Daniel86

No powiedzmy, że ta osoba jest lekko upośledzona umysłowo. @MKA, czy taka osoba by mogła być Twoim znajomym? Czy Ty byś mogła z kimś takim się przyjaźnić? Czy taka osoba by mogła być Twoją drugą połówką?

Ja nie wykluczam, że po ZK też można spotkać dobrego mężczyznę, ale dla mnie to trochę dołujące, że dziewczyna z dwojga złego będzie wolała kogoś po ZK niż chłopaka z lekką niepełnosprawnością intelektualną i niezaradnego życiowo

Mnie zawsze się podobało imię Emilka, a ostatnio zaczęło mi się podobać Arleta.

@MKA, owszem, częściowo wychowanie, ale co ze skojarzeniami typu, że ta osoba jest chora lub niepełnosprawna? Mnie równie bardzo albo nawet bardziej interesują odpowiedzi na pozostałe pytania o znajomość, przyjaźń i miłość z taką osobą.

Ja też pytam o godzinę tą składnią zdania, czyli tak wiele nas łączy U mnie 22:27.

Witam. Co Wy byście pomyśleli o 38-latku, który nigdy nie miał pracy zarobkowej, nie potrafi załatwiać spraw urzędowych, nie zapisuje się sam do lekarza, nigdy nie miał telefonu komórkowego ani prawa jazdy? Jakie są Wasze pierwsze skojarzenia odnośnie przyczyn? Czy Wy byście byli w stanie z kimś takim się przyjaźnić? Czy taka osoba by mogła być Waszym znajomym, przyjacielem, drugą połówką?

W telewizji bywają pokazywane osoby niepełnosprawne ruchowo, które mają jakieś sukcesy i osiągnięcia mimo swoich niepełnosprawności. Oczywiście dobrze, że tak jest, ale ja odnoszę wrażenie, że z dwojga złego lepiej mieć niepełnosprawność ruchową niż intelektualną. A może Wy znacie jakieś przykłady osób niepełnosprawnych intelektualnie z sukcesami i osiągnięciami?

Ale ewentualny pracodawca mając wybór, będzie wolał kogoś, z kim będzie miał swobodny kontakt. Jeśli zaś chodzi o pana Cejrowskiego, to on już jest na etapie kariery, że to on może stawiać warunki.

Witam. Czy Wy nie macie czasem obawy, że jakimś cudem uda się Wam osiągnąć jakiś związek, a on Was rozczaruje, bo Wy nadal będziecie myśleli o swoich byłych związkach lub zakochaniach? Ja przez większość swojego życia uważałem, że ewentualny związek to miła, ale tylko opcja niekonieczna do życia i szczęścia. W pewnym momencie, jakieś kilka miesięcy temu, ja jednak poczułem, że ja bym jednak chciał kogoś mieć i zdołowało mnie to, że to prawie niemożliwe dla mnie Ja tak chodziłem zdołowany przez kilka miesięcy aż w końcu mi się przypomniało, że ja przecież byłem już zakochany i to w kim? w dziewczynie, która też prawdopodobnie mnie lubiła. Poczułem się, jakbym trafił z deszczu pod rynę, bo niedość, że ja byłem zmarnował prawdopodobnie jedyną szansę w swoim życiu, to jeszcze uświadomiłem sobie, że człowiek nie zako...e się tylko w wyglądzie, a ja przecież mam prawie zerowe szanse na jakąkolwiek dziewczynę. Ja zacząłem też żałować, że prawdopodobnie nigdy już jej nie spotkam

To może ja jako pierwszy podzielę się swoim doświadczeniem. Otóż niesłyszenie na jedno ucho przeszkadza mi tylko w dwóch sprawach. Po pierwsze, ja nie rozumiem, co do mnie jest mówione w hałasie, a szczególnie gdy hałas jest od strony słyszącego ucha. Ja widuję, jak inni ludzie normalnie rozmawiają w hałasie, a mnie hałas bardzo przeszkadza w rozmawianiu. Po drugie, ja mam trudność w określeniu, z którego kierunku jest dźwięk. Ktoś mnie woła, a ja nie wiem, z którego pokoju. Ja ciekaw jestem, na ile by mógł pomóc aparat słuchowy? Czy ktoś z Was rozważał taki aparat?

I kolejne ewentualne skojarzenie: on nie ma telefonu, bo on nie ma pracy zarobkowej.

A co ze skojarzeniami typu? on nie spodziewa się telefonu od przyjaciół, bo on nie ma przyjaciół. On nie spodziewa się telefonu ze szkoły lub od dzieci, bo on nie ma dzieci. On nie spodziewa się telefonu od żony/dziewczyny, bo on nie ma żony/dziewczyny. On nie spodziewa się telefonu od banku, bo on nie ma kredytów ani konta. I ogólnie, że osoba bez telefonu to człowiek prawdopodobnie niesamodzielny oraz bez ważnych i pilnych spraw.

Witam. Jeśli Wy nie wyobrażacie sobie życia bez telefonu komórkowego, to o czym może świadczyć brak komórki u osoby 38-letniej, która nie tylko nie ma, ale też nigdy nie miała? Kim lub jaką osobą musi być człowiek bez telefonu komórkowego? A może Wy znacie kogoś, kto nie ma i/lub nigdy nie miał komórki?

Witam. Co Wy sądzicie o bezrobotnych osobach upośledzonych umysłowo? Czy ich brak pracy zarobkowej jest warty równie wielkiego potępienia, jak w przypadku osób zdrowych lub niepełnosprawnych z innymi niepełnosprawnościami? Jaką pracę osoba upośledzona umysłowo by mogła wykonywać Waszym zdaniem? Czy Wy byście chcieli mieć taką osobę zatrudnioną, gdybyście Wy byli pracodawcą?

A Ty bywałeś zakochany?