Czy Wy znacie przypadki miłości od pierwszego wejrzenia?

No właśnie. Skoro w dzisiejszych czasach nie można nie mieć telefonu, to jakie są Wasze pierwsze skojarzenia o sobie niemającej telefonu?

Prawdopodobnie po to, żeby SMS-ować. Ja nie mam numeru telefonu, więc ja bym nie prosił o cudze numery.

Ja też nigdy nie miałem żony. Ja bym wolał związek typu szkolnego, że my nie mieszkamy razem, a spotykamy się w szkole, na kursie albo w pracy.

To znaczy, że los ma inny na mnie plan. Nawet wpadła mi do głowy, czy nie pisać losu wielką literą.